Xeremías

Biografía
Nacemento	650 a.C. Anatote (Reino de Xudá)
Morte	686 a.C. Exipto
Profeta xudaísmo
Cohen (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Xudá
Grupo étnico	Israelitas (pt)
Relixión	Yahwisme
Actividade
Ocupación	sacerdote , escritor
Período de actividade	século VII a. C. - século VI a. C.
Profesores	Zephaniah
Alumnos	Baruque, filho de Nerias (pt)
Lingua	Lingua aramea e Hebreo bíblico
Día de festividade relixiosa	1 de maio
Familia
Pai	Hilquias (pt)
Parentes	Hanamel (en) (curmán)

Xeremías (Anatoth, Xudea 650 a.E.C. - Daphnae, Exipto 585 a.E.C.) foi un profeta hebraico, fillo do sacerdote Hilcías. Xeremías viviu entre o 650-586 a.E.C. en Xudá, Xerusalén, Babilonia e Exipto. Foi coetáneo de Ezequiel e anterior a Daniel.

É autor do volume da Biblia coñecido como o Libro de Xeremías. Atribúeselle a el a autoría dos libros dos Reis e do Libro das Lamentacións. O labor de Xeremías o profeta foi chamar ao arrepentimento ao reino de Xudá e principalmente aos reis Xosías, Xaquín e Sedequías, debido ao castigo imposto por Xahvéh de que serían conquistados polos caldeos se non volvían o seu corazón cara a Deus. A súa vida como profeta caracterizouse por soportar cunha férrea enteireza as múltiples premas e acusacións que sufriu a mans destes reis e dos principais de Israel, desde azoutes até ser abandonado en encoros ou encerrado na cadea.

A maioría das súas profecías foron escritas en rolos polo escriba Baruc, fillo de Nerías quen o acompañou nunha boa parte da súa misión.

Coas súas profecías sobre a invasión dos "pobos do norte" (Babilonia) desafiou a política e o paganismo dos reis de Xudea, Xaquín e Sedecías e anunciou o castigo de Xahvéh pola violencia e corrupción social, que rompían a alianza con Deus: Falan de paz, mais non hai paz, escribiu.

Segundo Xeremías 36:23, a primeira versión do seu libro profético foi destruída no lume polo rei Xaquín, baixo cuxo goberno o profeta viviu en continuo perigo de morte. A persecución contra Xeremías acrecentou baixo o mandato de Sedequías. Este, malia recoñecelo como portador da palabra de Deus, tratouno con crueldade e acusouno de espía dos babilonios, consecuencia de proclamar que Xudá sería destruída se non se arrepentía dos seus pecados e de non retomar a alianza con Xavhé. Xeremías chegou a se laiar polo seu fado, mais finalmente decidiu continuar a súa misión profética (Xeremías 20:7-11)

Xeremías chamou a libertar os escravos como mostra de conversión. En principio, o seu chamamento foi acatado, mais logo os amos volveron agrilloar os que foran ceibos. O profeta considerou que esta actitude selaba a sorte de reino de Xudá, de Sedequías e de Xerusalén (véxase Xeremías 34:8-22). O anuncio da derrota de Xudea foi acompañado, ademais, pola profecía sobre a futura destrución de Babilonia, (Xeremías 31:31) e a instauración da Nova Alianza.

No ano 587 a.E.C. Nabucodonosor derrotou os xudeus, levou presos os notábeis, escravizou milleiros de persoas, executou o rei e destruíu o Templo de Xerusalén. Unicamente os pobres foron respectados e Xeremías retirouse a Mizpah e despois a Exipto. Nabucodonosor ademais protexeu a Xeremías sacándoo da prisión de Ramá (Belén) onde estaba encadeado xunto aos principais cativos de Xerusalén e Xudá para que vivise entre os caldeos, este feito levouno a ser tratado como un traidor e espía dos babilonios. Moitos xudeus fuxiron a Exipto e foron tamén parte das profecías de Xeremías.

• Philip Wilkinson, Religiões [Religions, 2008], Río de Xaneiro: Zahar, 2011.

• Libro de Xeremías
• Nabucodonosor II