ز
ز | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
نمایش آوانگاری | z | ||||||||||
موقعیت در الفبا | ۷ | ||||||||||
ارزش عددی | ۷ | ||||||||||
مشتقات الفبایی فنیقی | |||||||||||
|
|
شكل حرف | ||||
---|---|---|---|---|
جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
ز | ز | ـز | ـز |
ز حرف یازدهم در عربی]] (زای)، سیزدهم در الفبای فارسی (زِ) و هفتمینِ الفبای عبری (زین ז) است. در حساب جمل به مثابهٔ عدد ۷ و منسوب به آن «زائی» است.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ الجُر، خلیل (۱۳۸۱). فرهنگ لاروس عربی به فارسی. ج. یکم. ترجمهٔ سید حمید طبیبیان. تهران: امیرکبیر. ص. ۱۱۱۱. شابک ۹۷۸۹۶۴۰۰۰۳۳۰۵.
الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
سایر شکلهای حروف راء و زاي در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
ڑ | ړ | ڕ | ڙ | ڒ | ڔ | ڗ | ژ | ږ | ۯ | ݬ |
عمومی |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
الفبا |
| ||||||||
حروف | |||||||||
گونههای برجسته |
| ||||||||
علمی | |||||||||
زبانشناسی |
| ||||||||
نمای کلی | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
دورهها | |||||||||||||
سنتهای خوانشی | |||||||||||||
نوشتار |
| ||||||||||||
واجشناسی |
| ||||||||||||
دستور |
| ||||||||||||
علمی | |||||||||||||
آثار مرجع |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.