Μικελάντζελο Αντονιόνι
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Michelangelo Antonioni (Ιταλικά)
Γέννηση	29  Σεπτεμβρίου 1912[1][2][3] Φερράρα[4][5][6]
Θάνατος	30  Ιουλίου 2007[7][1][2] Ρώμη[8][9][10]
Τόπος ταφής	Certosa of Ferrara
Κατοικία	Φερράρα Βασίλειο της Ιταλίας
Χώρα πολιτογράφησης	Ιταλία (1946–2007) Βασίλειο της Ιταλίας (1912–1946)
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Μπολόνια (1935) και Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου (1940, 1942)
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου[11][12], συγγραφέας, σεναριογράφος[13], μοντέρ, παραγωγός ταινιών[14][15], ζωγράφος[16], ποιητής[17] και σκηνοθέτης[18]
Σύζυγος	Ενρίκα Αντονιόνι Φίκο (1986–2007)
Είδος τέχνης	ποίηση
Σημαντικά έργα	Η Περιπέτεια, Η Έκλειψη και Blow-Up
Βραβεύσεις	βραβείο Αντόνιο Φελτρινέλι, Χρυσή Λεοπάρδαλη (1957), Βραβείο Κριτικής Επιτροπής (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών) (1960), Βραβείο Σάδερλαντ (1960), βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο καλύτερης σκηνοθεσίας (1961), Βραβείο Κριτικής Επιτροπής (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών) (1962), Χρυσός Λέων (1964), National Society of Film Critics Award for Best Director (1966), Νταβίντ Λουκίνο Βισκόντι (1976), Τιμητικό Όσκαρ (1994), Χρυσή Άρκτος, Χρυσός Φοίνικας, Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας, βραβείο Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Συνολικής προσφοράς (1993)[19], Χρυσό μετάλλιο του Τάγματος της Αξίας για τον πολιτισμό και την τέχνη, Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής, Τάγμα των Τεχνών και των Γραμμάτων, Αργυρός Λέων (1955) και Νάστρο ντ' Αρτζέντο (1956)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μικελάντζελο Αντονιόνι (ιταλικά:Michelangelo Antonioni), (29 Σεπτεμβρίου 1912 - 30 Ιουλίου 2007) ήταν Ιταλός σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου. Οι ταινίες του διακρίνονται για την ιδιαίτερη αισθητική τους προσέγγιση, δίνοντας έμφαση στους χαρακτήρες. Ανήκε ιδεολογικά στο χώρο της Αριστεράς,^[20] χωρίς όμως να είναι στρατευμένος, κρίνοντας αντικειμενικά κάθε κατάσταση, κάτι που φανερώνει ένα ειλικρινές (χωρίς ωραιοποιήσεις) ντοκιμαντέρ του για τον Μάο Τσετούνγκ.

Γεννήθηκε στη Φεράρα, στις 29 Σεπτεμβρίου 1912. Σπούδασε οικονομικά και αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Το 1939 ξεκίνησε σπουδές κινηματογράφου στη Ρώμη, στο Centro Sperimentale Di Cinematografia της Σινετσιτά. Εκεί συνάντησε μερικούς από τους καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε αργότερα, όπως τον Ρομπέρτο Ροσελίνι. Από το 1942 μέχρι και το 1952 συνεργάστηκε σε πέντε ταινίες ως σεναριογράφος, μαζί με τον Ρομπέρτο Ροσελίνι, τον Σάντις, τον Φελίνι και άλλους.

Πέθανε στις 30 Ιουλίου 2007.

• Χρονικό μιας αγάπης (1950)
• Κραυγή (1957)
• Η περιπέτεια (L'Avventura, 1960)
• Η νύχτα (La Notte, 1961). "Ποτέ έως σήμερα στον κινηματογράφο δεν διερευνήθηκε η ψυχολογία ενός ζευγαριού με μεγαλύτερη σχολαστικότητα και εντιμότητα", έγραψαν οι κριτικοί για τη Νύχτα, ταινία-σταθμό στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, που τιμήθηκε με τη Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου. Η Ζαν Μορό και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι σε ρεσιτάλ ερμηνείας^[21].
• Η έκλειψη (1962). Στο Φεστιβάλ των Καννών του 1962 κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής, ωστόσο αποδοκιμάστηκε από το κοινό.^[22]
• Κόκκινη έρημος (1964)
• Blowup (1966). Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ των Καννών.
• Ζαμπρίσκι Πόιντ (1970)
• Επάγγελμα ρεπόρτερ (1975)
• Η ταυτότητα μιας γυναίκας (1982)

• James Brown, "Michelangelo Antonioni", Senses of Cinema
• Internet Movie Database
• Άρθρο του Α. Παγουλάτου στο περιοδικό "Ουτοπία", με θέμα τη "διαμόρφωση της κινηματογραφικής ποιητικής του Μικελάντζελο Αντονιόνι"