O plasma sanguíneo é o compoñente líquido do sangue de cor amarelada no que están en suspensión as células sanguíneas. Por tanto, non contén células, pero si moitas substancias orgánicas e inorgánicas en disolución. O plasma supón o 55% do volume sanguíneo total.^[1] É a parte intravascular (dentro dos vasos) do fluído extracelular do corpo (todos os fluídos que están fóra das células). Está composto principalmente de auga (ata o 95% do volume do plasma), e contén en disolución proteínas (6-8%) (por exemplo, albuminas, globulinas, e fibrinóxeno),^[2] glicosa, factores de coagulación, electrólitos (Na⁺, Ca²⁺, Mg²⁺, HCO₃^-, Cl^- etc.), hormonas, e dióxido de carbono.

O plasma serve como medio de transporte de produtos de excreción, nutrientes, gases, hormonas e como reserva de proteínas. Xoga un papel vital no efecto osmótico intravascular que mantén os electrólitos en niveis equilibrados. Protexe o corpo de infeccións (contén proteínas do sistema do complemento e anticorpos) e doutros trastornos sanguíneos.^[3]

O plasma sanguíneo obtense por centrifugación (fraccionamento do sangue) a partir do sangue completo con anticoagulante engadido. As células sedimentan no fondo do tubo de centrifugación e no sobrenadante queda o plasma.^[4] A densidade do plasma é de aproximadamente 1,025 g/mL.^[5]

O soro sanguíneo é plasma sanguíneo que carece de factores de coagulación.^[4]

A plasmaférese é unha terapia médica na que se extrae o plasma, trátase e reintégrase ao corpo.

O fluído corporal simulado (SBF) é un plasma sanguíneo sintético consistente nunha solución con similar concentración iónica á do plasma sanguíneo humano. Utilízase normalmente para a modificación superficial de implantes metálicos, e máis recentemente na introdución de xenes alleos nas células.

O plasma sanguíneo está composto en máis do 91% do seu volume de auga, e contén unha gran variedade de solutos. Entre eles están :

1. Solutos minerais : oligoelementos e ións disoltos. A concentración total dos ións é un factor importante para o mantemento do equilibrio osmótico do sangue. Certos ións teñen tamén un efecto tampón que contribúe, xunto coas proteínas plasmátcias, a manter o pH do sangue arterial entre 7,35 e 7,45 en humanos.
   En mmol/L : Na⁺ (140), Cl^- (105), K⁺ (5), PO₄^3- (4), Ca²⁺ (2), Mg²⁺ (1), SO₄^2- (0,2).
2. Gases respiratorios (principalmente CO₂, xa que a maior parte do O₂ está nos eritrocitos).
3. Solutos orgánicos. Hai dúas grandes clases destes solutos no plasma:

• Substancias en tránsito : nutrientes (lípidos, glícidos, aminoácidos), residuos metabólicos (urea, ácido úrico, bilirrubina), e hormonas.
• Proteínas plasmáticas (60 a 80 g/L) : en total no plasma hai unhas 300 proteínas diferentes. As máis abondosas son: albumina (+ do 50 %), anticorpos (= inmunoglobulinas: 20 %, esencialmente as IgG, e tamén IgA e IgM), fibrinóxeno (5 %, coagulación), alfa 1 antitripsina (4 %), alfa 2 macroglobulina (4 %), transferrina (3 %), lipoproteínas (HDL e LDL, principalmente: 8 %). Outras proteínas menos representadas poden ter tamén funcións moi importantes para o organismo. En xeral, as proteínas exercen un efecto tampón que contribúe a manter o pH, a equilibrar a presión osmótica e oncótica e a darlle ao sangue a súa viscosidade; neste papel a proteína maioritaria albumina é a máis importante.
  Ademais, cada tipo de proteína plasmática exerce unhas funcións específicas. Varias proteínas transportan substancias como a transferrina (transporta ferro), a ceruloplasmina (cobre), as lipoproteínas (lípidos), e a albumina (transporta hormonas, ácidos graxos, bilirrubina, Ca²⁺, e ten sitios para a fixación de fármacos). Outras interveñen na defensa inmunitaria humoral, como as inmunoglobulinas (IgG, 70%, IgA, 20%, IgM, 5 %) e as proteínas do complemento. Outras interveñen na coagulación do sangue (factores de coagulación, que forman unha fervenza que orixina a formación de coágulos de fibrina).

• Fraccionamento do plasma sanguíneo

• Blood plasma pioneer, English physician Gordon R. Ward Arquivado 11 de xuño de 2011 en Wayback Machine.