Ха Шы Мін
| Ха Шы Мін | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hồ Chí Minh | |||||||
 | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
19 мая 1890[1][2][…] |
||||||
| Смерць |
2 верасня 1969[1][2][…] (79 гадоў) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Імя пры нараджэнні | в’етн.: Nguyễn Sinh Cung | ||||||
| Бацька | Нгуен Шынь Шак | ||||||
| Маці | Хоанг Тхі Лоан | ||||||
| Жонка | Танг Тует Минь | ||||||
| Веравызнанне | Vietnamese folk religion[d] | ||||||
| Партыя | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
| Званне | генерал | ||||||
| Бітвы | |||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Ха Шы Мін[3][4] (Hồ Chí Minh; 19 мая 1890 — 2 верасня 1969) — в’етнамскі камуністычны дзеяч, кіраўнік жнівеньскай рэвалюцыі ў В’етнамскай імперыі, першы прэзідэнт Дэмакратычнай Рэспублікі В’етнам (ДРВ). Сапраўднае імя — Нгуен Шынь Кунг і Нгуен Тат Тхань. Яшчэ адзін псеўданім — Нгуен Ай Куок («Нгуен-патрыёт»).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 19 мая 1890 г. ў правінцыі Нгеян.
У 1911 з’ехаў за мяжу, дзе працаваў матросам. З 1916 па 1923 год жыў у ЗША, Англіі, Францыі. У 1920 г. ўступае у Французскую камуністычную партыю. З дапамогай новых сяброў-аднапартыйцаў трапіў у Савецкі Саюз, дзе працягнуў палітычную дзейнасць і канчаткова сфарміраваўся як камуністычны лідар.
З 1920-х гадоў — актывіст Камінтэрну.
У 1925 г. арганізаваў Таварыства рэвалюцыйнай моладзі В’етнама. Каб пазбегнуць арышту быў вымушаны жыць у Камбоджы. У той час у Індакітаі ўжо дзейнічалі паасобку камуністычныя группы. Ха Шы Мін аб’яднаў іх, дзякуючы гэтаму ў 1930 г. была арганізавана Камуністычная партыя Індакітая.
З 1946 па 1955 гг. быў прэм’ер-міністрам Паўночнага В’етнама. З 1946 па 1969 гг. — прэзідэнт Паўночнага В’етнама.
Пахаваны у Ханоі, у маўзалеі, на плошчы Бадзінь.
Памяць
[правіць | правіць зыходнік]- У яго гонар, у 1976 г., сталіца Паўднёвага В’етнама горад Сайгон быў перайменаваны ў Хашымін.
- У Маскве у 1969 — названа плошча Ха Шы Міна, на якой яму пазней адкрылі помнік.
- У Санкт-Пецярбургу, (горад-пабрацім Хашыміна), у 1978 г., названа вуліца Ха Шы Міна.
- 19 мая 2010 г. ў двары ўсходняга факультэту СПБДУ (Санкт-Пецярбург) быў адкрыты помнік Ха Шы Міну [5].
Зноскі
- ↑ а б Lacouture J. Ho Chi Minh // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Ho Chi Minh // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Пераможца французаў і амэрыканцаў. Беларуская Салідарнасьць (19 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2015. Праверана 5 ліпеня 2014.
- ↑ М. Мясніковіч. Беларусь і В'етнам плануюць на працягу пяці гадоў павялічыць штогадовы тавараабарот да $ 1 млрд.(недаступная спасылка). Савет Міністраў РБ. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 5 ліпеня 2014.
- ↑ Новости СПбГУ: открыт Институт Хо Ши Мина и памятник ему Архівавана 8 студзеня 2014.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- «Хо Ши Мин». Избранное. Библиотека вьетнамской литературы, Прогресс, 1979 г.
- «Хо Ши Мин». Избранное. Воспоминания о Хо Ши Мине. Издательство политической литературы, 1990 г. ISBN 5-250-00856-9
- Евгений Кобелев. «Хо Ши Мин». Жизнь замечательных людей, Молодая гвардия, 1983 г.
- Афонин С., Кобелев Е. «Товарищ Хо Ши Мин». М.: Политиздат, 1980 г.
- Афонин С., Кобелев Е. «Беседы о Хо Ши Мине». М.: Детская литература, 1987 г.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ho Chi Minh- Sovetika.ru — сайт о Советской эпохе Хо Ши Мин — речи и выступления
- Нят-Нам.ру — материалы о Вьетнаме Встречи с Хо Ши Мином.
 Прэзідэнты В’етнама | |
|---|---|
Фота, відэа і аўдыё | ||||
|---|---|---|---|---|
| Тэматычныя сайты | ||||
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
