Арыстыд Брыян
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
1924 — 1932
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
29 ліпеня 1929 — 2 лістапада 1929
Папярэднік	Раймон Пуанкарэ[d]
Наступнік	Андрэ Тардзьё[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
24 ліпеня 1909 — 27 лютага 1911
Папярэднік	Жорж Бэнжамэн Клемансо
Наступнік	Эрнэст Маніс[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
21 студзеня 1913 — 18 сакавіка 1913
Папярэднік	Раймон Пуанкарэ[d]
Наступнік	Луі Барту[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
29 кастрычніка 1915 — 17 сакавіка 1917
Папярэднік	Рэнэ Вівіяні[d]
Наступнік	Аляксандр Рыбо[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
16 студзеня 1921 — 12 студзеня 1922
Папярэднік	Жорж Лейг[d]
Наступнік	Раймон Пуанкарэ[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
28 лістапада 1925 — 17 ліпеня 1926
Папярэднік	Поль Пенлеве[d]
Наступнік	Эдуар Эрыё[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	28 сакавіка 1862(1862-03-28)[1][2][3][…] Нант[4]
Памёр:	7 сакавіка 1932(1932-03-07)[4][1][2][…] (69 гадоў) Парыж, Францыя[4]
Партыя:	Сацыялістычная партыя (Францыя)[d] Republican-Socialist Party[d]
Узнагароды:
Арыстыд Брыян у Вікісховішчы

Арыстыд Брыян (фр. Aristide Briand, 28 сакавіка 1862 — 7 сакавіка 1932) — францускі палітычны дзеяч Трэцяй рэспублікі, неаднаразова прэм'ер-міністар Францыі. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру (1926) (разам з Густавам Штрэзэманам) за заключэньне Лякарнскіх пагадненьняў, якія гарантавалі пасьляваенныя мяжы ў Заходняй Эўропе.