Гістыдын
Агульныя
Сістэматычнае найменне	L-2-аміна-3-(1H-імідазол- 4-іл) прапанавая кіслата
Скарачэнні	Гіс, His, H CAU,CAC
Хім. формула	C₆H₉N₃O₂
Рацыянальная формула	C6H9N3O2
Фізічныя ўласцівасці
Малярная маса	155,16 г/моль
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення	287 °C
Хімічныя ўласцівасці
pKa	1,70 6,04 9,09
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	(L-гістыдын) 351-50-8 (D-гістыдын) 4998-57-6 71-00-1 (L-гістыдын) 351-50-8 (D-гістыдын) 4998-57-6 (DL-гістыдын)
PubChem	6274
Рэг. нумар EINECS	200-745-3
SMILES	C1=C(NC=N1)CC(C(=O)O)N
ChemSpider	6038

Гістыдын — амінакіслата, незаменная для многіх жывёл; арганізм чалавека здольны да абмежаванага сінтэзу гістыдыну. Уваходзіць у склад актыўных цэнтраў многіх ферментаў, у прыватнасці рыбануклеазы, транскеталазы. Пачатковая стадыя ферментатыўнага разбурэння гістыдына ў арганізме - адшчапленне аміяку з утварэннем ураканінавай кіслаты, якая выводзіцца з мачой. Рэакцыя дэзамініравання гістыдыну незваротная, каталізуе яе фермент гістыдын-аміяк-ліяза (гістыдын-a-дэзаміназа), выяўлены ў печані жывёл і ў бактэрый. Недахоп гістыдыну прыводзіць да шматлікіх парушэнняў абмену рэчываў, у тым ліку да тармажэння сінтэзу гемаглабіну. Гістыдын - папярэднік спецыфічных дыпептыдаў шкілетнай мускулатуры - карназіну і анзерыну. Дэкарбаксілаванне гістыдыну вядзе да ўтварэння біялагічна актыўнага аміна - гістаміна; гэты працэс каталізуе гістыдын-дэкарбаксілаза - фермент, які адносіцца да класа ліяз. Фермент дзейнічае толькі на L-ізамер (прыродную форму) гістыдыну. Рэакцыя зварачальна тармозіцца інгібітарамі дыхання - цыянідам, гідраксіламінам, семікарбазідам.

Амінакіслоты
Стандартныя амінакіслоты	Аланін Аргінін Аспарагін Аспарагінавая кіслата Валін Гістыдын Гліцын Глутамін Глутамінавая кіслата Ізалейцын Лейцын Лізін Метыянін Пралін Серын Тыразін Трэанін Трыптафан Фенілаланін Цыстэін
Нестандартныя амінакіслоты	Піралізін Селенацыстэін
Незаменныя амінакіслоты · Генетычны код · Вытворныя і сінтэтычныя амінакіслоты