Στην κλασική και ρωμαϊκή μυθολογία ο Κούπιντο (λατινικά: Cupido, που σημαίνει επιθυμία) είναι ο θεός της ερωτικής αγάπης, της έλξης και της στοργής. Συχνά απεικονίζεται γιος της Βένους και του Μαρς και γνωστός στα λατινικά επίσης ως Άμορ (Αγάπη). Το ελληνικό αντίστοιχό του είναι ο Έρως.^[1]

Παρόλο που ο Έρως εμφανίζεται στην κλασική ελληνική τέχνη σαν φτερωτός νέος, στην ελληνιστική περίοδο φαίνεται ως γεμάτο αγόρι. Τότε, εμφανιζόταν με τόξο και βέλη που συμβόλιζαν την πηγή της δύναμής του: Ένας άνθρωπος ή ακόμα και μια θεότητα, αφού πληγωθεί με τα βέλη του Κούπιντο γεμίζει με αδάμαστη έλξη. Σε μύθους, ο Κούπιντο παίζει ρόλο περισσότερο στο αίσθημα. Παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον μύθο της Ψυχής, όταν η μητέρα του τον διέταξε να δηλητηριάσει τους άνδρες για να μην θέλουν την Ψυχή, αλλά άθελά του χτυπήθηκε από τα δικά του βέλη και τότε κατάλαβε τη δύναμη του πόθου.

Στην ελληνική μορφή του, ο Κούπιντο διαχωρίζεται ως «Έρως της Αφροδίτης Πανδήμου», δηλαδή γιος της χυδαίας μορφής της Αφροδίτης, και ως «Έρως της Αφροδίτης Ουρανίας», δηλαδή του πνευματικής μορφής της Αφροδίτης.

π σ ε Ρωμαϊκή θρησκεία και μυθολογία
Θεότητες	Απόλλων Βένους Βέστα Βουλκάνους Γιούνο Γιούπιτερ Γκένιους Διόσκουροι Ηλιογάβαλος Ηρακλής Ιανός Κέρες Κιούπιντ Κουιρίνος Λάρες Λίμπερ Λίμπερα Λούνα Λούπερκους Λουτσίνα Μαρς Μάτερ Ματούτα Μερκούριους Μινέρβα Μουτούνους Τουτούνους Μπόνα Ντέα Νεπτούνους Ντι Πενάτες Ντιάνα Ντις Πάτερ Οπς Πλούτο Πομόνα Πρίαπος Προσερπίνα Σατούρνους Σιλβάνους Σολ Ινβίκτους Στάτα Μάτερ Φαύνα Φαύνος Φασίνους Φέμπρουους Φλόρα
Αφηρημένες θεότητες	Άβρα Αμπουντάντια Αουρόρα Βέριτας Βικτώρια Βίρτους Γιουστίτια Έκουιτας Κονκόρντια Λίμπερτας Όρκους Παξ Πιετάς Ρόμα Σάλους Σεκούριτας Σουαδέλα Σπες Τέρρα Φίντες Φορτούνα
Μυθικοί ιδρυτές	Αινείας Ρωμύλος Ρέα Σιλβία Νουμάς Πομπίλιος Σέρβιους Τούλιους Ανκους Μάρκιους
Κείμενα	Βιργίλιος (Αινειάδα) Οβίδιος (Μεταμορφώσεις, Φάστι) Προπέρτιος Απουλήιος (Ο Χρυσός Γάιδαρος) Βάρρων
Λατρεία	Interpretatio graeca Pontifex Maximus Rex Sacrorum Εστιάδες Παρθένες Ρωμαϊκός ναός