Ecce Homo («Вось чалавек», «Экке хомо») — лацінскія словы, якія выкарыстоўваюцца Понціем Пілатам ў Вульгаце для перакладу Евангелля ад Яна 19:5, калі пракуратар прадстаўляе Ісуса Хрыста пасля хвастання, звязанага і ў цярновым вянку, варожаму натоўпу незадоўга да Яго распяцця. Арыгінальны грэчаскі тэкст гучыць як грэч. Ίδε ο άνθρωπος (Ідэ о антропос). Фраза з Ян. 19:5 звычайна перакладаецца як «вось, Чалавек!», а сама сцэна шырока адлюстравана ў хрысціянскім мастацтве.

Сцэна адлюстравана ў вялікай колькасці мастакоў, найбольш вядомыя творы належаць: Антанела да Месіна, Іераніму Босху, Караваджа, Эліасу Гарсія Марцінэсу, Хуану Луна і інш.

Жыццё Ісуса Хрыста паводле Евангелляў
Дзяцінства Ісуса Дабравешчанне Наведванне Марыі Нараджэнне Нараджэнне ад дзевы Пакланенне пастухоў Абразанне Стрэчанне Пакланенне вешчуноў Бегства ў Егіпет Забойства немаўлят Вяртанне ў Назарэт Адшуканне ў храме
Служэнне Ісуса Хрышчэнне Ісуса Спакуса Закліканне дванаццаці апосталаў Нагорная пропаведзь Цуды Прытчы Адвяржэнне Праабражэнне
Пакуты Вербная нядзеля Трыумфальны ўезд у Іерусалім Ачышчэнне Храма Прароцтва пра другое прышэсце Памазанне Тайная вячэра Абяцанне Суцешніка Агонія ў Гефсіманіі Пацалунак Іуды Арышт Суд сінедрыёна Здзекі Суд Ірада Суд Пілата Хвастанне Ecce homo Цярновы вянок Via Dolorosa Укрыжаванне Зняцце з крыжа Палажэнне ў труну
Уваскрэсенне Пустая труна З'яўленне Не дакранайся да мяне Шлях у Эмаус Вялікае даручэнне Узнясенне
Іншыя падзеі НЗ Шлях у Дамаск Бачанне Янам
Г Р П

Сцэна Ecce Homo з’яўляецца стандартным кампанентам цыклаў, якія ілюструюць Пакуты і жыццё Хрыста ў мастацтве. Сцэна звычайна ідзе разам з хвастаннем Хрыста, ускладаннем цярновага вянка і здзекамі над Хрыстом, апошнія два матывы часта аб’ядноўваюцца. Звычайна на выявах паказваецца Пілат і Хрыстос, здзеклівы натоўп і частка горада Іерусаліма.

У першыя мастацкія малюнкі Ecce Homo з’яўляюцца ў 9-м і 10-м стагоддзях у сірыйска-візантыйскай культуры. Заходнія сярэдневяковыя малюнкі звычайна адлюстроўваюць сцэны з каранацыяй цярновым вянцом і здзекамі над Хрыстом, якія папярэднічаюць фактычнай сцэне Ecce Homo ў Бібліі. Уласны сюжэт Ecce Homo распрацаваны толькі каля 1400 года, верагодна, у Бургундыі, а пасля хутка стаў вельмі папулярным, асабліва ў Паўночнай Еўропе.

У наступны час матыў становіцца ўсё больш папулярным у Заходняй набожнасці ў 15-м і 16-м стагоддзях. Тэма Ecce Homo была уключана не толькі ў містэрыі сярэдневяковага тэатра, але і ў цыклах ілюстрацый апавядання пра Мукі, напрыклад у запале Альбрэхта Дзюрэра або ў друках Марціна Шонгауэра. Сцэна часта малявалася (асабліва ў Францыі) ў выглядзе скульптуры або скульптурнай групы, змяшчалася нават на алтарах.

Асабліва ў 19-м і 20-ым стагоддзях, матыў Ecce Homo быў падоўжаны да малюнка пакут і дэградацыі чалавека з-за гвалту і войнаў.

• 
  Ecce Homo, невядомы мастак (Партугалія), 15ст.
• 
  Іеранім Босх, 1470-ыя гг.
• 
  Ecce Homo, Абрахам Янсенс, (1567–1632)
• 
  Карэджа, 16ст.
• 
  Тынтарэта, 1546 г.
• 
  Ecce Homo, Тыцыян (1490–1576)
• 
  Ecce Homo пэнзля Андрэа Саларыя
• 
  Квенцін Массіс, каля 1520 г
• 
  Матэа Чэрэза, 1650 г.
• 
  Ecce Homo, Чыголі
• 
  Ecce Homo, by Філіп дэ Шампень (1602–1674)
• 
  Статуя Ecce Homo, шануемая ў Бразіліі як Добры Ісус

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ecce homo