Прававая сям’я — адно з цэнтральных паняццяў параўнальнага правазнаўства; уяўляе сабой больш ці менш шырокую сукупнасць нацыянальных прававых сістэм, якія аб’ядноўвае агульнасць крыніц права, асноўных паняццяў, структуры права і гістарычнага шляху яго фармавання.

Кожная прававая сістэма унікальная, аднак параўнальнае правазнаўства дазваляе вырабіць тыпалогію прававых сістэм. Такім чынам фармуюцца тыпы прававых сістэм, званыя прававымі сем’ямі. Крытэрамі якіх з’яўляюцца:

• суадносіны і выкарыстанне крыніц права,
• ролю суда ў стварэнні прэцэдэнт,
• паходжанне і развіццё сістэмы права.

Найбольш вядомай з’яўляецца класіфікацыя французскага вучонага Рэнэ Давіда, у адпаведнасці з якой вылучаюцца:

• рамана-германская прававая сям’я,
• англасаксонская прававая сям’я,
• рэлігійная прававая сям’я (мусульманская, іудзейская і інш.),
• сацыялістычная прававая сям’я,
• традыцыйная прававая сям’я,
• некаторыя іншыя прававыя сям’і.