Lois XI de Francia

Nome orixinal	(fr) Louis XI
Biografía
Nacemento	3 de xullo de 1423 Bourges, Francia
Morte	30 de agosto de 1483 (60 anos) Château de Plessis-lez-Tours, Francia (en)
Causa da morte	Ictus
Lugar de sepultura	Basilica of Our Lady, Cléry (en)
Rei de Francia
31 de xullo de 1461 – 8 de setembro de 1483 ← Carlos VII de Francia – Carlos VIII de Francia →
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	político
Lingua	Francés medio
Outro
Título	Rei de Francia
Familia	Dinastía Valois
Cónxuxe	Carlota de Saboia (1451–1483) Margarida Stuart (1436, 1436 (Gregoriano)–1445)
Parella	Félizé Regnard (en) Marguerite de Sassenage (en)
Fillos	Anne de Beaujeu (pt)  () Carlota de Saboia (pt) Jeanne de Valois, Dame de Mirebeau (en)  () Félizé Regnard (en) Marie de Valois (en)  () Marguerite de Sassenage (en) Francis of France (en)  () Carlota de Saboia (pt) Guyotte de Valois (en)  () Félizé Regnard (en) Xoana de Valois  () Carlota de Saboia (pt) Carlos VIII de Francia  () Carlota de Saboia (pt) Joachim de Valois (en)  () Carlota de Saboia (pt)
Pais	Carlos VII de Francia   e María de Anjou
Irmáns	Carles de Valois, duque de Berry, Radegunda de Francia, Xoana de Valois e de Anjou, Carlota de Valois, Catarina de Valois e de Anjou, Iolanda de Valois, Madalena de Francia e Marie de France (en)
Premios  Orde de San Miguel
Sinatura

Lois XI de Francia,^[1] coñecido como Lois o Prudente (en francés: le Prudent), nado en 1423 e finado en 1483, foi rei de Francia entre o 1461 e o 1483. Sucedeu o seu pai, Carlos VII. Lois entrou en rebelión aberta contra o seu pai nunha revolta de curta duración coñecida como Praguerie en 1440. O rei perdoou os seus vasalos rebeldes, incluído Luís, a quen confiou a xestión do Delfinado, daquela unha provincia do sueste de Francia. Porén, as incesantes intrigas de Lois levaron ao seu pai a desterralo da corte. Dende o Delfinado, Lois dirixiu a súa propia formación política e casou con Carlota de Savoia, filla de Lois de Savoia, contra a vontade do seu pai. Carlos VII enviou un exército para someter o seu fillo á súa vontade, mais Lois fuxiu ao Ducado de Borgoña, onde foi acollido por Filipe o Bo, o duque de Borgoña, o meirande inimigo de Carlos.

Cando Carlos VII morreu en 1461, Lois abandonou a corte de Borgoña para tomar posesión do seu reino. O seu gusto pola intriga e a súa intensa actividade diplomática valéronlle os alcumes de "o Astuto" (le rusé) e "a araña universal" (l'universelle aragne), xa que os seus inimigos acusárono de tear redes de complots e conspiracións.

En 1472, o posterior duque de Borgoña, Carlos o Temerario, levantouse en armas contra o seu rival Lois. Porén, Lois puido illar a Carlos dos seus aliados ingleses asinando o Tratado de Picquigny (1475) con Eduardo IV de Inglaterra. O tratado puxo fin formalmente á guerra dos Cen Anos. Coa morte de Carlos o Temerario na batalla de Nancy en 1477, a dinastía dos duques de Borgoña morreu. Lois aproveitou a situación para apoderarse de numerosos territorios de Borgoña, incluíndo a propia Borgoña e Picardía.

Sen ameazas estranxeiras directas, Lois puido eliminar os seus vasalos rebeldes, ampliar o poder real e fortalecer o desenvolvemento económico do seu país. Morreu en 1483, e sucedeuno o seu fillo máis novo Carlos VIII.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Lois XI de Francia

• "Luís". Diciopedia do século 21 2. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. pp. 1259–1260. ISBN 978-84-8288-942-9. Nome de dezaoito reis de Francia... 
• "Luís XI de Francia". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9.