جنگ ویتنام
جنگ ویتنام | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ سرد | |||||||
جنگ ویتنام | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
نیروهای کمونیست ویتنام شمالی ویتکنگ شوروی چین بنگلادش پاتت لائو کره شمالی خمرهای سرخ |
نیروهای ضد کمونیست ویتنام جنوبی ایالات متحده آمریکا کره جنوبی استرالیا فیلیپین نیوزیلند جمهوری خمر تایلند میانمار پادشاهی لائوس نیروهای نظامی آزادیبخش جهانی |
جنگ ویتنام (به ویتنامی: Chiến tranh Việt Nam)، نام مجموعه عملیات و درگیریهای نظامیای است که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ میلادی بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادیبخش ویتنام جنوبی از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش به ویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد. همزمان و مرتبط با این جنگ، جنگهای نیابتی دیگری در لائوس و کامبوج بین نیروهای مورد حمایت ایالات متحده در برابر نیروهای کمونیستی در جریان بود. در پایان، با خروج ایالات متحده، جنگ داخلی لائوس، جنگ داخلی کامبوج و جنگ ویتنام به پایان رسیدند و همهٔ این کشورها حکومتهای کمونیستی پیدا کردند.
دولت آمریکا در دوران ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور حضور نیروهای نظامی ایالات متحده در خاک ویتنام را به عنوان راهی برای جلوگیری از گسترش نفوذ و کنترل کمونیسم در ویتنام جنوبی پیرو نظریه دومینو میدانست. با توجه به اصل ریزش دومینو اگر یک منطقه کمونیستی میشد مناطق اطراف را هم به دنبال خودش پایین میکشید و در کام کمونیسم و زیر نظر اتحاد جماهیر شوروی یا جمهوری خلق چین قرار میداد و به گسترش قلمرو کمونیسم کمک و از قلمرو دولتهای سرمایهداری میکاست.
دولت ویتنام شمالی برای اتحاد تحت حکومت کمونیستی میجنگید، آنها اختلاف را ابتدا جنگ مستعمراتی فقط علیه نیرویهای استعماری فرانسوی میدانستند اما وقتی آمریکا به ویتنام جنوبی پیوست اختلاف را به جنگ علیه کل دولت ویتنام جنوبی که آن را دولت دست نشانده آمریکا میخواندند، تغییر دادند (اگرچه پیش از ورود آمریکا به این جریان فرانسویها به واسطه تغییرات صورت گرفته در خود فرانسه در حال ترک ویتنام بودند).
پیشینه
[ویرایش]در جریان جنگ جهانی دوم، هندوچین به تصرف نیروهای ژاپن درآمد و دست نیروهای فرانسه که پیش از آن نیروی مستعمراتی آن منطقه نیز بودند از کشورهای منطقه موقتاً کوتاه شد. با شکست ژاپن در پایان جنگ نیروهای ملی و نیز کمونیستهای ویتنام استقلال ویتنام را خواستار شدند و در دوم سپتامبر ۱۹۴۵ هو شی مین تشکیل کشور مستقل ویتنام را در هانوی اعلام کرد.[۱] نیروهای فرانسه که از اسارت نیروهای ژاپن درآمده بودند دوباره سعی در کسب سلطه خود در هندوچین و ویتنام کردند. این امر با مقاومت نیروهای ویتنامی (معروف به ویت مین) زیر فرماندهی هوشی مین روبرو شد و جنگهای معروف به جنگ اول ویتنام درگرفت.
در سال ۱۹۵۰ رئیسجمهور آمریکا ترومن ۳۵ نفر از افراد گروه کمک و مشاوره نظامی را برای آموزش و مشاوره به کمک فرانسه فرستاد تا بتواند سلطه مستعمراتی خود را در ویتنام حفظ کند.[نیازمند منبع] در ۱۹۵۴ نیروهای ویت مین شکست سختی در دین بین فو به نیروهای فرانسه وارد کردند و در نتیجه فرانسه در کنفرانس ژنو به استقلال سه کشور مستعمره خود یعنی کامبوج و لائوس و ویتنام رضایت داد اما در موافقتنامههای کنفرانس ژنو ویتنام موقتاً به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. هدف ظاهراً آن بود که پس از رایگیری از مردم ویتنام تکلیف حکومت در این کشور معلوم شود. حکومت ویتنام جنوبی زیر رهبری نگو دین دیم با تشویق آمریکا از شرکت در مذاکرات مربوط به ترتیبات این رایگیری سر باز زد. در همین دوره حکومت ویتنام جنوبی با حمایت آمریکا به سرکوب شدید کمونیستها پرداخت و بسیاری از مردم به اتهام کمونیست بودن اعدام شدند.[نیازمند منبع]
برخی از نیروهای ویت مین که در جنوب باقیمانده بودند دست به مقاومت مسلحانه علیه حکومت نگو دین دیم زدند و نیروهای ویتنام شمالی نیز پس از مدتی به حمایت از این مبارزات در جنوب پرداختند.[نیازمند منبع] جبهه ملی آزادیبخش ویتنام جنوبی تشکیل شد. حکومت ویتنام جنوبی افراد این جبهه را ویتکنگ مینامید که کوتاه شده عبارت «کمونیست ویتنامی» (ویت نام کنگ سان - Việt Nam Cộng Sản) به زبان ویتنامی بود.[نیازمند منبع]
گسترش جنگ
[ویرایش]با حمایت چین و شوروی از نیروهای ویتکنگ و ویتنام شمالی و نیز حمایت آمریکا و متحدانش از نیروهای ویتنام جنوبی، درگیریهای ویتنام بالا گرفت و به تدریج به جنگی بزرگ در سراسر ویتنام و گاه در نقاط دیگر هندوچین تبدیل شد.[۱] از اوایل دهه شصت و با روی کار آمدن کندی، اولین نظامیان آمریکایی تحت عنوان مستشار به ویتنام جنوبی گسیل شدند بدون آنکه چین یا شوروی نیرویی به ویتنام شمالی اعزام کرده باشند. با ظهور جانسون کادر مستشاران تبدیل به یک لشکر سازمان یافته شد. پس از حملهای که ادعا میشود، ویتنام شمالی به ناوهای نیروی دریایی آمریکا کرد (۱۹۶۴)، آمریکا بمباران هوایی شمال را بهطور منظم آغاز کرد و از سال ۱۹۶۵ با ارتشی بزرگ وارد ویتنام جنوبی شد و شروع به سرکوب ویت کنگها کرد. به نظر میرسد استراتژی آمریکا از این نقطه به بعد، از سویی وادار کردن شمال به توقف کمک به ویت کنگهای جنوب و از سوی دیگر ریشهکن کردن ویت کنگها در جنوب بود.
حمله تت
[ویرایش]در سال ۱۹۶۸ نیروهای ویتکنگ و ویتنام شمالی همزمان با عید تت و آغاز سال ویتنامی، حملههای گستردهای را در سراسر ویتنام جنوبی آغاز کردند که به حمله عید تت مشهور شد. اگر چه این حملهها از نظر نظامی موفقیت زیادی نداشت اما گسترده بودن و شدت آن و نیز پوشش خبری آن در سراسر جهان و به ویژه در داخل آمریکا، افکار عمومی را بهشدت ضد آمریکا بسیج کرد و تظاهرات ضد جنگ در آمریکا را به دنبال داشت.[نیازمند منبع]
ویتنامی کردن جنگ
[ویرایش]آمریکا با روی کار آمدن نیکسون، تقریباً از سال ۱۹۶۹ به علت شکستهای متعدد و عدم شناسایی ویت کنگها از مردم عادی و عدم آشنایی کامل با منطقه و تاکتیک رزمهای نامنظم که ویت کنگها در آن بسیار ماهر و موفق بودند مجبور شد مذاکرات صلح را آغاز کند و کار دفاع از حکومت ویتنام جنوبی را به خود آن حکومت بسپارد؛ که البته علل مزبور اصلیترین علل ترک جنگ نبودند بلکه فشارهای داخلی و مخالفتهای روزافزون در خود آمریکا علت اصلی بود.[نیازمند منبع] مقاومت شمالیها و سر تسلیم فرود نیاوردن آنها در برابر بمبارانهای آمریکا هم مزید بر علت بود. این جنگ طبق موافقات صلح پاریس (۱۹۷۳) رسماً به پایان رسید، ولی پس از عقبنشینی سربازان آمریکایی ادامه یافت. البته شمالیها در سال ۶۵ پیشنهاد مذاکره داده بودند اما آمریکاییها شرایط مذاکرات را نپذیرفته بودند.
سقوط سایگون
[ویرایش]در ۳۰ آوریل ۱۹۷۵ نیروهای ویتنام شمالی سایگون را گرفتند و جنگ ویتنام به پایان رسید. در سال ۱۹۷۶ انتخاب مجلس ملی، راه را برای وحدت مجدد شمال و جنوب ویتنام فراهم نمود. (ذکر شده در مفاد قرار داد پاریس ۱۹۷۵)[نیازمند منبع] قابل توجه اینکه ویتنام شمالی هیچگاه به ویتنام جنوبی لشکر نکشیده بود (تا ۱۹۷۵) و سیاست این کشور از ابتدا تا سال ۱۹۷۵ تجهیز ویت کنگها و حمایت همهجانبه و تمام عیار از آنها بود. آمریکا هم هیچگاه به ویتنام شمالی لشکر نکشید. (شاید از بیم چین و شوروی).
بنای یادبود کهنه سربازان جنگ ویتنام
[ویرایش]بنای یادبود کهنه سربازان جنگ ویتنام در سال ۱۹۸۲ در روز کهنه سربازان بهطور رسمی افتتاح شد. این بنا در میان چمنزار شیبدار کانستیتوشِن گاردِنز (Constitution Gardens) در گردشگاه واقع میان بنای یادبود لینکلن و بنای تاریخی واشینگتن قرار دارد.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ https://www.britannica.com/event/Vietnam-War
- ↑ هنرگردی، تحریریه (۲۰۱۵-۰۶-۲۱). «بنای یادبود کهنه سربازان جنگ ویتنام». هنرگردی. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۲۶.
موضوعات ایالات متحده آمریکا | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تاریخ |
| |||||||
دولت | ||||||||
دیپلماسی | اختلافات سیاسی • احزاب سیاسی (حزب دموکرات • حزب جمهوریخواه • دیگر احزاب) • انتخابات (مجمع انتخاباتی) • ایدئولوژی • رسواییهای سیاسی • ایالتهای قرمز و ایالتهای آبی • عمو سام • موقعیت سیاسی پورتو ریکو | |||||||
جغرافیا | قلمرو • ایالات • شهرها • شهرستان • مناطق جغرافیایی و فرهنگی (نیو انگلند • ایالتهای ساحلی اقیانوس اطلس • ایالتهای جنوبی • ایالتهای غرب میانه • دشت های بزرگ • آبشارها • ایالتهای شمال غرب • ایالتهای جنوب غربی) • کوهها (رشتهکوه آپالیشین • رشتهکوه راکی) • رودخانهها (رودخانه میسیسیپی • رودخانه میسوری • رودخانه کانزاس • رودخانه کلرادو) • فهرست جزایر ایالات متحده آمریکا • نقاط مرزی • پارکهای ملی • آب و فاضلاب | |||||||
اقتصاد | دلار آمریکا • کشاورزی • شرکتها • وال استریت • سامانه ذخیره فدرال • بانکداری • بیمه • سطح زندگی در ایالات متحده آمریکا (درآمد شخصی • درآمد خانوار • نابرابری درآمد • مالکیت مسکن) • ارتباطات • حمل ونقل (خودروهای شخصی • حمل و نقل سنگین • شبکه بزرگراههای بین ایالتی • بزرگراهها • فرودگاهها • مسیرهای ریلی) • گردشگری | |||||||
جامعه | جمعیت • زبانها (انگلیسی • اسپانیایی) • مردم • مذهب • طبقات اجتماعی (رویای آمریکایی • فراوانی • طبقه متوسط • فقر • آموزش عالی) • رسانه • ورزش • آموزش • تعطیلات رسمی • تبه کاری • زندانها • مراقبتهای بهداشتی • بیمههای درمانی | |||||||
فرهنگ | موسیقی (کلاسیک • فولکلور • موسیقی مردمی • جاز) • تلویزیون\سینما (هالیوود) • رادیو • ادبیات (فولکلورها • شعر • تعالیگرایی • رنسانس هارلم • نسل بیت) • هنرهای تجسمی (اکپرسیونیسم انتزاعی) • آشپزی • رقص • معماری • مد • پرچم | |||||||
دیگر موضوعات | سقط جنین • بلوغ جنسی • قانون تبعیض مثبت • استثناگرایی آمریکایی • آمریکاستیزی • اعدام • سیاست مواد مخدر\ممنوعیت الکل (مناطق خشک الکلی) • انرژی • محیط زیست • اسلحه • مراکز پزشکی • حقوق • مهاجرت (حصار مرزی آمریکا-مکزیک) • چاقی • نژادپرستی • ازدواج همجنسگرایان | |||||||
دهه ۱۹۴۰ | کنفرانس یالتا • کنفرانس پوتسدام • کارهای گوزنکو · بحران ایران • جنگ داخلی چین • جنگ داخلی یونان • بازگویی سیاست در آلمان • دکترین ترومن • اخراج و فرار ۱۹۴۸ فلسطینیان • طرح مارشال • تحویلگیری کمونیست در چکسلوواکی • انشعاب تیتو-استالین • محاصره برلین |
---|---|
دهه ۱۹۵۰ | جنگ کره • جنگ اول هندوچین • کودتای ۲۸ مرداد • کودتای گواتمالا • خیزش ۱۹۵۳ آلمان شرقی • بحران اول تنگه تایوان • اعتراضات ۱۹۵۶ پوزنان • انقلاب ۱۹۵۶ مجارستان • بحران سوئز • بحران اسپوتنیک • بحران دوم تنگه تایوان • انقلاب کوبا • کنفرانس باندونگ |
دهه ۱۹۶۰ | بحران کنگو • شکاف چین و شوروی • بحران یو-۲ ۱۹۶۰ • عملیات خلیج خوکها • بحران موشکی کوبا • دیوار برلین • جنگ ویتنام • کودتای برزیلیها ۱۹۶۴ • حمله ایالات متحده به جمهوری دومینیکن • جنگ مرزی جنوب آفریقا • برکناری سوکارنو • بیانیه بانکوک • جنگ داخلی لائوس • کودتای نظامی ۱۹۶۷-۱۹۷۴ یونان • بهار پراگ • تنشزدایی • کشمکش مرزی چین-شوروی |
دهه ۱۹۷۰ | پیمان منع گسترش جنگافزارهای هستهای • جنگ داخلی کامبوج • عملیات کندور • دیپلماسی پینگ پونگ • موافقتنامه چهار قدرت در مورد برلین • ۱۹۷۲-دیدار نیکسون از چین • کودتای ۱۹۷۳ شیلی • جنگ یوم کیپور • گفتگوی محدودسازی جنگافزار راهبردی • جنگ داخلی آنگولا • جنگ داخلی موزامبیک • جنگ اوگادن • جنگ چین-ویتنام • انقلاب ۱۳۵۷ ایران |
دهه ۱۹۸۰ | جنگ شوروی در افغانستان • جنبش همبستگی لهستان • بحران آمریکای مرکزی • ایبل آرچر ۸۳ • ابتکار دفاعی راهبردی • تهاجم گرنادا • حمله ایالات متحده آمریکا به پاناما • سقوط دیوار برلین • انقلاب مخملی در چکسلواکی |
دهه ۱۹۹۰ | |
جستارهای وابسته | لایحه بریکر • گلاسنوست • دیوار آهنی • مککارتیسم • عملیات کوندور • عملیات گلادیو • پرستریکا • جاسوسی شوروی در آمریکا • جنگ سرد دوم |
نهادها | |
مسابقهها | |
ایدئولوژیها | |
سیاستهای خارجی | دکترین برژنف • دکترین اولبریخت • دکترین کارتر • سد نفوذ • نظریه دومینو • دکترین آیزنهاور • دکترین جانسون • دکترین کندی • دکترین نیکسون • سیاست اوست • همزیستی • دکترین ریگان • عقبگرد • دکترین ترومن • طرح مارشال |
سلسله حوادث جنگ سرد |
داخلی |
|
---|---|
پیش از سده هفدهم |
|
سده هیجدهم و نوزدهم |
|
سده بیستم |
|
سده بیست و یکم | |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.