Jan Langa (němsce Johann Lange; * 18. meje 1669 w Palowje, † 27. decembra 1727 w Minakale) bě serbski ewangelski farar a kulturny prócowar kaž tež jedyn z přełožerjow biblije do serbskeje rěče.

Narodźi so jako syn roboćana w tehdy hišće serbskim Palowje pola Zemic-Tumic a studowaše po wopyće Wjerchowskeje šule w Mišnje wot lěta 1691 teologiju w Lipsku. Tam běše famulus (pomocnik) pola zamóžnych komilitonow, kaž na přikład pola bratrow von Ponickau, kotrymajž swójbje słušeše knježi dom w ródnym Palowje. Po studiju skutkowaše najprjedy wot 1696 do 1704 jako farar w Budyšinku, wot 1704 do 1710 w Smělnej a wot 1710 hač do swojeje smjerće w Minakałskej wosadźe.

Hromadźe z fararjemi Janom Běmarjom z Budestec, Janom Wawerjom z Bukec a Matejom Jokušom z Hbjelska přełožichu jako prěni cyłu bibliju do serbšćiny. Přełožk wuńdźe po Langoweje smjerći w lěće 1728. Langa běše tež dwurěčnu předrěč napisał. Wupraješe so kritisce napřećo Pětrej Šěrachej a jeho konceptej k nowowudaću Warichiusoweho katechizma.

Wón běše nan serbskeju fararjow a přełožowarjow Jana Balthasara (* 1697) a Jana Bjedricha Langec (* 1709).

• Jan Šołta: Langa, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 329sl.