Чацвёрты Латэра́нскі сабор (па ліку Каталіцкай царквы — XII Сусветны сабор) адбыўся ў 1215 годзе ^[1]. На гэтым саборы было прынята рашэнне, што члены царквы павінны абавязкова раз на год спавядацца. Той, хто за год не прыйшоў на споведзь да святара, выганяўся з царквы, і яму адмаўлялі ў праве быць пахаваным па хрысціянскім абрадзе.

Былі афіцыйна зацверджаны Папам Інакенціем III манаскія ордэны дамініканцаў і францысканцаў з мэтай барацьбы з ерасямі. Таксама былі прыняты рашэнні пра асуджэнне альбігойцаў, вальдэнсаў і санкцыянавана інквізіцыя ^[2]. Таксама была прынята забарона для духавенства ўдзельнічаць у судовых ардаліях. Фактычна гэта прывяло да знікнення ардалій з практыкі судаводства.

• Устинова А. А. IV Латеранский собор 1215 года и программа борьбы с альбигойской ересью // Известия Российского государственного педагогического университета им. А.И. Герцена : журнал. — 2009. — № 111. — С. 45—50.

Усяленскія саборы
Усходняй і Заходняй цэркваў	Першы Нікейскі сабор Першы Канстанцінопальскі сабор Эфескі сабор Халкідонскі сабор Другі Канстанцінопальскі сабор Трэці Канстанцінопальскі сабор Другі Нікейскі сабор
Усходняй царквы	Вялікі Сафійскі сабор Трульскі сабор
Заходняй царквы	Чацвёрты Канстанцінопальскі сабор Першы Латэранскі сабор Другі Латэранскі сабор Трэці Латэранскі сабор Чацвёрты Латэранскі сабор Першы Ліёнскі сабор Другі Ліёнскі сабор В’енскі сабор Канстанцкі сабор Ферара-Фларэнтыйскі сабор Пяты Латэранскі сабор Трыдэнцкі сабор Першы Ватыканскі сабор Другі Ватыканскі сабор