Аляксандр Міхайлавіч Лукашук
| Аляксандр Міхайлавіч Лукашук | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 1955[1] |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | журналіст, публіцыст, перакладчык, пісьменнік, radio editor |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі |
Прэмія імя Алеся Адамовіча (2018) |
| Узнагароды |
 |
.svg){kind=small}
Аляксандр Міхайлавіч Лукашук (нар. 1955, Брэст) — беларускі журналіст, публіцыст і перакладчык.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Скончыў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў (1977). Працаваў перакладчыкам, журналістам, рэдактарам. У 1990—1992 гадах галоўны рэдактар выдавецтва «Беларусь». З 1993 г. на Радыё Свабода, з 1999 г. — дырэктар Беларускай службы Радыё Свабода. У 2004 — 2005 гг. дырэктар Радыё «Свабодны Афганістан», у 2007 — 2008 — выконваючы абавязкі галоўнага рэдактара Радыё Свабода/Радыё Свабодная Еўропа. Стыпендыят Гуверскага інстытута (Стэнфардскі ўніверсітэт, Каліфорнія, 2000).
Дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Адзін з заснавальнікаў «Мартыралогу Беларусі». У 1990 — 1995 гг. — член Камісіі Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 13-га склікання па правах ахвяр палітычных рэпрэсій.
Аўтар даследаванняў гісторыі XX ст., у т.л. кніг «Здзек» (1988), «Філістовіч. Вяртанне нацыяналіста» (1997), «За кіпучай чэкісцкай работай» (1997), «У фіялетавай ночы вугал крыла» (1999), «Прыгоды АРА ў Беларусі» (2005), «След матылька: Освальд у Менску» (2011), «Зкімбы-зымбы» (2013).
Прызнанне
[правіць | правіць зыходнік]- Шорт-ліст Прэміі Ежы Гедройца за 2011 год з кнігай «След матылька: Освальд у Менску»
- Лонг-ліст Прэміі Ежы Гедройца за 2013 год з кнігай «Зкімбы-зымбы»
- Лаўрэат прэміі імя Алеся Адамовіча 2018 за стварэнне кніжнай серыі «Бібліятэка Свабоды», а таксама за выданне кніг «Прыгоды АРА ў Беларусі» і «Сьлед матылька: Освальд у Менску»[2].
- Узнагароджаны медалём 100 гадоў БНР Рады Беларускай Народнай Рэспублікі (2019)[3].
Зноскі
- ↑ Alâksandar Mìhajlavìč Lukašuk // NUKAT — 2002.
- ↑ Студзінская, І., Грыдзін, У.. Аляксандар Лукашук атрымаў прэмію імя Алеся Адамовіча. www.svaboda.org. Радыё Свабода (28 мая 2018). Праверана 28 мая 2018.
- ↑ Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Аляксандр Лукашук(недаступная спасылка) — gedroyc.by
| ||||
 Лаўрэаты прэміі Гліняны Вялес | |
|---|---|
| |
Лаўрэаты прэміі імя Францішка Багушэвіча | |
|---|---|
| |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
