Сіраку́зы^[1] (італ.: Siracusa [siraˈkuːza], сіц.: Sarausa, грэч. Συράκοσαι, Συράκουσαι, Συρήκουσαι, лац.: Syracusae) — адна з першых рымскіх калоній на ўсходнім беразе вострава Сіцылія, заснаваная, паводле падання, карынфянамі пад правадырствам Архія ў 734 г. да н.э.; пасля самы вялікі і багаты горад вострава. Руіны антычнага горада — помнік Сусветнай спадчыны. Цяпер на месцы старажытных Сіракуз стаіць італьянскі горад Сіракуза.

Гл. таксама

• Спіс тыранаў Сіракуз
• Амфітэатр у Сіракузах

Зноскі

Літаратура

• Сіракузы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 412—414. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
• Высокий М. Ф. История Сицилии в архаическую эпоху. Ранняя греческая тирания конца VII — середины V в. до н. э. — СПб., 2004.
• Грэхем А. Западные греки, — в кн.: «Кембриджская история древнего мира. Т. III, ч. 3: Расширение греческого мира. VIII—VI вв. до н. э.» (Москва, 2007). ISBN 978-5-86218-467-9.
• Göller, «De Situ ex origine Syracusarum» (Лпц.,1818);
• Schubring, «Achradina. Ein Beitrag zur Stadtgeschichte von Syrakus» («Rhein. Mus.» XX, 15-63);
  • его же, «Die Bewässerung von Syrakus» («Philol.» XXII, 577 сл.);
• S. Cavallari, A. Holm, Cr. Cavallari, «Topografia archeologica di Siracusa», з вялікім атласам (Палерма, 1883);
• B. Lupus, «Die Stadt Syrakus im Altertum» (Страсбург, 1887);
• Muess, «De Syracusanorum rerum statu etc.» (Б., 1867);
• Stein, «Res Syracusanae inde a morte Hieronis usque ad urbis expugnationen» (Лпц., 1871).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сіракузы