Ο Ανδρέας Κόλλας (Πάτρα, 1840 - Πάτρα, 1899) ήταν Έλληνας τραπεζίτης και σταφιδέμπορος.

Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του σταφιδέμπορα Μιχαήλ Κόλλα, γόνου εύπορης Χιώτικης οικογένειας και της Σοφίας Αργυροπούλου. Ανέλαβε τον εμπορικό οίκο του πατέρα του μαζί με τον αδερφό του Δημήτριο και σύντομα εξελίχτηκε σε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της πατραϊκής κοινωνίας, αποκτώντας τεράστια ακίνητη περιούσια από τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Επέκτεινε την εμπορική επιχείρηση και στον τραπεζικό κλάδο, διατηρώντας υποκατάστημα στο Λονδίνο. Η τραπεζική του επιχείρηση λειτουργούσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950 και βρισκόταν επί της οδού Ρήγα Φεραίου.

Είχε διατελέσει το 1900, πρόεδρος του πτωχοκομείου Πατρών, ήταν ιδρυτικό μέλος της Βιοτεχνικής Εταιρείας Πατρών και της ασφαλιστικής εταιρείας Αστήρ και μέλος της επιτροπής ανέγερσης του Α΄ νεκροταφείου Πατρών.^[1] Είχε στην κατοχή του πολυτελή έπαυλη στο Μπεγουλάκι.

Στις 3 Νοεμβρίου του 1896, καθώς περπάταγε με τον στενό του φίλο Διονύσιο Φραγκόπουλο στην πλατεία Γεωργίου Α΄, επί της Γεροκωστοπούλου, δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι από τον σανδαλοποιό Δημήτριο Ματσάλη.^[2] Τραυματίστηκε σοβαρά ενώ ο Φραγκόπουλος απεβίωσε. Ο Μάτσαλης συνελήφθη αμέσως και κατόπιν ανάκρισης δήλωσε: «ό,τι έκανα, το έκανα χάριν της ιδέας. Κανένας δεν μ΄ έβαλε. Μόνος μου ενήργησα. Φονεύσας δεν απέβλεψα εις τα πρόσωπα, αλλά κτύπησα το Κεφάλαιον. Είμαι αναρχικός και ως αναρχικός είμαι υπέρ της βίας».^[3] Πράγματι ο Μάτσαλης ήταν μέλος αναρχικής ομάδας και είχε επηρεαστεί σημαντικά από αυτή. Τελικά ο Μάτσαλης αυτοκτόνησε στις 7 Νοεμβρίου στη φυλακή της Ακροπόλεως στην Πάτρα.^[4]

Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Μεγάρη και παιδιά του ήταν οι Μιχαήλ, Φωκίων, Κίμων, Κωνσταντίνος και Σοφία, σύζυγος του Γεωργίου Τοπάλη. Τάφηκε στο μνήμα της οικογένειας Κόλλα, στην αλαία των τραπεζιτών, στο Α΄ νεκροταφείο Πατρών.