Камуністычная партыя Кітая
кіт.: 中国共产党
Лідар	Сі Цзіньпін
Заснавальнік	Чэнь Дусю[d][1] і Li Dazhao[d][1]
Дата заснавання	23 ліпеня 1921
Штаб-кватэра	Чжуннаньхай
Краіна	Кітай[2]
Ідэалогія	socialism with Chinese characteristics[d], Chinese unification[d], socialist patriotism[d], камунізм[3], Xi Jinping Thought on Socialism with Chinese Characteristics for a New Era[d][3], Scientific Outlook on Development[d][3], Theory of Three Represents[d][3] і Deng Xiaoping Theory[d][3]
Маладзёжная арганізацыя	Communist Youth League of China[d]
Колькасць членаў	95 148 000[4]
Дэвіз	为人民服务
Сайт	12371.cn cpc.people.com.cn
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Камуністычная партыя Кітая (КПК) (кіт. трад. 中國共産黨, спр. 中国共产党, піньінь Zhōngguó Gòngchǎndǎng, пал. Чжунго Гунчаньдан) — вядучая і кіруючая палітычная партыя Кітайскай Народнай Рэспублікі і самая вялікая палітычная партыя ў свеце. Заснавана ў 1921 годзе і прыйшла да ўлады пасля паражэння Кітайскай Нацыянальнай Народнай партыі (Гаміньдан) у Грамадзянскай вайне ў Кітаі.

Канчатковая мэта партыі — ажыццяўленне камуністычнага грамадскага ладу. Камуністычная партыя Кітая кіруецца ў сваёй дзейнасці марксізмам-ленінізмам, ідэямі Маа Цзэдуна, тэорыяй Дэн Сяапіна^[5] і «тэорыяй трох прадстаўніцтваў» Цзян Цзэміня^[6].

Камуністычная партыя Кітая мае афіцыйныя (абраныя шляхам нутрапартыйных выбараў) і неафіцыйныя (прызначаныя вышэйстаячымі партыйнымі арганізацыямі) арганізацыі на ўсіх ступенях кітайскага ўрада і ў розных абласцях таварыства.

Камуністычная партыя Кітая была заснавана ў 1921 годзе пры садзейнічанні Камінтэрна падчас уздыму нацыянальна-рэвалюцыйнага руху і распаўсюджванні ідэй марксізму-ленінізму ў Кітаі, выкліканага ўплывам Кастрычніцкай рэвалюцыі. Партыя была заснавана групай інтэлігентаў на чале з Чэнь Дусю, які быў лідарам партыі ў перыяд з 1921 па 1927 г., і Лі Лісанем, якія ўзначальвалі партыю з 1927 да 1930 г. Бачную ролю ў стварэнні КПК згуляў Лі Дачжаа, які арганізаваў першыя марксісцкія кружкі ў Паўночным Кітаі.

I з'езд КПК адбыўся нелегальна ў канцы чэрвеня—пачатку ліпеня 1921 года ў Шанхаі. Ён абвясціў канчатковай мэтай партыі пабудову ў Кітаі сацыялізму. Партыя з «кружка», што складаўся з прадстаўнікоў левай інтэлігенцыі Кітая, ператварылася ў самую вялікую палітычную партыю ў свеце. З таго часу было арганізавана 19 з’ездаў партыі. Апошні з’езд партыі прайшоў у кастрычніку 2017 года.

Гісторыя партыі падзяляецца на наступныя перыяды:

• Першы адзіны фронт (1922—1927) — перыяд альянсу з Гаміньданам супраць мілітарысцкіх груповак
• Савецкая рэспубліка ў Кітаі (1927—1937) — перыяд барацьбы з Гаміньданам за ўладу ў краіне
• Барацьба з японскай агрэсіяй, стварэнне Другога адзінага фронту (1937—1945) — сумесная з Гаміньданам барацьба супраць японцаў
• Грамадзянская вайна ў Кітаі (1946—1949) — перыяд вайны з Гаміньданам, у выніку якой камуністы прыйшлі да ўлады
• Пасля заснавання Кітайскай Народнай Рэспублікі (пасля 1949) — перыяд развіцця партыі ў якасці кіруючай партыі ў краіне

• Сайт Цэнтральнага камітэта ЦК Камуністычнай партыі Кітая (кіт.)
• Пра Камуністычную партыю Кітая на сайце Кітайскага інфармацыйнага Інтэрнэт-цэнтра
• Пра структуру Камуністычнай партыі Кітая на сайце «Дзіўны Кітай»
• Дзевяць каментароў пра Камуністычную партыю

Краіны Азіі: Камуністычныя партыі
ААЭ Азербайджан Аман Арменія Афганістан Бангладэш Бахрэйн Бруней Бутан В’етнам Грузія Егіпет¹ Емен Ізраіль Індыя Інданезія Іарданія Ірак Іран Казахстан² Камбоджа Катар Кіпр Кыргызстан Кітай КНДР Кувейт Лаос Ліван Малайзія Мальдывы Манголія М’янма Непал Пакістан Рэспубліка Карэя Расія² Саудаўская Аравія Сінгапур Сірыя Таджыкістан Тайланд Туркменістан Турцыя² Узбекістан Усходні Тымор Філіпіны Шры-Ланка Японія
Непрызнаныя дзяржавы
Абхазія Кітайская рэспубліка (Тайвань) Нагорны Карабах Палесцінская аўтаномія Паўднёвая Асеція Турэцкая Рэспубліка Паўночнага Кіпра
¹ У асноўным у Афрыцы ² Часткова ў Еўропе