Aleksandr Kerenskii

Nome orixinal	(ru) Александръ Ѳедоровичъ Керенскій
Biografía
Nacemento	22 de abril de 1881 (Xuliano) Ulianovsk, Rusia
Morte	11 de xuño de 1970 (89 anos) Nova York, Estados Unidos de América
Lugar de sepultura	Putney Vale Cemetery (pt)
Primeiro ministro de Rusia
21 de xullo de 1917 – 7 de novembro de 1917 ← Georgy Lvov – Lenin →
Member of the State Duma of the Russian Empire (en)
Membro da Asemblea Constituínte Rusa
Datos persoais
País de nacionalidade	República Rusa Imperio Ruso
Relixión	Cristianismo ortodoxo
Educación	Facultade de Dereito da Universidade Estatal de San Petersburgo
Actividade
Lugar de traballo	San Petersburgo
Ocupación	político , avogado , revolucionario
Empregador	Universidade Stanford
Partido político	Partido Social-Revolucionario Partido Laborista (Rusia)
Lingua	Lingua rusa e lingua inglesa
Participou en
1964	Radio Canada International (en)
Familia
Cónxuxe	Lydia Tritton (1939–) Olga Kerensky (–1939)
Fillos	Oleg Kerensky (pt)  ()
Pai	Fedor Kerensky (en)
Sinatura

Aleksandr Fedorovich Kerenskii (en ruso: Александр Фёдорович Керенский), nado en Simbirsk o 22 de abril de 1881 (2 de maio segundo o calendario gregoriano) e finado en Nova York o 11 de xuño de 1970,^[1][2] foi un político socialdemócrata, avogado e un líder revolucionario ruso, que desempeñou un papel primordial no derrocamento do réxime tsarista en Rusia. Foi o segundo primeiro ministro do goberno provisional instaurado trala Revolución de Febreiro. Foi quen de facer fracasar o golpe de Kornilov, pero non puido evitar a Revolución de Outubro na que os bolxeviques tomaron o poder.

Aleksandr Kerenskii nado en Simbirsk (agora Ulianovsk) preto do río Volga, na familia do director do colexio de secundaria, Fedor Kerenskii, cuxo pai foi un sacerdote da Igrexa ortodoxa rusa. A súa nai, Nadezhda Adler, foi filla do nobre, Alexander Adler.

O pai de Kerenskii foi o director de Vladimir Ulianov (Lenin) na escola secundaria para nenos de Simbirsk, e varios membros da familia de Kerenskii e Ulianov eran amigos. En 1889, cando Kerenskii tiña oito anos, a súa familia mudouse a Tashkent, onde o seu pai fora designado como inspector principal dos colexios públicos. Kerenskii graduouse con honores na escola secundaria de Tashkent en 1899. O mesmo ano ingresou na Universidade de St. Petersburgo, onde estudou historia e filoloxía no primeiro ano. Ó ano seguinte cambiou para o departamento de Leis e recibiu o graduado en 1904. Traballou como conselleiro legal das vítimas da violencia do goberno en 1905. A finais de decembro de 1905, foi encarcerado so sospeita de que pertencía a un grupo militante. Gañou reputación polo seu traballo como avogado defensor nos xuízos contra revolucionarios.

Foi elixido para a Cuarta Duma en 1912 como membro dos Trudoviks, un partido laborista moderado que estaba asociado ó Partido Social-Revolucionario. Foi un brillante orador chegando a ser o líder da oposición contra o réxime do tsar Nicolao II

Kerenskii distribuíra armas ós traballadores de Petrogrado, e en outubro moitos destes traballadores convertéranse en bolxeviques. Entre o 25 de outubro^xul./ 7 de novembro^greg. e o 26 de outubro^xul./ 8 de novembro de 1917^greg. os bolxeviques lanzaron a segunda Revolución Rusa do ano. O goberno de Kerenskii en Petrogrado case non tiña apoios na cidade. Só un pequeno rexemento de mulleres, loitaban contra os bolxeviques para salvaren o goberno, pero estes tomaron o control sen daren nin un só disparo en menos de 20 horas.

Kerenskii escapou dos bolxeviques e marchou cara a Pskov, onde atopou algúns fieis para un intento de recuperar a capital. As tropas avanzaron ata Tsarskoie Selo, pero foron derrotadas ó día seguinte en Pulkovo. Kerenskii fuxiu e pasou os seguintes días escondido ata que conseguiu saír do país e chegar á Francia. Durante a guerra civil rusa non apoiou a ningún dos dous bandos, os bolxeviques e os Brancos.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Aleksandr Kerenskii

A Galipedia ten un portal sobre: Rusia

v c e Revolución Rusa de 1917 e guerra civil
Eventos	Revolución Revolución de Febreiro Crise de abril (1917) Ofensiva de Kerenskii Xornadas de Xullo Golpe de Kornilov Revolución de Outubro Levantamento Kerenskii-Krasnov Motín junker Negociacións Vikzhel Guerra Civil Guerra civil rusa Execución da familia Romanov Guerra de Independencia Ucraína (Guerra ucraíno-soviética Levantamento bolxevique en Kiev Guerra polaco-ucraína) Guerra civil finlandesa Heimosodat Guerra polaco-soviética Guerra de Independencia de Estonia Guerra de Independencia de Letonia Guerra de Independencia de Lituania Invasión de Xeorxia polo Exército Vermello Guerra armenio–azerí Alzamento socialrevolucionario Intervención aliada na guerra civil rusa Intervención en Siberia Directorio de Omsk
Principais grupos	Comité Provisional da Duma Estatal Goberno provisional ruso Soviet de Petrogrado Consello de Comisarios do Pobo Comité Militar Revolucionario Consello da República (Rusia) Asemblea Constituínte de Rusia eleccións Garda Vermella Movemento Branco Rada Central de Ucraína e República Popular de Ucraína República Democrática Federativa de Rusia República Soviética Federativa Socialista de Rusia
Partidos políticos	Kadetes Partido Obreiro Socialdemócrata Ruso bolxeviques e menxeviques Partido Social-Revolucionario PRS de Esquerda Outubristas
Principais figuras	Monárquicos Nicolao II de Rusia Miguel Romanov Goberno provisional Georgii Lvov Pavel Milyukov Aleksandr Guchkov Movemento branco Piotr Nikolaevich Wrangel Aleksandr Kolchak Anton Denikin Piotr Krasnov Nikolai Yudenich Bolxeviques Vladimir Lenin Lev Kamenev Grigori Zinoviev Lev Trotski Mikhail Frunze Iosif Stalin Semyon Budyonny SRs de Dereita Aleksandr Kerenskii Lavr Kornilov Stepan Petrichenko Boris Savinkov
Impacto internacional	Revolución Alemá República Soviética de Baviera República Soviética Húngara Revolucións de 1917-1923
v c e Período interrevolucionario