Eleccións xerais de España de 1903
| Eleccións xerais de España de 1903 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
← 1901   1905
→ | |||||||||||||||||||||||||||
| Data | 30 de abril de 1903 | ||||||||||||||||||||||||||
| Tipo | Eleccións xerais en España | ||||||||||||||||||||||||||
| Cargo elixido | Presidente do Goberno de España deputado no Congreso dos Deputados | ||||||||||||||||||||||||||
| Resultado da votación
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
As eleccións xerais de España de 1903 tiveron lugar o 30 de abril baixo o reinado de Afonso XII e por sufraxio universal restrinxido aos varóns.[1]
No panorama político da época, creouse o novo Partido Liberal Conservador (froito da unión dos conservadores de Francisco Silvela e dos liberais disidentes dirixidos por Antonio Maura). En total foron elixidos 403 deputados, e obtivo a maioría absoluta o renovado Partido Conservador de Silvela. Os republicanos, agrupados nunha única candidatura, Unión Republicana, obtiveron 30 escanos no Congreso. Unha parte dos votos conservadores se disgregó en pequenas formacións políticas como os denominados Tetuanistas (6 escanos) ou os Tradicionalistas (7 escanos).
Foi elixido Presidente do Congreso o conservador Raimundo Fernández Villaverde, substituído o 23 de outubro polo reformista Francisco Romero Robledo. Elixiuse Presidente do Senado a Marcelo de Azcárraga, a quen substituíu en xaneiro de 1905 Luis Pidal y Mon.
O primeiro Presidente do Consello de Ministros foi Silvela, pero meses máis tarde, en decembro, Antonio Maura retomou o control dos conservadores e o gabinete. En decembro de 1904, Maura dimitiu o substitúe Marcelo de Azcárraga que apenas estivo un mes como xefe de Goberno para dar paso en xaneiro de 1905 a Raimundo Fernández Villaverde, quen convocou eleccións 8 meses máis tarde.
Composición do Congreso dos Deputados
[editar | editar a fonte]| Partido | Escanos | Líder | ||||
| Partido Liberal-Conservador | 219 | Francisco Silvela | ||||
| Partido Liberal | 104 | Eugenio Montero Ríos | ||||
| Unión Republicana | 30 | Nicolás Salmerón | ||||
| Partido Democrático Monárquico | 9 | José Canalejas | ||||
| Partido Liberal Reformista | 7 | Francisco Romero Robledo | ||||
| Comuñón Tradicionalista | 7 | Matías Barrio Mier | ||||
| Partido Republicano Democrático Federal | 7 | José María Vallés | ||||
| Conservadores Tetuanistas | 6 | Carlos O'Donnell y Álvarez de Abreu | ||||
| Lliga Regionalista | 5 | Bartomeu Robert i Yarzábal | ||||
| Partido Integrista | 1 | Ramón Nocedal y Romea | ||||
| Católicos independentes | 5 | Joaquín Picavea | ||||
| Independentes | 3 | |||||
Resultados en Galicia
[editar | editar a fonte]Galicia contaba cun total de 45 deputados
Circunscrición da Coruña (14 deputados)
[editar | editar a fonte]
- Distrito 1, Santa Marta de Ortigueira: Juan Fernández Latorre, liberal.
- Distrito 2, Ferrol: Eladio Mille y Suárez, adicto
- Distrito 3, Pontedeume: Juan Armada Losada, Marqués de Figueroa, adicto.
- Distrito 4, Betanzos: Pedro de Miranda y Cárcer, adicto
- Cidade de A Coruña:
- Distrito 5, Antonio del Moral y López, adicto
- Distrito 6, Eduardo de Torres y Taboada, adicto.
- Distrito 7, Eduardo Gasset Chinchilla, liberal.
- Distrito 8, Corcubión: Ramón Sanjurjo Neira y Pardiñas, Marqués de Casa Pardiñas, liberal.
- Distrito 9, Muros: Eugenio Montero Villegas, liberal.
- Distrito 10, Santiago de Compostela: Manuel García Prieto, Marqués de Alhucemas, liberal.
- Distrito 11, Santa María de Ordes: José Gasset Chinchilla, adicto.
- Distrito 12, Noia: Rafael Gasset Chinchilla, adicto.
- Distrito 13, Padrón: José Ortega Munilla, independente.
- Distrito 14, Arzúa: Julio Burrell Cuéllar, independente.[2]
Circunscrición de Pontevedra (11 deputados)
[editar | editar a fonte]- Distrito 15, A Estrada: Antonio Aguilar y Correa, Marqués de la Vega de Armijo e Marqués de Mos, liberal.
- Distrito 16, Caldas de Reis: Bernardo Mateo Sagasta y Echeverría, liberal.
- Distrito 17, Cambados: Augusto González Besada y Mein, adicto.
- Distrito 18, Ponte Caldelas: Raimundo Fernández Villaverde y García Rivero, Marqués de Pozo Rubio, adicto.
- Distrito 19, Lalín: Jacobo Stuart Fitz James Falcó Portocarrero y Osorio, Duque de Alba de Tormes, adicto.
- Distrito 20, Pontevedra: Eduardo Vincenti Reguera, liberal.
- Distrito 21, Vigo: Ángel Urzáiz Cuesta, liberal.
- Distrito 22, Redondela: Francisco de Federico y Martínez, liberal
- Distrito 23, A Cañiza: Alejandro Mon Landa, adicto.
- Distrito 24, Tui: Mariano Ordóñez García, romerista.
- Distrito 25, Ponteareas: Isidoro Bugallal Araújo, adicto.
Circunscrición de Lugo (11 deputados)
[editar | editar a fonte]- Distrito 26, Viveiro : Eleuterio Delgado Martín.[3]
- Distrito 27, Mondoñedo : Andrés Avelino Montero Villegas, liberal.
- Distrito 28, Ribadeo : Ramón Bustelo González, liberal.
- Cidade de Lugo:
- Distrito 29, Nicolás Vázquez de Parga y de la Riva, adicto.[4]
- Distrito 30, Lorenzo del Busto y García Rivero, adicto.
- Distrito 31, Benigno Quiroga y López Ballesteros, liberal.
- Distrito 32, A Fonsagrada : José Lombardero Franco, romerista.
- Distrito 33, Becerreá: Enrique Abella y Casariego.[5]
- Distrito 34, Chantada: José Pérez Porto, adicto.
- Distrito 35, Monforte de Lemos: Guillermo Joaquín de Osma y Scull, Conde de Valencia de Don Juan, adicto.
- Distrito 36, Quiroga: Vicente Quiroga Vázquez, liberal.
Circunscrición de Ourense (9 deputados)
[editar | editar a fonte]_-_Parque_del_Retiro_-_20070805.jpg)
- Distrito 37, O Carballiño: Francisco Javier Ugarte Pagés.[6] Substituído por Leopoldo Travesedo y Fernández Casariego.[7]
- Distrito 38, Ribadavia: Adolfo Merelles Caula, liberal.
- Distrito 39, Ourense: Gabino Bugallal Araujo, Conde de Bugallal, adicto.[8]
- Distrito 40, A Pobra de Trives: Álvaro López de Carrizosa y de Giles, Conde de Moral de Calatrava, adicto.[9]
- Distrito 41, Valdeorras: Manuel Márquez de la Plata y Alcocer, adicto.
- Distrito 42, Celanova: Senén Canido Pardo, tetuanista.
- Distrito 43, Bande: Carlos María Cortezo Prieto, adicto.
- Distrito 44, Xinzo de Limia: Eduardo Cobián Roffignac, adicto.
- Distrito 45, Verín: Luis Espada Guntín, adicto.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ historiaelectoral.com. "Resultados das eleccións xerais de España de 1903". Consultado o 21 de maio de 2013.BuscadorHistorico Deputados elixidos en 1903 Arquivado 24 de setembro de 2015 en Wayback Machine.. Congreso dos Deputados (Buscador histórico de deputados)
- ↑ O 21 de outubro de 1903 cesou por declaración do Sr. Presidente por virtude do disposto no artigo 208 do Regulamento e 31 da Constitución, por ser nomeado Director Xeral de Agricultura, Industria e Comercio.
- ↑ Na relación de ABC figura Nicolás Vázquez Parga, adicto.
- ↑ O 16 de xuño de 1905 renunciou ao aceptar o cargo de Director Xeral de Administración.
- ↑ En la relación de ABC figura Enrique Saavedra, adicto.
- ↑ O 27 de maio de 1903 renunciou ao ser nomeado Senador vitalicio
- ↑ Elección parcial verificada o 12 de xullo de 1903.
- ↑ O 31 de maio de 1904 renuncia ao ser elixido Conselleiro de Estado
- ↑ O 11 de decembro de 1903 renunciou ao ser nomeado Subsecretario do Ministerio da Gobernación.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]| Reinado de Fernando VII | 1810 · 1813 · 1820 |  |
|---|---|---|
| Sexenio Revolucionario | ||
| Restauración | ||
| Segunda República | ||
| Monarquía parlamentaria | ||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
