جین
晋语 / 晉語
عبارت زبان جین در نویسه‌های چینی
زبان بومی در	چین
منطقه	بیشتر استان شانشی؛ استان‌های مرکزی مغولستان داخلی; بخش‌هایی از هبئی، استان هنان، شاآنشی
شمار گویشوران	۶۳٫۰۵ میلیون  (۲۰۱۲)[۱]
تبار	چینی-تبتی چینی جین
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	cjy
گلاتولوگ	jiny1235
زبان‌شناسی	79-AAA-c
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان‌های جین (چینی ساده‌شده:晋语، چینی سنتی 晉語، پین‌یین: jìnyǔ) گروهی از زبان‌ها یا گویش‌های چینی هستند که توسط ۶۳ میلیون نفر در شمال چین در بیشتر مناطق استان شانشی به جز پایین‌دست دره رود فن، مناطق مرکزی مغولستان داخلی و مناطق همجوار در استان‌های هبئی، هنان و شاآنشی صحبت می‌شوند. دربارهٔ وضعیت جین در بین زبان‌شناسان اختلاف است؛ گروهی آن را گویشی از ماندارین می‌دانند درحالی که گروهی دیگر آن را زبانی مستقل اما مرتبط با ماندارین به‌شمار می‌آورند.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jin Chinese». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۰.

ن ب و زبان‌های چین
رسمی	ماندارین معیار
محلی	استان‌ها کانتونی هک/مک انگلیسی هک مغولی مد پرتغالی مک تبتی تب اویغوری سک ژوانگ گش استان خودمختار همونگ دونگ بوئی توجیا کره‌ای کیانگ نوسو قرقیزی قزاقی تای نوآ تای لو زایوا لیسو بای هانی ژوانگ شهرستان‌ها /پرچم‌ها متعدد
بومی	زبان‌های چینی-تبتی لولو- برمه‌ای Mondzish Kathu Maang Manga Mango Maza Mondzi Muangphe Burmish Achang Xiandao Pela Lashi Chashan Lhao Vo Zaiwa Loloish Hanoish Akeu Akha Amu Angluo Asuo Baihong Bisu Budu Bukong Cosao Duoni Duota Enu Habei Hani Honi Jino Kabie Kaduo Lami Laomian Laopin Mpi Muda Nuobi Nuomei Phana’ Piyo Qidi Sadu Sangkong Suobi Tsukong Woni Yiche Lisoish Eka Hlersu Kua-nsi Kuamasi Laizisi Lalo Lamu Lavu Lawu Limi Lipo Lisu Lolopo Mangdi Micha Mili Sonaga Toloza Xuzhang Yangliu Zibusi Nisoish Alingpo Alugu Aluo Axi Azha Azhe Bokha Gepo Khlula Lope Moji Muji Muzi Nasu Nisu زبان نوسو Phala Phola Phowa Phukha Phuma Phupa Phupha Phuza Samei Sani Thopho Zokhuo سایر Gokhy Katso Kucong Lahu Naluo Namuyi Naxi Nusu Samu Sanie Zauzou Qiangic Baima Choyo Ersu Guiqiong Horpa Japhug Khroskyabs Laze Lizu موسو Muya Namuyi Naxi Pumi Northern Qiang Southern Qiang Shixing Situ Tshobdun Zbu Zhaba تبتی Amdo Baima Basum Central Choni Dao Dongwang Drugchu Groma Gserpa Khalong Khams Ladakhi Tseku Zhongu Zitsadegu سایر Bai Derung Jingpho Nung Sak Tujia Waxianghua سایر زبان‌ها آستروآسیایی Bit Blang Bolyu Bugan Bumang Hu Kuan Mang Man Met Muak Sa-aak Palaung Riang U Va وا همونگ-مین همونگی A-Hmao Bu-Nao Gejia Guiyang Hm Nai همونگ Hmu Huishui Kiong Nai Luobohe Mashan Pa-Hng Pa Na Pingtang Qo Xiong Raojia شه Small Flowery Xixiu Younuo مینی Biao Min Dzao Min Iu Mien Kim Mun مغولی Bonan بوریاتی Daur یوغوری شرقی Kangjia Khamnigan Monguor Oirat Ordos Santa Torgut کرا-دای ژوانگ Bouyei Dai Min Ningming Nong Tai Dam Tai Dón Tai Hongjin تای لو Tai Nüa Tai Ya Yang Yei سایر Ai-Cham Biao Buyang Cao Miao Chadong Cun Gelao Hlai Jiamao Kam Lakkja Mak Maonan Mulam Naxi Yao Ong Be Paha Qabiao Sui Then تونگوزی اونکی منچو نانای Oroqen Xibe ترکی آینو Fuyu Kyrgyz ترکی ایلی لوپ سالار یوغوری غربی سایر سریکالی(هندواروپایی) Tsat(آسترونزیایی) فرمزی(آسترونزیایی)
اقلیت	قزاقی کره‌ای قرقیزی روسی تاتاری تووایی ازبکی وخی
گونه‌های چینی	گن هاکا هوی جین مین گونه‌ها پینگ وو شیانگ کانتونی
کریول/مخلوط	ئی ویتنامی هژو لینگ‌لینگ ماکایی مائوجیا کوک‌مونچاک تانگ‌وانگ ووتون
منقرض	با-شو خیتی سکایی تانگوت تخاری شیانبی ژانگ-ژونگ
زبان اشاره	اشاره چینی اشاره هنگ کنگی هک/مک اشاره تبتی تب
گش = گوانگشی هک = هنگ کنگ مک = ماکائو مد = مغولستان داخلی سک = سین‌کیانگ تب = تبت

ن ب و زبان چینی
گروه‌های اصلی	ماندارین شمال شرقی هاربین شنیانگ تاز پکنی پکن جی–لو تیانجین جینان جیائو–لیائو دالیان چینگ‌دائو ویهای دشت‌های مرکزی گانگو گوانژونگ لویانگ شوژو دونقانی دونگ‌پینگ لان–یین جنوب غربی سیچوآنی مینجیانگ کونمینگ ووهان وومینگ پایین یانگ‌تسه نانجینگ شین‌جیانگ وو تایهو شانگهایی سوژو ووشی چانگژو هانگژو شائوشینگ نینگبو جینشیانگ جیانگ‌یین شادی تایژو وو تایژو تیان‌تای اوجیانگ ونژو ووژو جینهوا چو–چو چوژو جیانگ‌شان چینگ‌تیان شوانژو گن چانگ–دو یی–لیو یینگ–یی دا–تونگ شیانگ چانگ‌یی چانگ‌شا لوشائو شوانگ‌فنگ شیانگ‌شیانگ جی–شو یونگ–چوان چیانگ مین شرقی فوژو فوچینگ فوآن مانجیانگ جنوبی هاکین چوانژو ژانگژو آموی تایوانی هاکین فیلیپینی هاکین مدان هاکین پنانگ هاکین سنگاپوری هاکین شبه‌جزیره‌ای جنوبی مالزی هاکین برمه‌ای ژنان لونگیان چائوشان تئوچئو شانتو هایفنگ ژونگشان نانلانگ سانشیانگ سایر شمالی جیان‌او جیان‌یانگ مرکزی پو-شیان شائو–جیانگ لیژو ژانجیانگ هاینانی هاکا میشیان ووهوا هویژو تینگژو چانگ‌تینگ هاکای تایوانی سیشیان هایلو رائوپینگ یوئی یوئهای کانتونی شیگوان جیوجیانگ شیچی ویتو داپنگ گائو–یانگ سی‌یی تایشانی گولو وو–هوا یونگ–شون لو–گوانگ چین–لیان پیشنهادی هوی جین هوهوت پینگ رده‌بندی‌نشده بادونگ یائو دانژو جونجیاهوا مای شائوژو توهوا شهوا واشیانگ یهنی
گونه‌های معیار	چینی معیار (ماندارین) سیچوآنی تایوانی فیلیپینی مالزیایی سنگاپوری کانتونی هاکین تایوانی
واج‌شناسی	تاریخی کهن ملی کهن کانتونی ماندارین قرائت‌های ادبی و محاوره‌ای
دستور	دستور زبان چینی اعداد چینی رده‌ساز چینی عبارات افتخاری چینی اصطلاحات چینی
عبارت تنظیم	چنگیو شی‌یهویو
روش ورودی	روش ورودی پین‌یین بوپوموفو روش ورودی کانگجیه روش چهارگوش روش بوشیامی روش ووبی
تاریخ	چینی کهن هان شرقی چینی میانه ماندارین کهن ماندارین میانه نیا-مین با–شو گن
گونه‌های ادبی	رسمی کلاسیک اقتباس در ویتنام محلی سایر گونه‌ها کانتونی نوشتاری دونقانی نوشتاری هاکین نوشتاری سیچوآنی نوشتاری
خط‌ها	معیار ساده‌شده سنتی نشان‌گذاری چینی ترتیب حرکتی سبک‌ها استخوان الهی برنز مهر دفتری نیمه‌شکسته شکسته بریل بریل کانتونی بریل سرزمین اصلی چین بریل تایوانی بریل دوتایی چینی آوایی سیریلیک‌نویسی سیریلیک دونقانی لاتین‌نویسی گویئو رمانتزیه پین‌یین ام‌پی‌اس ۲ پستی پین‌یین تونگ‌یونگ وید جایلز ییل بوپوموفو نمادهای آوایی تایوانی کانای تایوانی هانگول تایوانی شیاو جینگ نوشو
فهرست گونه‌های چینی