Група дваццаці
| «Група дваццаці» | |
| анг. Group of Twenty | |
 Дзяржавы-ўдзельніцы Іншыя дзяржавы Эўразьвязу Дзяржавы-госьці | |
| Абрэвіятура | «Г20» |
|---|---|
| Папярэднік | «Група сямі» |
| Дата ўтварэньня | 15 сьнежня 1999 (24 гады таму) |
| Тып | гаспадарчая |
| Юрыдычны статус | міжнародная нарада |
| Мэта | узгадненьне гаспадарчай палітыкі ў адказ на выклікі[1] |
| Сяброўства | 19 дзяржаваў і Эўрапейскі Зьвяз |
| Афіцыйныя мовы | ангельская |
| Сайт | g20.org |
«Гру́па дваццаці́»[2] («Вялікая дваццатка», «В20»[3], анг. G20) — штогадовая міжнародная нарада з удзелам урадаў 19 найбольшых дзяржаваў і Эўрапейскага Зьвязу, заснаваная ў сьнежні 1999 году. 19-ю дзяржавамі-ўдзельніцамі «Групы дваццаці» зьяўляюцца:
- 7 дзяржаваў Азіі — Інданэзія, Індыя, Кітай, Паўднёвая Карэя, Саудаўская Арабія, Турэччына і Японія;
- 1 дзяржава Акіяніі — Аўстралія;
- 1 дзяржава Афрыкі — Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка;
- 2 дзяржавы Паўднёвай Амэрыкі — Аргентына і Бразылія;
- 3 дзяржавы Паўночнай Амэрыкі — ЗША, Канада і Мэксыка;
- 5 дзяржаваў Эўропы — Вялікабрытанія, Італія, Нямеччына, Расея і Францыя[4].
Урад-старшыня «Групы дваццаці» праводзіць нараду ў сваёй дзяржаве, вызначае парадак дня нарады і зьмяняецца штогод. Пагатоў урад-старшыня супрацоўнічае ў тройцы з папярэдім і наступным урадамі-старшынямі для забесьпячэньня пераемнасьці і згоды між удзельнікамі. Таксама да ўдзелу запрашаюць прадстаўнікоў прынамсі 3-х міжнародных арганізацыяў: Арганізацыя аб’яднаных нацыяў (Нью-Ёрк, ЗША), Міжнародны валютны фонд (Вашынгтон, ЗША) і Сусьветны банк (Вашынгтон). Цягам году праходзіць звыш 50 сустрэчаў (штотыдзень па сустрэчы) міністраў скарбу, амбасадараў па адмысловых даручэньнях, старшыняў галоўных банкаў і кіраўнікоў 19 дзяржаваў і Эўрапейскага Зьвязу. Пры канцы адбываецца сход кіраўнікоў дзяржаваў, якія зацьвярджаюць супольную дэклярацыю аб палітыцы на год. Праца нарады падзяляецца на 2 складнікі:
- сустрэчы міністраў скарбу, старшыняў галоўных банкаў і іх намесьнікаў наконт 7 справаў — 1) грашовай палітыкі, 2) дзяржаўнага скарбу, 3) валютных курсаў, 4) укладаньняў у інфраструктуру, 5) фінансавага рэгуляваньня, 6) фінансавага ўключэньня, 7) міжнароднага падаткаабкладаньня;
- сустрэчы амбасадараў па адмысловых даручэньнях і адпаведных міністраў наконт 6 галіновых справаў — 1) палітычны ўдзел, 2) процідзеяньне карупцыі, 3) разьвіцьцё, 4) гандаль, 5) энэргетыка, 6) стаць[5].
Урад Гішпаніі зьяўляецца пастаянным госьцем сустрэчаў. Запрашэньне на сход кіраўнікоў дзяржаваў атрымліваюць таксама ўрады-старшыні прынамсі 2-х рэгіянальных міжнародных арганізацыяў: Афрыканскі зьвяз (Адыс-Абэба, Этыёпія) і Асацыяцыя дзяржаваў Паўднёва-Ўсходняй Азіі (Джакарта, Інданэзія). Таксама ўрад-старшыня «Групы дваццаці» на свой выбар запрашае прадстаўнікоў 2-х дзяржаваў і міжнародных арганізацыяў[6].
Мінуўшчына
26 верасьня 1999 году міністры скарбу і старшыні галоўных банкаў «Групы сямі» запрасілі на першую сустрэчу «Групы дваццаці» 15-16 сьнежня ў Бэрліне (Нямеччына) сваіх калегаў з Эўрапейскага Зьвязу і 12 іншых буйных дзяржаваў: Аргентына, Аўстралія, Бразылія, Інданэзія, Індыя, Кітай, Мэксыка, Паўднёвая Афрыка, Паўднёвая Карэя, Расея, Саудаўская Арабія і Турэччына. Прычынай паслужыла патрэба ў пераадоленьні наступстваў Азіяцкага фінансавага крызісу 1997 году[1]. 15 лістапада 2008 году ў Вашынгтоне (ЗША) адбылася першая сустрэча «Групы дваццаці» на ўзроўні кіраўнікоў дзяржаваў. У 2009—2010 гадах кіраўнікі дзяржаваў «Групы дваццаці» зьбіраліся на нараду двойчы на год.
19 чэрвеня 2012 г. на сустрэчы ў Лос-Кабасе (штат Паўднёвая Ніжняя Каліфорнія, Мэксыка) «Група дваццаці» ўхваліла вылучэньне звыш $450 млрд у Міжнародны валютны фонд на пераадоленьне гаспадарчых забурэньняў[7]. У 2017 годзе на ўдзельнікаў «Групы дваццаці» прыпадала 85% сукупнага прадукту сьвету, 66% насельніцтва Зямлі, 75% міжнароднага гандлю і 80% укладаньняў у сьвеце[8].
Сьпіс нарадаў
| Дата | Дзяржава | Горад | Старшыня |
|---|---|---|---|
| 30 лістапада — 1 сьнежня 2018 | Аргентына | Буэнас-Айрэс | Маўрысьё Макры |
| 7-8 ліпеня 2017 | Нямеччына | Гамбург | Ангела Мэркель |
| 4-5 верасьня 2016 | Кітай | Ханьчжоў (правінцыя Чжэцзян) | Сі Цьзіньпін |
| 15-16 лістапада 2015 | Турэччына | Серык (правінцыя Анталья) | Рэджэп Эрдаган |
| 15-16 лістапада 2014 | Аўстралія | Брысбэйн (штат Кўінзлэнд) | Тоні Эбат |
| 5-6 верасьня 2013 | Расея | Санкт-Пецярбург | Уладзімер Пуцін |
| 18-19 чэрвеня 2012 | Мэксыка | Сан-Хасэ-дэль-Каба (штат Паўднёвая Ніжняя Каліфорнія) | Фэліпэ Кальдэрон |
| 3-4 лістапада 2011 | Францыя | Канны (рэгіён Праванс-Альпы-Лазурны бераг) | Нікаля Сарказі |
| 11-12 лістапада 2010 | Паўднёвая Карэя | Сэул | Лі Мён Бак |
| 26-27 чэрвеня 210 | Канада | Таронта (правінцыя Антарыё) | Стывэн Гарпэр |
| 24-25 верасьня 2009 | ЗША | Пітсбург (штат Пэнсыльванія) | Барак Абама |
| 2 красавіка 2009 | Вялікабрытанія | Лёндан (Ангельшчына) | Гордан Браўн |
| 15 лістапада 2008 | ЗША | Вашынгтон (акруга Калюмбія) | Джордж Ўокер Буш |
| Дата | Дзяржава | Горад | Старшыня |
|---|---|---|---|
| 17-18 лістапада 2007 | Паўднёвая Афрыка | Клейнмонд (Заходнекапская правінцыя) | Трэвар Мануэль |
| 18-19 лістапада 2006 | Аўстралія | Мэльбурн (штат Вікторыя) | Стывэн Цімс |
| 15-16 кастрычніка 2005 | Кітай | Пэкін | Цзінь Жэньцын |
| 19-21 лістапада 2004 | Нямеччына | Бэрлін | Ганс Эйхель |
| 26-27 кастрычніка 2003 | Мэксыка | Марэлія (штат Мічаакан) | Франсіско Хіль-Дыяс |
| 22-23 лістапада 2002 | Індыя | Новы Дэлі | Ясвант Сінгх |
| 16-17 лістапада 2001 | Канада | Атава | Пол Мартын |
| 24-25 кастрычніка 2000 | Канада | Манрэаль (правінцыя Квэбэк) | Пол Мартын |
| 15-16 сьнежня 1999 | Нямеччына | Бэрлін | Ганс Эйхель |
Крытыка
22 чэрвеня 2010 году міністар замежных справаў Нарвэгіі Ёнас Сьцёрэ ў інтэрвію нямецкаму часопісу заявіў: «„Група дваццаці“ ёсьць самапрызначанай групай. … Мы больш не жывем у XIX стагодзьдзі, калі вялікія дзяржавы сустракаліся і перакройвалі мапу сьвету. Нікому не патрэбны новы Венскі кангрэс». Ёнас Сьцёрэ падкрэсьліў: «Паўднёвая Афрыка ёсьць часткай, але не прадстаўніком Афрыкі. Саудаўская Арабія ёсьць часткай, але не прадстаўніком арабскага сьвету. Тады чаму Эўрапейскі Зьвяз прадстаўлены ў дадатак да 4 асобных дзяржаваў-удзельніцаў ЭЗ і 2-х іншых у якасьці назіральнікаў? Гэта непрымальна». Таксама ён удакладніў: «Гэта будзе абазначаць далейшае паўзучае абясцэньваньне адказных сусьветных арганізацыяў, калі рашэньні прыкладам Сусьветнай арганізацыі здароўя або Сусьветнай гандлёвай арганізацыі будуць дзейсна прымацца „Г20“». Сьцёрэ заўважыў: «малая, самапрызначаная група супраць астатняга сьвету — астатніх 170 або 171 дзяржавы. У такім сьвятле „Група дваццаці“ для міжнароднай супрацы ёсьць адным з найбольшых адкатаў з часоў Другой сусьветнай вайны»[11].
Крыніцы
- ^ а б Частыя пытаньні (анг.) // «Група дваццаці», 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Як сусьветнай эканоміцы супрацьстаяць выклікам // Газэта «Зьвязда», 5 верасьня 2016 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ У верасьні ў Ханчжоў адбудзецца саміт Вялікай дваццаткі // Газэта «Зьвязда», 29 жніўня 2016 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ У Пецярбургу пачаўся саміт дзяржаваў «Групы дваццаці» // Беларуская рэдакцыя Польскага Радыё, 5 верасьня 2013 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Як «Г20» працуе (анг.) // «Група дваццаці», 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Удзельнікі «Г20» (анг.) // «Група дваццаці», 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Коратка // Зьвязда : газэта. — 21 чэрвеня 2012. — № 118 (27233). — С. 1. — ISSN 1990-763x.
- ^ Што такое «Г20» (анг.) // «Група дваццаці», 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Папярэднія сходы (анг.) // «Група дваццаці», 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Сустрэчы міністраў фінансаў «Г20» (афіцыйныя дакумэнты) (анг.) // Весткавы асяродак «Г20» пры Таронтаўскім унівэрсытэце (Канада), 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
- ^ Манфрэд Эртэль. «Адзін з найбольшых адкатаў з часоў Другой сусьветнай вайны» (анг.) // Часопіс «Люстэрка» (Гамбург), 22 чэрвеня 2010 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
Вонкавыя спасылкі
- Вялікая дваццатка (Група дваццаці) // Нацыянальная бібліятэка Беларусі, 2018 г. Праверана 6 сакавіка 2018 г.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
