Κόκκινη Έρημος Deserto Rosso
Σκηνοθεσία	Μικελάντζελο Αντονιόνι
Παραγωγή	Τονίνο Τσέρβι Άντζελο Ριτσόλι
Σενάριο	Μικελάντζελο Αντονιόνι Τονίνο Γκουέρα
Πρωταγωνιστές	Μόνικα Βίτι Ρίτσαρντ Χάρις Κάρλο Κιονέτι
Μουσική	Τζοβάνι Φούσκο Κάρλο Σαβίνα Βιτόριο Τζελμέτι
Φωτογραφία	Κάρλο Ντι Πάλμα
Μοντάζ	Εράλντο ντα Ρόμα
Διανομή	RCS MediaGroup και Netflix
Πρώτη προβολή	4/9/1964
Κυκλοφορία	1964
Διάρκεια	120 λεπτά
Προέλευση	Γαλλία και Ιταλία
Γλώσσα	Ιταλικά
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ταινία Κόκκινη Έρημος (ιταλικά: Deserto Rosso‎‎) είναι δράμα ιταλογαλλικής παραγωγής 1964, σε σκηνοθεσία Μικελάντζελο Αντονιόνι. Πρωταγωνιστες της ταινίας είναι η Μόνικα Βίτι κι ο Ρίτσαρντ Χάρις και το σενάριο έγραψαν ο ίδιος ο Αντονιόνι μαζί με το μόνιμο συνεργάτη του Τονίνο Γκουέρα^[1]. Η ταινία πραγματεύεται πραγματεύεται την αποξένωση που πλήττει τους ανθρώπους των σύγχρονων και εκβιομηχανοποιημένων κοινωνιών. Πρόκειται για την πρώτη έγχρωμη ταινία του σκηνοθέτη, η οποία φημίζεται για την νεωτεριστική της φωτογραφία που απεικονίζει τη βιομηχανική ζώνη της Ραβέννας κι εκφράζει τις δυσκολίες και τις σκέψεις της πρωταγωνίστριας, η οποία προσπαθεί να αποδεσμευτεί από τις νευρώσεις που ταλαιπωρούν την ύπαρξή της. Η ταινία, που αποτέλεσε την τέταρτη και τελευταία συνεργασία του Αντονιόνι με τη Μόνικα Βίτι βραβεύτηκε με Χρυσό Λέοντα, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου το 1964.

Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα προκαλεί σοκ στη Τζουλιάνα (Μόνικα Βίτι), το οποίο την οδηγεί σε μανιοκατάθλιψη. Ο σύζυγός της Ούγκο (Κάρλο Κιονέτι) είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός και λόγω της εργασίας του η Τζουλιάνα αναγκάζεται να ζει σ'ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί τη διαταραγμένη της ψυχική κατάσταση. Όντας αποξενωμένη από σύζυγο και γιο, η Τζουλιάνα προσπαθεί να βρει διέξοδο ζητώντας τη βοήθεια του Κορράντο (Ρίτσαρντ Χάρις) ενός φίλου του συζύγου της. Ο Κορράντο που έλκεται ερωτικά από τη Τζουλιάνα προσπαθεί να τη βοηθήσει και οι δυο τους ξεκινούν μια παράξενη σχέση στην οποία ο ένας εξομολογείται στον άλλο πράγματα τα οποία δεν έχει αποκαλύψει ποτέ σε κανέναν άλλο. Η Τζουλιάνα καταλαβαίνει όμως ότι η σχέση της με τον Κορράντο δε τη βοηθά και η κατάστασή της χειροτερεύει όταν ο γιος της προσποιείται ότι έχει πληγεί από πολιομυελίτιδα.

Τα γυρίσματα διήρκεσαν πολλούς μήνες με αποτέλεσμα ο Χάρις να εγκαταλείψει το κινηματογραφικό σετ του Il Deserto Rosso για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία του Σαμ Πέκινπα Major Dundee. Σε κάποιες από τις σκηνές που είχαν απομείνει χρησιμοποιήθηκε αντικαταστάτης τον οποίο ο σκηνοθέτης έπαιρνε από μακρινή λήψη.

Τα γυρίσματα έγιναν στη Ραβέννα, η οποία παρουσιάστηκε από το σκηνοθέτη ως μια πόλη χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, ενώ η σκηνή στην οποία η Τζουλιάνα αφηγείται στο γιο της το όνειρο της φυγής της από την πραγματικότητα που την περιβάλλει γυρίστηκε στην Κόκκινη Παραλία του Μπουντέλι της Σαρδηνίας^[2].

Η φωτογραφία του Κάρλο Ντι Πάλμα, ο οποίος πειραματίστηκε με τα χρώματα δίνοντας έμφαση στο ψυχολογικό υπόβαθρο των ηρώων, βραβεύτηκε με Nastro d'Argento στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Ο Αντονιόνι δήλωσε σε συνέντευξή του στο φεστιβάλ, ότι η ταινία γεννήθηκε από το χρώμα κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφάσισε να γυρίσει για πρώτη φορά ταινία με χρώμα. Τόνισε επίσης ότι στη σύγχρονη κοινωνία το χρώμα έχει αποκτήσει κυρίαρχο ρόλο, καθώς είμαστε κυκλωμένοι από χρωματιστά αντικείμενα που συνήθως είναι φτιαγμένα από πλαστικό. Είπε επίσης ότι χρησιμοποίησε το χρώμα ως μέσο έκφρασης κι ότι τον βοήθησε να περάσει στο θεατή το μήνυμα που είναι κρυμμένο πίσω από κάθε σκηνή της ταινίας.

• Κόκκινη Έρημος στην IMDb