Горад Нанкін кіт.: 南京 Краіна  Кітай Каардынаты 32°03′ пн. ш. 118°46′ у. д.HGЯO Заснаваны 495 да н.э. Плошча 6 598 км² Вышыня цэнтра 15 м Водныя аб’екты Янцзы Насельніцтва ▲9 314 685 чал. (2020)[1] Шчыльнасць 1 123,5 чал./км² Часавы пояс UTC+8 Тэлефонны код 25 Паштовы індэкс 210000 - 211300 Аўтамабільны код 苏A Афіцыйны сайт nanjing.gov.cn (кіт.) Нанкін на карце Кітая

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нанкін^[2], Наньцзін^[3] (кіт. 南京, піньінь nánjīng, літаральна: «Паўднёвая сталіца») — былая сталіца Кітая, порт у нізоўях ракі Янцзы, сталіца правінцыі Цзянсу. Размешчаны ў паўднёвай частцы краіны, за 260 км на паўночны захад ад Шанхая. Буйны прамысловы, навуковы і культурны цэнтр. Насельніцтва — 7.588.900 чалавек (2008).

Заснаваны ў 472 да н.э. пад назвай Цзіньлін. Пазней шмат разоў быў перайменаваны: Малін, Цзянье, Цзянькан і інш. Сталіца шэрагу буйных царстваў: Чу (ІІІ ст.), Усходняе Цзінь, Сун, Цы, Лян, Чэнь (IV—VI ст.) і інш:, у 1368—1421 — усяго Кітая. У 1421—1911 цэнтр намесніцтва Цзянань. Тут падпісаны Нанкінскі дагавор 1842. У 1853-64 пад назвай Цяньцзін («нябесная сталіца») быў сталіцай тайпінскай дзяржавы. У 1927-37 і 1946-49 месцазнаходжанне ўрада Кітайскай рэспублікі. У 1937-45 акупіраваны японскімі войскамі.

Станкабудаванне, турбінабудаванне, вытворчасць электрарадыёапаратуры, грузавых аўтамашын, сельскагаспадарчае машынабудаванне, металургія, хімічная (асабліва вытворчасць хімічных угнаенняў і сінтэтычных валокнаў), цэментная, тэкстыльная і харчовая прамысловасць.

Вузел чыгунак і аўтадарог. Порт на р. Янцзы, даступны для марскіх суднаў. Міжнародны аэрапорт Лукоў. Дзейнічае Нанкінскі метрапалітэн.

Філіял Акадэміі навук. Універсітэт. Музеі гістарычны і гарадскі. Абсерваторыя.

Батанічны сад. Архітэктурныя помнікі: «Імператарскі горад» (XIV—XV ст.) з рэгулярнай планіроўкай (у 1400 абнесены крапасной сцяной), каменная пагада Шэліта манастыра Цысясы (Х ст.), частка гарадскіх сцен эпохі дынастыі Мін (XIV—XVII ст.), пахаванні імператараў дынастыі Лян (502—557) і інш. Маўзалей Сунь Ятсена.