En arquitectura, unha exedra é xeralmente unha construción descuberta, de planta circular, con asentos e respaldos fixos na parte interior da curva. As exedras colócanse normalmente na fachada dun palacio, pero usada como abertura na parede interna.

O significado grego orixinal, un asento no exterior da porta, foi aplicado a unha habitación que se abre e é circundada por bancos de pedra altos e curvos: un ambiente aberto destinado a servir de lugar de encontro e conversación filosófica. Unha exedra pode tamén destacar dun espazo baleiro e curvo dentro dunha columnata quizais cun asento semicircular.

A exedra foi adoptada polos romanos para consolidarse en épocas históricas posteriores (a partir da arquitectura románica e da bizantina)