Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գաբրիելյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Էմիլ Գաբրիելյան
Ծնվել է	հունվարի 31, 1931(1931-01-31)[1][2] Աշտարակ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]
Մահացել է	հուլիսի 21, 2010(2010-07-21) (79 տարեկան) ԱՄՆ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	դեղաբան և վիրաբույժ
Հաստատություն(ներ)	Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան[1]
Պաշտոն(ներ)	պրոռեկտոր, ռեկտոր, առողջապահության նախարար և տնօրեն
Անդամակցություն	ՀՀ ԳԱԱ[2]
Ալմա մատեր	Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան (1954)[1]
Կոչում	ակադեմիկոս
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների դոկտոր[1][2] (1971)
Պարգևներ	և Քալինգի մրցանակ [3]
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ[1]

Էմիլ Սամսոնի Գաբրիելյան (հունվարի 31, 1931(1931-01-31)^[1][2], Աշտարակ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ^[1][2] - հուլիսի 21, 2010(2010-07-21), ԱՄՆ^[4]), հայ դեղաբան, բժշկական գիտությունների դոկտոր (1971), պրոֆեսոր (1972), ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս (1994 թվականին, թղթակից անդամ՝ 1977 թվականից)^[5]։ ՀԽՍՀ առողջապահության նախարար (1975-1989)։

Էմիլ Գաբրիելյանը ծնվել է 1931 թվականին Աշտարակ քաղաքում։ 1954 թվականին ավարտել է Երևանի բժշկական ինստիտուտը։ 1959 թվականից աշխատել է նույն ինստիտուտի դեղաբանության ամբիոնում։ 1968 թվականին ստացել է դոցենտի, իսկ 1971 թվականին՝ պրոֆեսորի կոչում։ 1961-1971 թվականներին եղել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի պրոռեկտորը, 1971-1975 թվականներին՝ ռեկտորը, 1975-1989 թվականներին՝ ՀԽՍՀ առողջապահության նախարար^[6]։ 1976 թվականին հիմնադրել է ԵԲԻ դեղաբանության ամբիոնի արյան շրջանառության դեղաբանության ԳՀԼ, 1988-1994 թվականներին՝ դեղաբանության ամբիոնի վարիչ։ 1992 թվականից եղել էՀՀ Դեղերի և բժշկական տեխնոլոգիաների գործակալության հիմնադիր-տնօրեն, 1994 թվականից՝ ՀՀ ԳԱԱ փոխնախագահ և բնական գիտությունների բաժանմունքի ակադ-քարտուղար (1994-2002)։ 1997 թվականից «Արմենիկում» ծրագրի գիտական ղեկավար, 2001 թվականից՝ Սուրբ Մեծն Ներսես բժշկական կենտրոնի վարչության նախագահ։

Էմիլ Գաբրիելյանի աշխատանքները վերաբերում են սրտամկանի և գլխուղեղի արյան շրջանառության դեղորայքային կարգավորման, գլխուղեղի արյունամատակարարման մեխանիզմում պրոստագլանդինների դերի բացահայտման, ֆիլիոլոգիապես ակտիվ նյութերի որոնման հարցերին, պսակային և ուղեղային արյան շրջանառության, արյան տարրերի և անոթի պատի ֆիզիոլոգիային և ֆարմակոլոգիային^[7]։

Էմիլ Գաբրիելյանի ավանդը մեծ է հայտնի «Արմենիկում» դեղամիջոցի ստեղծման գործում^[8]։

Գաբրիելյանը հեղինակ է 420-ից ավելի գիտական հրատարակությունների, 17 գրքերի (մենագրություններ և դասագրքեր), ունի 10 հեղինակային վկայագիր^[9]։

• Անոթաբանների միջազգային քոլեջի գիտխորհրդի անդամ (1992 թվականից)
• «Դեղեր և բժշկություն» բժշկագիտություն (1993), ՀՀ ԳԱԱ բնական գիտությունների էլեկտրոնային հանդեսների գլխավոր խմբագիր (2003)
• ՀՀ դեղաբանների ընկերության նախագահ (1994 թվականից)
• ԱՀԿ էսենցիալ դեղերի ղեկավար խորհրդատվական կոմիտեի անդամ (1996-1998)
• Գիտությունների (1997) և Տեղեկատվայնացման (1997) միջազգային ակադեմիայի անդամ
• ՌԴ բնական գիտությունների ակադեմիայի անդամ (2001)
• ՌԴ բժշկատեխնիկական գիտությունների ակադեմիայի անդամ (2001)
• Եվրոպայի առողջության հետազոտման խորհրդատվական կոմիտեի անդամ (2001 թվականից)

• Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
• Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան
• Կոպեռնիկոսի անվան մեդալ
• Սեչենյովի անվան մեդալ
• Քալինգի մրցանակ
• Ն. Ի. Պիրոգովի մեդալ (1985)
• Պ. Ն. Կրավկովի մեդալ (1987)
• «Մարդասիրության ասպետ» տիտղոս
• Շևալյե ազնվական տիտղոս|«Շևալյե» ազնվական տիտղոս (1991)
• ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի միջազգային Կալինգա մրցանակ (1999)
• Մխիթար Հերացու մեդալ (2000)
• «Վ. Ի.Վեռնադսկու ոսկե աստղ]]» առաջին աստիճանի շքանշան
• Պ. Շ. Էռլիխի ոսկե մեդալ (2003)
• Ռ. Շ. Վիրխովի ոսկե մեդալ (2003)
• Սուրբ Մաշտոց-Սուրբ Սահակ շքանշան (2008)

• Некоторые аспекты физиологии и фарма-кологии мозгового кровообращения, Е., 1976
• Физиология и фармакология сосудистой стенки, 1987
• Клетки крови и кровообращение, 1985
• Программированная фармакология, т. 1-2, Е. 1991 (համահեղինակ).
• "Арменикум", экспери ментальные и клинические исследования [Сб.] вып. 2, Е., 2001 (համահեղինակ).
• Ֆարմակոլոգիա, դասագիրք, Երևան, 1989։
• Դեղաբանություն, դասագիրք, Երևան, 1992 (համահեղինակ)։
• Լինել, թե չլինել, գիտահանրամատչելի գիրք, 1987։
• Փլուզում, գիտահանրամատչելի գիրք, 1993^[10]։

• Requiem Service for Academician Emil Gabrielyan

դ ք խ Հայաստանի առողջապահության նախարարները Հայաստանի առաջին հանրապետություն Անդրկովկասյան ԽՍՖՀ կամ Հայկական ԽՍՀ Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության առողջապահության ժողովրդական կոմիսարներ. Սարգիս Սահակի Համբարձումյան (1920–1922) • Սիմեոն Լազարև (1922–1925) • Գարեգին Գարդաշյան (1925–1927) • Գևորգ Հարությունի Ղևոնդյան (1927–1937) • Բաբկեն Աշոտի Աստվածատրյան (1937–1940) • Ստեփան Ճշմարիտյան (1940–1945) Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության առողջապահության մինիստրներ Գևորգ Հարությունի Ղևոնդյան (1945–1949) • Արմենակ Խրիմլյան (1949–1960) • Զախարի Միքայելի Նարիմանով (1960–1975) • Էմիլ Սամսոնի Գաբրիելյան (1975–1989) • Արտաշես Ազնաուրյան (1989–1990) Հայաստան Միհրան Նազարեթյան (1990–1991) • Արա Սայենի Բաբլոյան (1991–1997) • Գագիկ Գրիգորի Ստամբոլցյան (1997–1998) • Հայկ Նիկողոսյան (1998–2000) • Արարատ Անուշավանի Մկրտչյան (2000–2003) • Նորայր Ռաֆայելի Դավիդյան (2003–2007) • Հարություն Մաքսիմի Քուշկյան (2007–2012) • Դերենիկ Հրանտի Դումանյան (2012–2014) • Արմեն Աբգարի Մուրադյան (2014–2016)• Լևոն Ալթունյան (2016–2018)  • Արսեն Թորոսյան (2018–2021)  • Անահիտ Ավանեսյան (2021-)

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմիլ Գաբրիելյան» հոդվածին։

Թեմատիկ կայքեր ՀՀ ԳԱԱ Բառարաններ և հանրագիտարաններ Հայազգ Չափորոշչային վերահսկողություն ՀԳՀԳ: 9566 · BNF: 15948548j · ISNI: 0000000054937342 · VIAF: 78810102 · WorldCat VIAF: 78810102

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 635)։