Каніфас (ад нідэрл.: kanefas — канва) — добрая парусіна, састарэлая назва ільняной, трывалай, рэльефнай паласатай тканіны^[1]. У Расійскай імперыі ўпершыню такая назва сустракаецца ў Статуце марскім у рэдакцыі 1724 года^[2]. («Кніга Статут марскі пра ўсё, што тычыцца да добрага кіравання, у бытнасць флоту на моры…»).

З каніфасу шылі мужчынскае і жаночае адзенне, часам выкарыстоўвалі як бялізнавую тканіну. Адрознівалі разнавіднасці каніфасу базін, базін-раяль і інш. Будучы трывалым, каніфас карыстаўся поспехам у гарадской беднаты. Вырабы з каніфасу называліся каніфаснымі або каніфасавымі. Біёграф А. В. Суворава Аляксандр Петрушэўскі  (руск.) (бел., апісваючы побыт генералісімуса ў ссылцы, адзначае:

Насіў ён звычайна каніфасны камзольчык, адна нага ў боце, другая (параненая) у туфлі; па нядзелях і іншых святах апранаў егерскую куртку і каску; у высокаўрачыстыя дні куртку замяняў фельдмаршальскім мундзірам без шыцця, але з ордэнамі.[3]

У першым абзацы першай главы паэмы М. В. Гогаля «Мёртвыя душы  (руск.) (бел.» брычцы Чычыкава сустракаецца

малады чалавек у белых каніфасавых панталонах, вельмі вузкіх і кароткіх[4]

Паводле «Такі да вялікаму паўтлумачальнаму слоўніку адэскай мовы» пісьменніка Валерыя Смірнова, які прадстаўляе збор адэскіх ідыяматычных выразаў, фраза «раз і на каніфас» азначае хуткае дасягненне якога-небудзь выніку. Гэты выраз адносіцца да блоку-каніфасу, у які закладваюцца хутка парусныя снасці^[5].

У гэтым значэнні каніфас згадваецца ў песні «Дзвігун» Юлія Кіма  (руск.) (бел.:

«Шторм, мабыць, пракінуць хоча / Нас праз каніфас. / Што ж, толькі хай не пакурочыць / Камбуз або кампас^[6]»

• Андреева Р. П. Канифас // Энциклопедия моды. — СПб.: Издательство «Литера», 1997. — С. 186. — ISBN 5-86617-030-2.
• Кирсанова Р. М. Канифас // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 100. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
• Кирсанова Р. М. Канифас // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 234. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
• Канифас // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1957. — Т. III. — Стб. 243—244.

Тэкстыль
Тканы	Аб’яр Адрас Аргандзі Арганза Атлас Баратэя Барэж Батыст Бенгалін Брашэ Брыльянцін Бязь Вельвет Вісон Габардзін Газ Гродэтур Грэнадзін  (шведск.) (бел. Дзюфель Дзюшэз Драгет Драп Дымка Дэнім Каверкот Казінет Каламянка Каленкор Кальмук Каніфас Каразея Кардура Кісяя Клееная тканіна Крэп Крэпдэшын Крэп-жаржэт Крэтон Купра Лавабль Ластык Ладэн Лубяная тканіна Мадапалам Малескін Маркізет Марля Матласэ Міткаль Мокет Муар Мультан Муслін Зефір Нансук Тарлатан Нанбук Нанка Оксфард Палатно Паплін Паркаль Парусіна Брызент Пліс Равендук Рагожа Рацін Рыпс Рыпстоп Саржа Сацін Сірсакер Тармалама Тарно Тасьма Тафта Твіл Туаль Фай Філь-а-філь Фланель Фуляр Хабутай Цвід Данегольскі цвід Цік Часуча Чынц Шавіёт Шалон Шамбрэ Шыфон Эпонж
Тканы дэкаратыўны	Дамаст Дэрмацін Жакардавая тканіна Шэніл Залотная тканіна Камлот Ламе Парча Сангкет Фацін Шанжан
Тканы варсаваны	Аксаміт Вельвет Дувецін Корд Крымплен Махровая тканіна Плюш Сінель Сукно Трып Фланель Фліс
Нятканы	Балоння Вацін Лямец Тапа Флізелін Флок
Трыкатаж	Балбрыган Вараная воўна Велюр Джэрсі Піке Фліс
Карункі	Сетка Цюль
Тэхнічны  (англ.) (бел.	Банарная тканіна Бельтынг Брызент Вугляроднае валакно Міткаль Сярпянка Тэрмалін
Гандлёвыя маркі™	Cordura Coolmax Dacron Gore-Tex
Арнаменты	Аргайл Вішы Ёлачка Гусіныя лапкі Пейслі Двухбаковая тканіна Свастыка Тартан
Матэрыялы	Акрыл Альпака Бавоўна Віскоза Воўна Ангора Кашамір Махер Джут Какос Каноплі Кеўлар Лён Марскі шоўк Мембранная тканіна Мікрафібра Нейлон Поліэстэр Рамі Сізаль Поліўрэтанавыя валокны Шоўк Эластамер
Аздабленне	Аблямоўка Абровы ўзор  (узб.) (бел. Апрэтура Батык Ікат Каляндраванне Крэшаванне Мерсерызацыя  (руск.) (бел. Муараванне  (польск.) (бел. Прасаванне Санфарызацыя Тэкстыльны друк Фарбаванне Шарачак Тартан