Форум палітычнага дыялогу Лівіі (араб. منتدى الحوار السياسي الليبي‎‎) — серыя сустрэч і перамоваў, праведзеных у 2019—2021 гадах бакамі лівійскага канфлікту ў горадзе Жэнева (Швейцарыя) для мірнага ўрэгулявання грамадзянскай вайны і аб’яднання разрозненых дзяржаўных інстытутаў Лівіі.

У 2011 годзе ў Лівіі пачалося ўзброенае паўстанне супраць рэжыма Муамара Кадафі. Пасля, шмат у чым дзякуючы замежнай ваеннай інтэрвенцыі, урадавая армія была разгромлена, а кіраўнік дзяржавы быў зрынуты і забіты. Аднак новай уладзе не атрымалася дамагчыся стабільнасці і адзінства сярод сваіх прыхільнікаў. У той жа час кадафісты, не зважаючы на ​​гібель свайго лідара, працягвалі барацьбу. На працягу некалькіх гадоў у Лівіі адбываліся сутыкненні паміж рознымі групоўкамі. У 2014 годзе ў краіне былі абвешчаныя два парламента — Усеагульны нацыянальны кангрэс у Трыпалі і Палата прадстаўнікоў у Табруку, паміж якімі развязалася барацьба за кантроль над краінай. У 2016 годзе, у адпаведнасці з умовамі Схірацскага пагаднення, для аб’яднання краіны ўтвораны Урад нацыянальнай згоды, якому перадаў усе свае паўнамоцтвы трыпалітанскі кангрэс. Аднак Палата прадстаўнікоў не спяшалася пераходзіць пад кантроль УНЗ. Больш за тое, падкантрольныя ППЛ армія фельдмаршала Халіфа Хафтара пачала з ім канфрантацыю^[1][2][3].

Форум палітычнага дыялогу Лівіі ўзнік у верасні 2019 года, патрыманы місіяй ААН у Лівіі пад кіраўніцтвам Стэфані Уільямс^[4][5]. Мэта форума была вызначана як «стварэнне кансенсусу адносна адзінай структуры кіравання і дамоўленасцей, якая прывядзе да нацыянальных выбараў у самыя кароткія тэрміны з мэтай аднаўлення суверэнітэту Лівіі і дэмакратычнай законнасці лівійскіх устаноў»^[6].

18 студзеня 2021 года 72 члены форума прынялі ўдзел у галасаванні па прапанове аб адзінай працэдуры выбару выканаўчай улады^[7]. Працэдура ўключала выбарчыя калегіі, падтрымку з Захаду, Усходу і Поўдня Лівіі, першапачатковы парог у 60% і 50% плюс адзін другі раўнд на пасады ў Савеце Прэзідэнта і на пасаду прэм’ер-міністра^[8].

5 лютага ў выніку працэдуры часовым прэзідэнтам быў абраны Мухамед Юніс Манфі, прэм’ер-міністрам — Абдэль Хамід Махамед Дбэйбе, а Муса аль-Кані і Абдала аль-Лафі сталі віцэ-прэзідэнтамі^[9].