Luis Legaz Lacambra

Biografía
Nacemento	17 de abril de 1906 Zaragoza, España
Morte	2 de maio de 1980 (74 anos) Madrid, España
Q44019352
1970 – 1974
Procurador en Cortes
3 de xullo de 1964 – 15 de novembro de 1967 Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
16 de maio de 1958 – 10 de outubro de 1960 – Ángel Jorge Echeverri → Lexislatura: VI lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958 Lexislatura: V lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955 Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952 Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1945 Lexislatura: I lexislatura das Cortes franquistas
Reitor da Universidade de Santiago de Compostela
1942 –
Catedrático de universidade
1935 –
Q42941935
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade Central Universidade de Zaragoza
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	filósofo , político , xurista , sociólogo
Empregador	Universidade de La Laguna Universidade de Santiago de Compostela Universidade Complutense de Madrid
Membro de	Real Academia de Ciencias Morais e Políticas Real Academia Galega (membro correspondente) Real Academia de Jurisprudência e Legislação (pt) International Academy of Comparative Law (en)
Lingua	Lingua castelá
Premios (1974)  Gran Cruz da Orde Imperial do Xugo e as Frechas (1970)  Gran Cruz da Orde de San Raimundo de Peñafort (1968)  Gran Cruz do Mérito Naval con distintivo branco (1967)  Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica (1959)  Gran Cruz de Afonso X o Sabio  doutor honoris causa pola Universidade de Viena

Luis Legaz Lacambra, nado en Zaragoza o 17 de abril de 1906 e finado en Madrid o 2 de maio de 1980, foi un catedrático e político español.

Licenciado en Dereito pola Universidade de Zaragoza (1928). Preparou a súa tese de doutoramento sobre Hans Kelsen, que defendeu en 1932 na Universidade de Madrid: Kelsen: estudio crítico de la teoría pura del derecho y del estado de la Escuela de Viena, dirixida por Alfredo Mendizábal. En 1932 foi nomeado profesor auxiliar da cátedra de dereito natural na Universidade de Zaragoza. En 1935 conseguiu a Cátedra de Filosofía do Dereito da Universidade de La Laguna, e ese mesmo ano trasladouse para ocupar a de Santiago de Compostela. Foi reitor da Universidade de Santiago de Compostela (1942-1960) e despois decano da Facultade de Dereito da Universidade de Madrid (1976-1977). Foi procurador nato nas Cortes Españolas durante as sete primeiras lexislaturas do franquismo pola súa condición de reitor de Universidade. Foi Subsecretario do Ministerio de Educación Nacional (1962-1968).

Predecesor: Carlos Ruíz del Castillo y Catalán de Ocón

Reitor da Univ. de Santiago  1942 - 1960

Sucesor: Angel Jorge Echeverri

• Biografía en filosofía.org (en castelán)
• Ficha no Congreso dos DeputadosArquivado 31 de outubro de 2020 en Wayback Machine.