Surveyor 4 was die vierde onbemande, ruimtetuig in die Amerikaanse Surveyor-program wat gestuur is om die oppervlakte van die Maan te verken. Die ruimtetuig het na 'n andersins foutlose sending neergestort; telemetrie kontak is 2,5 minute voor landing verloor. Die beplande landingsgebied was Sinus Medii (Sentraalbaai) op 0,4° noorderbreedte en 1,33° westerlengte.

Surveyor 6 het 'n paar maande later, in November 1967, suksesvol naby die ongeluksplek van Surveyor 4 geland.

Hierdie ruimtetuig was die vierde in 'n reeks wat ontwerp is om 'n sagte landing op die Maan te doen en om foto's van die maanoppervlak terug te stuur vir die bepaling van eienskappe van die maanoppervlakte vir Apollo-maanlandingsmissies. Toerusting aan boord het 'n televisiekamera en hulpspieëls, 'n grondmeganika-oppervlakmonsternemer, spanningsmeters op die ruimtetuig se landingsbene en talle ingenieurssensors ingesluit. Soos Surveyor 3, was Surveyor 4 ook toegerus met 'n oppervlakklou (met 'n magneet in die klou) om ysterhoudende elemente in die maanoppervlak op te spoor en te meet.^[1]

Na 'n foutlose vlug na die maan het radioseine van die ruimtetuig tydens die terminale daal fase op 17 Julie 1967 om 02:03 UT opgehou, ongeveer 2,5 minute voor landing. Kontak met die ruimtetuig is nooit herstel nie, en die sending was dus onsuksesvol. Die vastebrandstof-truvuurpyl het moontlik naby die einde van sy geskeduleerde ontbranding ontplof.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.