Ферэнц Дзьюрчань
| Ферэнц Дзюрчань | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Gyurcsány Ferenc | |||||||
 6-ы прэм'ер-міністр Рэспублікі Венгрыі Феэрнц Дзьюрчань | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Ферэнц Мадл (2004-2005) Ласла Шоям (з 2005) |
||||||
| Папярэднік | Петэр Медзьешы | ||||||
| Пераемнік | Гордан Байнаі | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
4 чэрвеня 1961 (63 гады) |
||||||
| Жонка | Klára Dobrev[d][1] | ||||||
| Нацыянальнасць | венгр | ||||||
| Партыя | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Прафесія | Педагог, эканаміст, прадпрымальнік, палітык | ||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Фе́рэнц Дзью́рчань (Дзю́рчань) (венг.: Gyurcsány Ferenc; 4 чэрвеня 1961, Папа, заходняя Венгрыя) — буйны венгерскі прадпрымальнік, палітычны і дзяржаўны дзеяч. З 29 верасня 2004 па 14 красавіка 2009 прэм'ер-міністр Венгрыі. Лідар Венгерскай сацыялістычнай партыі. 21 сакавіка 2009 года абвясціў аб сваім сыходзе з пасады прэм’ер-міністра[3]
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Вучыўся на педагога, потым атрымаў адукацыю ва ўніверсітэце Януса Паноніўса (Janus Pannonius university, горад Печ).
Палітычную кар’еру пачаў у Асацыяцыі маладых спецыялістаў, а з 1990 года перайшоў з палітыкі ў бізнес, заснаваў шэраг кампаній, самая буйная з якіх — «Альтус», і заняў 50 месца ў рэйтынге самых багатых людзей Венгрыі.
У 2002 вярнуўся ў палітыку ў якасці галоўнага стратэгічнага саветніка Петэра Медьешы, папярэдняга прэм’ер-міністра Венгрыіі. Потым у 2003 стаў міністрам па справах спорту, дзяцей і моладзі.
Прэм’ер-міністр
[правіць | правіць зыходнік]Прэм’ер-міністр Венгрыі з 29 верасня 2004 года.
За некалькі месяцаў да гэтага адбылося далучэнне Венгрыі да Еўрасаюза. Эканамічнае становішча ў краіне ўжо тады было значна напружаным, што было звязана са значным ростам дэфіцыту дзяржаўнага бюджэту.
У праграме новага ўрада ўпор рабіўся на ўмацаванне прынцыпа размеркавнання дзяржаўных сродкаў, стварэнне роўных магчымасцей для ўсіх сацыяльных груп. Новы ўрад таксама быў намераны актывізаваць удзел Венгрыі ў дзейнасці ЕС і выканаць да 2008 года ўсе патрабаванні Еўрасаюза, звязаныя з пераходам на еўра. Гэта запатрабавала прыняцця шэрага непапулярных захадаў і строгай эканоміі дзяжбюджэту.
18 верасня 2006 года ў венгерскай сталіцы пачаліся хваляванні — пратэстуючыя нападалі на дзяржаўныя ўстановы, падпальвалі аўтамабілі, нападалі на паліцыю, абвінавачваючы прэм’ер-міністра ў тым, што, як стала вядома з уцечак у СМІ, ён хлусіў выбаршчыкам, прыўкрашваючы эканамічнае становішча ў краіне.
У першы ж дзень вулічных хваляванняў Дзьюрчань абвясціў: «Я застаюся і буду выконваць сваю працу. Я сур’ёзна настроены на рэалізацыю сваёй праграмы… Разумею ўсю крытыку ў свой адрас, але трэба адрозніваць здаровую крытыку ад простага вандалізму. Калі дзве-тры тысячы людзей не разумеюць, што можна рабіць. а чаго нельга, гета не з’яўляецца падставай для таго, каб парушаць мір і пакой у краіне».
Антыўрадавыя выступленні працягваліся два тыдні.
1 кастрычніка 2006 года ў Венгрыі адбыліся мясцовыя выбары, на якіх правячая партыйная кааліцыя пацярпела поўнае паражэнне. Правая апазіцыя на чале з партыяй «Фідэс» атрымала большасць у абласных сабраннях як мінімум у 18 з 19 акруг і пасады мэраў не менш чым у 19 з 23 буйнейшых гарадоў краіны.
У той жа дзень прэзідэнт Венгрыі Ласла Шойом заклікаў Дзьюрчаня адправіць урад у адстаўку. Шойом крытыкаваў прэм’ер-міністра за выкарыстанне «недапушчальных метадаў палітычнай барацьбы, якія падрываюць давер да венгерскай дэмакратыі», і «маральны крызіс», у якім краіна апынулася з-за яго. Прэзідэнт заклікаў дэпутатаў вынесці ураду вотум недаверу.
Партнёры па ўрадавай кааліцыі — сацыялісты і свабодныя дэмакраты, якія мелі ў парламенце надзейную большасць, адхілілі ўмяшальніцтва прэзідэнта, які згодна з канстытуцыяй выконвае толькі цырыманіяльныя функцыі. А Ферэнц Дзьюрчань зноў абвясціў, што ў адстаўку не сыдзе і працягне рэформы, якія прадугледжваюць бюджэтную эканомію.
Выступленне прэзідэнта прывяло да аднаўлення акцый пратэста ў сталіцы. Ужо ў ноч на 2 кастрычніка дзясяткі тысяч жыхароў Будапешта зноў выйшлі да будынка парламета, заклікаючы да адстаўкі ўрада. рэперкусіі назіраліся на працягу кастрычніка, і наступнай вясной, гэта значыць у гадавіны падзей 1956 года і венгерскай рэвалюцыі 1848 года, але з лета 2007 пазіцыі кабінета значна ўмацаваліся.
12 сакавіка 2009 года Дзьюрчань абвясціў аб сваім сыходзе з пасады прэм’ер-міністра. Яго пераемнікам на партыйным сходзе, які адбыўся 5 красавіка 2009 года, быў абраны Гордан Байнаі
Зноскі
- ↑ https://www.facebook.com/dobrevklara/posts/523436095805160
- ↑ а б Нацыянальны Сход Венгрыі Parliamentary Information System Праверана 22 красавіка 2022.
- ↑ Undgarischer Premier Gyurcshany bot Rücktritt an(недаступная спасылка) (ням.)
 | ||
|---|---|---|
| Венгерская рэвалюцыя 1848 года |  | |
| Каралеўства Венгрыя у складзе Аўстра-Венгрыі | Дзьюла Андрашы · Меньхерт Лоньяі · Ёжэф Славі · Іштван Біта · Бела Венкхейм · Кальман Ціса · Дзьюла Сапары · Шандар Векерле · Дэзё Банфі · Кальман Сель · Карай Куэн-Хедэрвары · Іштван Ціса · Геза Феервары · Шандар Векерле · Карай Куэн-Хедэрвары · Ласла Лукач · Іштван Ціса · Морыц Эстэрхазі · Шандар Векерле · Янаш Хадзік | |
| Венгерская Народная Рэспубліка | Міхай Караі · Дэнеш Берынкеі | |
| Венгерская Савецкая Рэспубліка | ||
| Контррэвалюцыйныя ўрады | Дзьюла Караі · Дэжо Патанцьюш-Абрахам | |
| Румынская акупацыя | ||
| Каралеўства Венгрыя (1920—1944) | Шандар Шыманьі-Шэмадам · Пал Тэлекі · Іштван Бетлен · Іштван Ракаўскі · Дзьюла Караі · Дзьюла Гёмбёш · Кальман Дараньі · Бела Імрэдзі · Пал Тэлекі · Ферэнц Керэстэш-Фішэр · Ласла Бардашы · Ферэнц Керэстэш-Фішэр · Міклаш Калаі · Дзёмэ Стояі · Геза Лакаташ | |
| Венгерская дзяржава | ||
| Часовы ўрад савецкай акупацыі (1944—1946) | Бела Міклаш · Золтан Тылдзі | |
| Другая Венгерская Рэспубліка | Ферэнц Надзь · Лаяш Дзіньеш · Іштван Добі | |
| Венгерская Народная Рэспубліка | Іштван Добі · Мацьяш Ракашы · Імрэ Надзь · Андраш Хегедзюш · Імрэ Надзь · Янаш Кадар · Ферэнц Мюніх · Янаш Кадар · Дзьюла Калаі · Енё Фок · Дзьёрдзь Лазар · Карай Грос · Міклаш Немет | |
| Венгрыя (з 1989 года) | ||
Партал:Палітыка — Венгрыя | ||
| Фота, відэа і аўдыё | ||||
|---|---|---|---|---|
| Тэматычныя сайты | ||||
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
