Lotarinxia

Nomeado en referencia a	Lotário II da Lotaríngia (pt)
Localización
Poboación
Lingua oficial	Old Frisian (en)
Relixión	cristianismo occidental
Datos históricos
Creación	855 (Gregoriano)
Disolución	959 (Gregoriano)

Lotarinxia é o nome que se lle deu ao territorio do Imperio Carolinxio que lle correspondeu ao emperador Lotario I, fillo de Lois o Piadoso e neto de Carlos o Grande, despois do Tratado de Verdún no ano (843).

Tal territorio era unha longa franxa de terra que se estendía desde o Mar do Norte até a Península Italiana e ficaba comprendida entre os territorios que corresponderan aos seus irmáns: Francia occidental para Carlos o Calvo e a Francia oriental ou Xermania para Lois o Xermánico.

A Lotarinxia inicial cubría o que é hoxe:

• Países Baixos.
• Bélxica.
• Luxemburgo.
• en Alemaña.
  • Rin do Norte-Westfalia.
  • Renania-Palatinado.
  • Saarland.
• en Francia.
  • Lorena.
  • Alsacia.
  • as rexións ao leste dos ríos Ródano, Saona, Mosa e máis do Escalda.
• Boa parte de Italia.

Estes territorios encaixaban dificilmente entre si, de xeito que tras a morte de Lotario (855) foron repartidos entre seus tres fillos:

• Lois II o Mozo (875 ?), recibiu o título de Emperador de Occidente e Italia.
• Lotario II (869 ?), recibiu a parte Norte desde Frisia até Suíza, que foi o realmente denominado Lotarinxia logo da súa morte.
• Carlos da Provenza (863 ?), levou a Provenza e Borgoña.

Cando no 869 morre Lotario II, os seus territorios, é dicir a parte máis setentrional da Lotarinxia orixinaria , foron repartidos entre os seus tíos, Lois e Carlos, polo que se redefiniron as fronteiras acordadas en 843, por medio dun novo acordo: o tratado de Meerssen de 870.

• Lotario I (843 - 855), emperador.
• Lotario II (855 - 869).
• Carlos II o Calvo (869 - 877), emperador.
• Lois II de Francia (877 - 879).
• Ludovico III o Novo (879 - 882).
• Carlos III o Gordo (882 - 887), emperador.
• Arnulfo de Carintia (887 - 895).
• Sventibaldo de Lotarinxia (895 - 900).
• Ludovico IV o Pegriceiro (900 - 911).
• Carlos III o Simple (911 - 922).
• Henrique I de Saxonia (922 - 936).

A partir de Henrique I o título real ficou asociado ao emperador do Sacro Imperio, entanto a administración do territorio foi asignada aos duques da Alta e Baixa Lorena.

Xa no século XVI, durante o reinado do emperador Carlos V volveron a axuntarse moitas daquelas terras baixo unha soa coroa que, ao abdicar Carlos e retirarse para o Mosteiro de Yuste, foron desgregadas do Imperio Xermánico, ao deixarllas en herdo ao seu fillo Filipe II, rei de España, que gobernaba a única potencia do momento capaz de mantelas unidas. Novamente quedou demostrada a artificiosidade de tal unión.

• Tratado de Verdún.