Smochćicy
Schmochtitz

DEC
město:	Budyšin
zagmejnowanje:	1948 (do Słoneje Boršće)
wobydlerstwo:	49 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć:	187 metrow n.m.hł.
51.21361111111114.361388888889187 Koordinaty: 51° 12′ 49″ S, 14° 21′ 41″ W
póstowe čisło:	02625
předwólba:	035935
wotwodźene słowa:	wobydler/ka: Smochčan/-ka adjektiw: Smochčanski skłonowanje: Smochćic, Smochćicam, Smochćicy, Smochćicami, w Smochćicach
Dom biskopa Bena w Smochćicach
wikidata: Smochćicy (Q14524855)

Smochćicy (němsce Schmochtitz) su hornjołužiska wjeska z 49 wobydlerjemi^[2], kotraž słuša wot lěta 1999 k městu Budyšinej.

Smochćicy leža w Hornjołužiskich honach něhdźe šěsć kilometrow sewjerozapadnje Budyskeho stareho města a dwaj kilometraj sewjernje Słoneje Boršće.

Susodne wjeski su Přezdrěń a Miłkecy (gmejna Radwor) na sewjeru, Wulki Wjelkow na wuchodźe, Horni a Delni Wunjow na juhozapadźe a Łahow (gmejna Njeswačidło) na sewjerozapadźe.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Duborka, Čěžki, Na skałkach, Zajědź, Hajki, Na Lešawkach, Słónčny templ.^[3]

Wjes naspomni so k prěnjemu razej hakle w lěće 1391 jako Smochticz. Patronymiske wjesne mjeno na -icy a połoženje na wunošnych pódach pokazatej pak na to, zo bě městno hižo lětstotki prjedy wobsydlene. Wot stareje wjesneje struktury wjele wobchowaneho njeje, dokelž zniči woheń w lěće 1783 wjetšinu burskich statokow. Po wohnju da tehdyši wobsedźer Smochčanskeho ryćerkubła, sakski maršal Peter August z Schöneberga po swojich planach znowa natwarić.

Hač do lěta 1948 běchu Smochćicy samostatna gmejna z wjesnymaj dźělomaj Delnim a Hornim Wunjowom (wot 1936), doniž so do gmejny Słona Boršć-Bolborcy njezagmejnowachu, z kotrejž přińdźechu w lěće 1994 do Małeho Wjelkowa a skónčnje 1999 do Budyšina.

We 1880tych lětach mějachu Smochćicy po Arnošta Mukowej statistice 135 wobydlerjow, mjez nimi 119 Serbow (88 %) a 16 Němcow.^[5]

W lěće 1925 bě wot cyłkownje 126 wobydlerjow 125 ewangelskich. Ewangelscy wěriwi słušeja znajmjeńša ze 16. lětstotka k Hodźijskej wosadźe. Katolska kapałka w domje biskopa Bena słuša z lěta 2002 jako filialna cyrkej k Baćońskej wosadźe.

W lěće 2010 bě wot 78 wobydlerjow 54 ewangelskich (69,2 %) a dźewjeć katolskich (11,5 %).^[6]

• Dom biskopa Bena z parkom
• Milenijowy pomnik swjateju Cyrila a Metoda

Hlej tež: Kulturne pomniki w Smochćicach

• Schmochtitz/Smochćicy mit Oberuhna/Horni Wunjow und Niederuhna/Delni Wunjow. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 251–254.

• Joachim Huth: Schmochtitz im Spätfeudalismus. W: Lětopis B 17/1 [1970], LND, Budyšin 1970, str. 88–102
• Cornelius Gurlitt: Schmochtitz. W: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 32. Zwjazk: Amtshauptmannschaft Bautzen (II. Teil). C. C. Meinhold, Dresden 1908, str. 95.

1. ↑ staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
2. ↑ staw: 31. decembra 2023; statistiska rozprawa města Budyšina
3. ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 12 (digitalizat).
4. ↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: město Budyšin (němsce)
5. ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski
6. ↑ Měšćanske zarjadnistwo Budyšin: Statistiska rozprawa po měšćanskich dźělach. Februar 2011. (pdf; 2,0 MB)

 Commons: Smochćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

• Smochćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

Měšćanske dźěle Budyšina

Błohašecy | Bobolcy | Bolborcy | Bórk | Bozankecy | Ćichońca | Ćemjercy | Debrikecy | Delni Wunjow | Delnja Kina | Horni Wunjow | Hornja Kina | Južne předměsto | Lešawa | Lubochow | Mały Wjelkow | Nadźanecy | Nowe Małsecy | Nutřkowne město | Sćijecy | Sewjerowuchodny wobkruh | Słona Boršć | Smochćicy | Strowotna studnja | Wownjow | Wuchodne předměsto | Wulki Wjelkow | Wuricy | Zajdow | Zapadne předměsto (ze Židowom)