Lepidium sativum
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Brassicales
Familia:	Brassicaceae
Xéneru:	Lepidium
Especie:	Lepidium sativum L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Berros, crudos
Tamañu de porción
Enerxía 31 kcal 130 kJ
Carbohidratos	5.50 g
• Zucres	4.40 g
• Fibra alimentaria	1.1 g
Grases	0.70 g
Proteínes	2.60 g
Agua	89.40 g
Retinol (vit. A)	346 μg (38%)
Tiamina (vit. B1)	0.080 mg (6%)
Riboflavina (vit. B2)	0.260 mg (17%)
Niacina (vit. B3)	1.000 mg (7%)
Vitamina B6	0.247 mg (19%)
Vitamina C	69.0 mg (115%)
Vitamina E	0.70 mg (5%)
Vitamina K	541.9 μg (516%)
Calciu	81 mg (8%)
Fierro	1.30 mg (10%)
Magnesiu	38 mg (10%)
Fósforu	76 mg (11%)
Potasiu	606 mg (13%)
Sodiu	14 mg (1%)
Cinc	0.23 mg (2%)
% de la cantidá diaria encamentada p'adultos.
Fonte: Berros, crudos na base de datos de nutrientes del USDA.
[editar datos en Wikidata]

El Lepidium sativum denominar tamién mastuerzu anque se-y conoz tamién por lepidio, o col nome de berru hortolanu o de xardín. Ye una planta de pequeñu tamañu bien emplegada nes ensalaes. Alcuéntrase frecuentemente cerca de los caminos nes fontes y les veres de los ríos. Ye orixinaria d'Exiptu y Asia occidental.

Ye una planta añal, qu'algama un tamañu de 30-60 cm d'altor, erecta, ramificada, glabra, raramente pilosa. Fueyes inferiores pinnatisectas o lyrada-pinnaes, de 4-10 cm de llargu, 2.5 a 3.5 cm d'anchu, subsésiles; laas fueyes cimeres lliniares, sésiles. Les in florescencies en recímanos bien ramificadoa, con 20-30 flores, ebracteaes. Flores pequeñes, de 3 mm de diámetru, de color blancu o rosado; pedicelo 2-3 (-5) mm de llongura nel frutu. Sépalos los de 1.5 mm de llargu, 1 mm d'anchu, oblongo, obtusu. Pétalos de 3 mm de llargu, 1 mm d'anchu, estrechar de siguío, ápiz arrondáu. Los frutos son silicues de 4.5-6 mm de llargu, 3.5-5 mm d'anchu, llargamente elíptiques a suborbiculares, glabres, estrechamente alaes y con mozquetes nel vértiz con estilu curtiu incluyíu; granes de 3 mm de llargu, 1 mm d'anchu, de color marrón.^[1]

Por cuenta del so arume fresco y verde suelse emplegar n'ensalaes, entemecíu con otres hortolices, cocináu en sopes como guarnición al natural y en platos de carnes y pexes a la parrilla.

Les granes tienen una aición rubefaciente (activa la circulación sanguínea de la cara), cuenta con bien bones propiedaes como inductor del mambís (aperitivo). El berru tamién ye emplegáu como ingrediente en xarabes caseros y farmacéuticos pa tratar problemes respiratorios como'l catarru, asma, y hasta bronquitis, xunto al ayu.

Lepidium sativum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 643. 1753.^[1]

Etimoloxía

Lepidium: nome xenéricu que remanez del griegu, y significa "pequeña escama", en referencia al tamañu y forma de los frutos (silicues).

sativum: epítetu llatín que significa "cultivada"^[2]

Sinonimia

• Arabis chinensis Rottler ex Wight
• Cardamon sativum (L.) Fourr.
• Crucifera nasturtium E.H.L.Krause
• Lepia sativa (L.) Desv.
• Lepidium hortense Forssk.
• Lepidium spinescens DC.
• Nasturtium crispum Medik.
• Nasturtium hortense Garsault
• Nasturtium sativum (L.) Moench
• Nasturtium spinescens (DC.) Kuntze
• Thlaspi nasturtium Bergeret ex Steud.
• Thlaspi sativum (L.) Crantz
• Thlaspidium sativum (L.) Spach^[3]

Nun hai conseñaos nomes comunes n'asturianu pa esta especie.

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Historia de la botánica
• Carauterístiques de les brasicacees

• Précis de Matière Médicale,Paris, RR; Moyse, M. . Tome III. Paris: Masson, 1971, páxs. 22-4.
• La Guía Incafo de les Plantes Útil y Venenosu de la Península Ibérica y Baleares, Rivera, D; Obón, C. . Madrid: Incafo, 1991, páxs. 61; 476.
• Farmacognosia,Trease, GUE; Evans, WCh. . Méxicu D.F.: Interamericana--MacGraw-Hill, 1991, p. 585.

Wikispecies tien un artículu sobre Lepidium sativum.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Lepidium sativum.