جوزف لارمر
زادهٔ	۱۱ ژوئیهٔ ۱۸۵۷ Magheragall, شهرستان انتریم, Ireland, پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
درگذشت	۱۹ مهٔ ۱۹۴۲ (۸۴ سال) Holywood، شهرستان داون، ایرلند شمالی
محل تحصیل	Royal Belfast Academical Institution دانشگاه کوئینز بلفاست St John's College, Cambridge
شناخته‌شده برای	فرکانس لارمور ژیرورادیوس Larmor's theorem Larmor formula نسبیت همزمانی
جوایز	Smith's Prize (1880) Senior Wrangler (1880) همکار انجمن سلطنتی (1892) Adams Prize (1898) کرسی ریاضیات لوکاسی (1903) De Morgan Medal (1914) مدال پادشاهی (1915) مدال کاپلی (1921)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	فیزیک
محل کار	St John's College, Cambridge Queen's College, Galway
استاد راهنما	Edward Routh
دانشجویان دکتری	Kwan-ichi Terazawa

سر جوزف لارمر، (به انگلیسی: Joseph Larmor) (زاده ۱۱ ژوئیه ۱۸۵۷ -مرگ ۱۹ می ۱۹۴۲)، فیزیکدان ایرلندی، اولین کسی بود که نرخ تابش انرژی از یک الکترون شتاب گرفته را محاسبه کرد و گسست خطوط طیف توسط یک میدان مغناطیسی را توضیح داد. تئوری‌های او مبتنی بر این باور است که ماده کاملاً متشکل از ذرات الکتریکی در حال حرکت بر اتر می‌باشد.^[۱]

لارمر در موسسه آکادمیک سلطنتی تحصیل کرد و مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه کوئین در بلفاست به دست‌آورد. لارمر همچنین در کمبریج آموزش دید و در خلال سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۲ نماینده دانشگاه خود در پارلمان بریتانیا بود. لارمر در کالج کوئین در گالوی (۱۸۸۰-۱۸۸۵)، و در کمبریج (۱۸۸۵-۱۹۳۲) به عنوان استاد فلسفه طبیعی تدریس کرده‌است. وی در سال ۱۹۰۹ به مقام شوالیه رسید.^[۲]

لارمر روی یک نظریه جدید به نام تئوری ذات الکترون (Electron Theory of Matter) تأثیرگذار بود و با توجه به طبیعت جرم، ساختار اتم و ارتباط آن با تابش، تئوری حرکتی گرما (Equipartition) و الکترودینامیک اجسام متحرک، مفهوم رادیکال آن را توسعه داد.^[۳]