Міжнародны фанетычны алфавіт — МФА (англ.: International phonetic alphabet — IPA, фр.: Alphabet phonétique international — API) — сістэма фанетычнай транскрыпцыі, адзінай для ўсіх моў свету, створаная на аснове лацінскага алфавіту і кантраляваная Міжнароднай фанетычнай асацыяцыяй. Кожнаму гуку маўлення, незалежна ад мовы, адпавядае знак або камбінацыя знакаў МФА.

Сістэма ў пачатковай форме існуе з 1886, ва ўніфікаванай — з 1888. Вялікія дапаўненні і змяненні МФА былі зробленыя ў 1900, 1932, 1989, а дробныя — у 1993 і 2005. У 1990 былі прынятыя Пашырэнні МФА для апісання дэфектнага маўлення.

• Афіцыйныя матэрыялы Міжн. фанетычнай асацыяцыі. — Афіцыйная пляцоўка ў Сеціве Архівавана 19 снежня 2008..

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міжнародны фанетычны алфавіт

Галосныя

Гл. таксама: МФА

	Пярэднія	Ненапруж. пярэднія	Сярэднія	Ненапруж. заднія	Заднія
Верхнія	i • y ɨ • ʉ ɯ • u ɪ • ʏ • ʊ e • ø ɘ • ɵ ɤ • o ə ɛ • œ ɜ • ɞ ʌ • ɔ æ ɐ a • ɶ ɑ • ɒ
Ненапруж. верхнія
Сяр.-верхнія
Сярэднія
Сяр.-ніжнія
Ненапруж. ніжнія
Ніжнія

Калі сімвалы стаяць у парах, то правы з іх
пазначае агублены галосны.

Фанетыка і фаналогія
Асноўныя паняцці	Фанетыка Гук мовы • Моўная плынь • Сегментацыя • Артыкуляцыйны апарат • Фанацыя • Артыкуляцыя • Лабіялізацыя • Месца ўтварэння зычных • Фарманта • Галосныя • Зычныя • Націск • Тон • Інтанацыя • Склад • Мора • МФА • Фанетычная транскрыпцыя • Універсальныя фанетычныя класіфікацыі • Фанетычная транскрыпцыя беларускай мовы Фаналогія Фанема • Апазіцыя • Пазіцыя • Нейтралізацыя • Дыферэнцыяльны прызнак • Мінімальная пара • Фаналагізацыя • Алафон • Варыянт фанемы • Варыяцыя фанемы • Архіфанема • Гіперфанема • Чаргаванне • Фанематычная транскрыпцыя
Асобы	І. А. Бадуэн дэ Куртэнэ • Дж. Джоунз • М. С. Трубяцкі • Л. У. Шчэрба • Л. Р. Зіндэр • Р. І. Аванесаў • Р. В. Якабсон • Н. Хомскі • А. І. Падлужны
Раздзелы і дысцыпліны	Артыкуляторная фанетыка • Акустычная фанетыка • Перцэптыўная фанетыка • Акцэнталогія • Арфаэпія • Інтаналогія • Сілабіка