Вілі Брант
фэдэральны канцлер Нямеччыны[d]
22 кастрычніка 1969 — 7 траўня 1974
Папярэднік	Курт Георг Кізынгер[d]
Наступнік	Гэльмут Шміт
кіроўны бургамістар Бэрліну[d]
3 кастрычніка 1957 — 1 сьнежня 1966
Папярэднік	Ота Зур[d]
Наступнік	Гайнрых Альбэрц[d]
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
7 верасьня 1949 — 7 верасьня 1953
сябра Палаты прадстаўнікоў Бэрліну[d]
11 студзеня 1951 — 1971
намесьнік кіраўнікоў ураду Нямеччыны[d]
1 сьнежня 1966 — 20 кастрычніка 1969
Папярэднік	Ганс-Крыстаф Зээбом[d]
Наступнік	Вальтэр Шэел
фэдэральны міністар замежных справаў[d]
1 сьнежня 1966 — 20 кастрычніка 1969
Папярэднік	Gerhard Schröder[d]
Наступнік	Вальтэр Шэел
старшыня бундэсрата Нямеччыны[d]
1 лістапада 1957 — 31 кастрычніка 1958
Папярэднік	Курт Зыфэкінг[d]
Наступнік	Вільгэльм Кайзэн[d]
President of the Abgeordnetenhaus of Berlin[d]
1955 — 1957
Папярэднік	Ота Зур[d]
Наступнік	Курт Ляндсбэрг[d]
старшыня Сацыял-дэмакратычнай партыі Германіі[d]
16 лютага 1964 — 14 чэрвеня 1987
Папярэднік	Эрых Аленгаўэр[d]
Наступнік	Ганс-Ёхэн Фогель[d]
дэпутат Эўрапейскага парлямэнту
17 ліпеня 1979 — 1 сакавіка 1983
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
6 кастрычніка 1953 — 6 кастрычніка 1957
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
17 кастрычніка 1961 — 27 сьнежня 1961
Наступнік	Ганс Вэльман[d]
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
20 сьнежня 1990 — 8 кастрычніка 1992
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
20 кастрычніка 1969 — 22 верасьня 1972
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
18 лютага 1987 — 20 сьнежня 1990
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
29 сакавіка 1983 — 18 лютага 1987
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
4 лістапада 1980 — 29 сакавіка 1983
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
14 сьнежня 1976 — 4 лістапада 1980
сябра нямецкага Бундэстагу[d]
13 сьнежня 1972 — 13 сьнежня 1976
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	18 сьнежня 1913(1913-12-18)[1][2][3][…] Санкт-Лёрэнц[d], Вольны і ганзейскі горад Любек[d], Нямецкая імпэрыя
Памёр:	8 кастрычніка 1992(1992-10-08)[1][2][3][…] (78 гадоў) Ункель[d], Unkel[d], Neuwied[d], Райнлянд-Пфальц, Нямеччына[4]
Партыя:	Socialist Workers' Party of Germany[d] (1946) Сацыял-дэмакратычная партыя Нямеччыны (1931) Сацыял-дэмакратычная партыя Нямеччыны (1992)
Сужэнец:	Brigitte Seebacher[d], Rut Brandt[d] і Anna Carlotta Thorkildsen[d]
Дзеці:	Peter Brandt[d], Lars Brandt[d], Matthias Brandt[d] і Ninja Frahm[d]
Маці:	Martha Frahm[d]
Адукацыя:	Унівэрсытэт Осьлё
Узнагароды:	асоба году паводле часопіса Time[d] (1970) прэмія міру Альбэрта Айнштайна[d] ганаровы грамадзянін Бэрліну[d] прэмія Свабоды[d] (1957) ганаровы грамадзянін Любэку[d] (1972) Tie Man of the Year[d] (1967) ганаровы доктар Гранадзкага ўнівэрсытэту[d] (1987) ганаровы доктар унівэрсытэту Марыі Кюры-Складоўскай[d] ганаровы доктар Оксфардзкага ўнівэрсытэту[d] ганаровы доктар Ельскага ўнівэрсытэту[d] Q126416216? (1973) ганаровы доктар Брусэльскага вольнага ўнівэрсытэту[d] (1990)
Вілі Брант у Вікісховішчы

Вілі Брант (па-нямецку: Willy Brandt), сапраўднае імя Гэрбэрт Эрнст Карл Фрам (ням. Herbert Ernst Karl Frahm; 18 сьнежня 1913, Любэк — 8 кастрычніка 1992, Ункель) — нямецкі палітык і лідэр Сацыял-дэмакратычнай партыі. Займаў пасаду канцлера Нямеччыны з 1969 па 1974 гады. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру 1971 году за намаганьні па ўмацаваньні супрацоўніцтва ў Заходняй Эўропе праз Эўрапейскую эканамічную супольнасьць і дасягненьні замірэньня паміж Заходняй Нямеччынай і краінамі Ўсходняй Эўропы^[5]. Ён быў першым сацыял-дэмакратычнай канцлерам з 1930 году.

Брант сышоў у адстаўку з пасады канцлера ў 1974 годзе, пасьля таго, як ягоны бліжэйшы памочнік Гюнтэр Гіём быў выкрыты як агент Штазі, сакрэтнай службы НДР.

• Біяграфія.
• Вілі Брант на бачыне Нобэлеўскага камітэту.