Šahovski turnir u Baden-Badenu 1870.
Ovaj turnir može se smatrati prvim šahovskim superturnirom. U poređenju s turnirom u Londonu 1851. i 1862. te onim u Parizu 1867. tri glavne razlike bile su: a) vrijeme je bilo ograničeno satom; b) remi se računao kao pola boda; c) pozvani su samo vrhunski svjetski šahisti. Po sličnom principu kasnije su organizirani turniri u Tilburgu, Linaresu i Dortmundu.
Ignatz von Kolisch obavljao je funkciju sekretara u organizacijskom komitetu turnira. Predsjednik komiteta bio je moldavski princ Mihail Sturdza, a potpredsjednik ruski pisac Ivan Turgenjev. Komisiju za žalbe činili su mađarski baron Maythény i baron Von Kolisch.
Turnir se održao od 18. jula do 4. augusta 1870. Svakog dana igrana je po jedna partija. Dva igrača igrala su svoje partije jednu za drugom. Tempo igre bio je 20 poteza za 1 sat. Prva vremenska kontrola bila je nakon dva sata igre.
Rat njemačkih država i Francuske
[uredi | uredi izvor]Početak turnira poklapa se s početkom međunarodnog konflikta. Nakon međusobnih provokacija, pet država počelo je mobilizaciju svojih trupa: Francuska 14. jula, Pruska 15. jula, Baden i Bavarska 16. jula i Württemberg 18. jula. Francuska objavljuje rat Pruskoj 19. jula. Južne njemačke države stale su na stranu Pruske. Rat se približavao Baden-Badenu. Grmljavina topova mogla se čuti na udaljenosti od 30 km. U jednom manevru južno krilo francuske armije zauzelo je položaje s druge strane Rajne.
Bilo je prijedloga da se turnir zbog novonastale situacije odgodi za godinu dana, ali je to odbijeno. Tačno u 9 ujutro 18. jula 1870. turnir je počeo. Nekoliko bogataša i aristokrata bilo je prisutno kao posmatrači. Ručak je počinjao u 13 sati. Prekinute partije završavale su se istog dana. Oni koji su završili svoje partije provodili su vrijeme u popodnevnoj šetnji. Uvečer su slušali banjski bend i ispijali vino u lokalnom vinskom podrumu. Jedne večeri Blackbume, De Vere i Steinitz zapjevali su engleske pjesme, šetajući van grada, i naletjeli na njemačku patrolu. Zamalo se desio međunarodni incident. Mnogo ozbiljnija stvar bila je Sternova mobilizacija kao bavarskog rezervista nakon četvrtog kola. Kao i Zukertort, Stern odlazi u rat. 4. septembra poslao je poruku s ratišta blizu Sedana: "Car Napoleon je matiran."[1]
Učesnici
[uredi | uredi izvor]Na turniru po dvostrukom sistemu učestvovalo je 10 najboljih tadašnjih igrača u svijetu:
- Adolf Anderssen, njemački šahist; imao je pobjede u Londonu 1851. i 1862; igrao je agresivan šah.
- Wilhelm Steinitz, austrijski i američki šahist; porazio je Anderssena u Londonu 1866; njegove partije bile su pozicijske, ali je rado birao i riskantna otvaranja
- Gustav Neumann, njemački šahist, čiju karijeru prekida duševna bolest
- Joseph Henry Blackburne, engleski šahist; bio je prvak Engleske 1868. i 1869.
- Louis Paulsen, njemački šahist; završio je kao prvi u Bristolu 1861. i drugi u Londonu 1862; čvrsta igra bila je njegova glavna strategija
- Cecil De Vere postaje prvi engleski prvak u šahu 1866; rano je umro od posljedica tuberkuloze i alkoholizma
- Szymon Winawer, poljski šahist; bio je trgovac; završio je drugi u Parizu 1867.
- Samuel Rosenthal poljski i francuski šahist
- Johannes Minckwitz, njemački šahist, pisac knjige Deutsche Schachzeitung.
Lange, Zukertort i Meitner nisu učestvovali iz različitih razloga.
Tabela
[uredi | uredi izvor]
# Igrač 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ukupno 1. 
Adolf Anderssen / 
Pruska Šleska xx 11 00 1½ 11 1½ 10 10 11 -- 11 2. 
Wilhelm Steinitz / 
Češka00 xx 11 0½ 11 11 11 ½1 ½0 ½1[2] 10½ 3. Gustav Neumann / Pruska Šleska 11 00 xx 1½ 01 01 11 0½ 11 -- 10 4. 
Joseph Henry Blackburne / 
Engleska0½ 1½ 0½ xx 10 11 1½ ½½ 11 -- 10 5. Louis Paulsen / 
Lippe00 00 10 01 xx 10 1½ 1½ ½1 -- 7½ 6. Cecil De Vere / 
Škotska0½ 00 10 00 01 xx 01 11 01 -- 6½ 7. 
Szymon Winawer / 
Poljska01 00 00 0½ 0½ 10 xx 1½ 11 -- 6½ 8. 
Samuel Rosenthal / Poljska01 ½0 1½ ½½ 0½ 00 0½ xx 00 -- 5 9. Johannes Minckwitz / 
Saksonija00 ½1 00 00 ½0 10 00 11 xx 10[2] 5 10. Adolf Stern / 
Porajnje-Falačka-- ½0 -- -- -- -- -- -- 01 xx -
Anderssen je osvojio 3.000 franaka, Steinitz 600, a Neumann i Blackburne po 200.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Baden-Baden 1870". Arhivirano s originala, 26. 10. 2008. Pristupljeno 18. 3. 2014.
- ^ a b Sternovi rezultati u četiri partije koje je odigrao nisu se računali.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Anthony J. Gillam, Baden Baden 1870; ISBN 3-88086-190-0
- Stefan Haas, Das Schachturnier zu Baden-Baden 1870; ISBN 13: 978-3-88086-190-9
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
