Луі Жак Мандэ Дагер
| Луі Жак Мандэ Дагер | |
|---|---|
| фр.: Louis Daguerre | |
 | |
| Імя пры нараджэнні | фр.: Louis Jacques Mandé Daguerre |
| Дата нараджэння | 18 лістапада 1787 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 10 ліпеня 1851 (63 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства |
 Францыя |
| Жонка | Louise Georgina Arrowsmith[d] |
| Род дзейнасці | фатограф, мастак, хімік, графік, daguerreotypist |
| Уплыў | Ignazio Degotti[d] і Pierre Prévost[d] |
| Уплыў на | Antoine Claudet[d][1] |
| Член у | |
| Узнагароды | |
| Подпіс |
_(cropped).jpg) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Луі Жак Мандэ Дагер (фр.: Louis Jacques Mandé Daguerre, 18 лістапада 1787 — 10 ліпеня 1851) — французскі мастак, хімік і вынаходнік, адзін з стваральнікаў фатаграфіі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Луі Дагер нарадзіўся 18 лістапада 1787 года ў мястэчку Кармей-ан-Парызе у ваколіцах Парыжа. Школьнай адукацыі практычна не атрымаў, у трынаццаць гадоў бацька аддаў яго ў вучні да архітэктара. У 1804 годзе, калі Луі Дагеру споўнілася 16 гадоў, бацька адвёз яго ў Парыж і ўладкаваў вучнем у майстэрню тэатральнага дэкаратара «Гранд Опера» Дэгоці.
Дагер быў таксама вядомы як танцор, канатаходзец, тэатральны мастак. Да моманту прыходу да Дэгоці ён ужо ведаў законы перспектывы, таму дэкаратар і ўзяў яго ў вучні. Прыродны дар мастака адразу вылучыў пастаноўкі Дагера, яго сталі адзначаць крытыкі.
Дагер выкарыстаў камеру абскуру для стварэння дэкарацый, аднак ніяк не мог замацаваць выяву на экране. Дагер правёў велізарную колькасць даследаванняў, эксперыментуючы з хімічнымі рэчывамі, а потым даведаўся пра Нісефора Н’епса, які займаўся прыкладна такімі ж даследаваннямі. Дагер піша яму ліст, і Н’епс прапануе заключыць дамову аб супрацоўніцтве. У канцы 1820-х гадоў разам з Жазефам Н’епсам працаваў над стварэннем метаду фатаграфіі. Дагератыпія была вынайдзена пасля смерці Н’епса пасля 1833 года, практычна выпадкова, як вынік чарговага вопыту.
У 1839 годзе Дагер прадставіў працэс атрымання дагератыпа Французскай акадэміі навук. Пасля гэтага яго імя і яго тэхналогія сталі вядомыя ва ўсім свеце. Імя Н’епса было практычна забыта.
Прынцып Дагера праяўляць з дапамогай ртутных пароў быў арыгінальны і надзейны, і заснаваны, без сумневу, на ведах, атрыманых Дагерам ад Н’епса. Н’епс нічога не зрабіў, каб развіць далей сваё вынаходства пасля 1829 года, роўна як і яго сын Ісідар, які стаў партнёрам Дагера пасля смерці бацькі.
Зноскі
- ↑ https://www.npg.org.uk/collections/search/person/mp06792/antoine-claudet?role=art Праверана 25 студзеня 2021.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Луі Жак Мандэ Дагер- Гісторыя развіцця фатаграфіі: Дагер і дагератып Архівавана 25 снежня 2007. (руск.)
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
