Lingua tuscarora
| Tuscarora Ska꞉rù꞉ręʼ, skarò˙rə̨ˀ | ||
|---|---|---|
| Pronuncia: | /ˌtʌskəˈrɔːrə/ | |
| Falado en: | Estados Unidos de América | |
| Rexións: | Reserva das Seis Nacións | |
| Extinción: | 2 de decembro de 2020 | |
| Familia: | Americana Iroqués Iroqués do norte Tuscarora-nottoway Tuscarora | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | tus
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
 | ||
A lingua tuscarora, cuxo autoglotónimo é skarò˙rə̨ˀ, é unha lingua morta que pertence á familia iroquesa e que foi falada outrora polo pobo tuscarora. Falouse no sur de Ontario, no Canadá, en Carolina do Norte e o noroeste do estado de Nova York na área das cataratas do Niágara, nos Estados Unidos, antes de extinquirse en 2020. A patria histórica dos tuscarora estaba no leste de Carolina do Norte, dentro e arredor de Goldsboro, Kinston e Smithfield.
O termo tuscarora (/ˌtʌskəˈrɔːrə/ quere dicir "xente do cánabo", xa que o cánabo era empregado en moitos aspectos da súa sociedade. Skarureh refírese á camisa longa que se usa como parte dos agasallos dos homes, polo que o nome significa literalmente "xente de camisa longa".
O derradeiro falante fluído de tuscarora morreu en 2020. A mediados da década de 1970, 50 persoas falábano na Reserva Tuscarora (Lewiston, Nova York) e na Reserva das Seis Nacións (preto de Brantford, Ontario). O Colexio Tuscarora de Lewiston esforzouse por manter viva a Tuscarora como lingua patrimonial ensinando aos nenos dende o xardín de infancia ata o sexto curso.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Rudes, Blair A. (1999). Tuscarora-English / English-Tuscarora Dictionary. Toronto, Ontario, Canadá: University of Toronto Press.
- Rudes, Blair A., e Dorothy Crouse (1987). The Tuscarora Legacy of J. N. B. Hewitt: Materials for the Study of Tuscarora Language and Culture. Canadian Museum of Civilization, Mercury Series, Canadian Ethnology Service Paper No. 108.
- Williams, Marianne Mithun (1976). A Grammar of Tuscarora. Garland studies in American Indian Linguistics.
| Setentrionais |
|  |
|---|---|---|
| Meridionais | ||
| Sen clasificar | ||
| Protolingua | ||
Cursiva sinala unha lingua morta | ||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
