بونازوسین

داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
کد ATC	None
شناسه‌ها
نام آیوپاک 1-(4-(4-amino-6,7-dimethoxyquinazolin-2-yl)-1,4-diazepan-1-yl)butan-1-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس	80755-51-7
پاب‌کم CID	2472
کم‌اسپایدر	2378 Y
UNII	9UUW4V7G2H
ChEMBL	ChEMBL188185 Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID7022700
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C19H27N5O3
جرم مولی	۷۰۰۲۳۷۳۴۵۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۳۷۳٫۴۵۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES CCCC(=O)N1CCCN(CC1)C2=NC3=CC(=C(C=C3C(=N2)N)OC)OC
InChI InChI=1S/C19H27N5O3/c1-4-6-17(25)23-7-5-8-24(10-9-23)19-21-14-12-16(27-3)15(26-2)11-13(14)18(20)22-19/h11-12H,4-10H2,1-3H3,(H2,20,21,22) Y Key:RHLJLALHBZGAFM-UHFFFAOYSA-N Y
(صحت‌سنجی)

بونازوسین (انگلیسی: Bunazosin) یک آنتاگونیست گیرنده α1-آدرنرژیک است.^[۱] بونازوسین در ابتدا برای درمان هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) ساخته شد. این دارو در ژاپن به صورت موضعی برای درمان گلوکوم تأیید شده است. مکانیسم اثر کاهش جریان آب از طریق مسیر یووواسکلرال و در نتیجه کاهش فشار داخل چشم است. همچنین ممکن است برای بهبود جریان خون به عصب چشم عمل کند. آنتاگونیست‌های سیستمیک گیرنده آلفا-۱ آدرنرژیک در سندرم فلاپی عنبیه حین عمل (IFIS) نقش دارند. بونازوسین به طور بالقوه می‌تواند همین اثر را داشته باشد اما هیچ تحقیقی برای اثبات این موضوع به عنوان خطری برای جراحی آب مروارید وجود ندارد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bunazosin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۲۲.