דער שטערן און דער שפאקטיוו זענען צוויי צווילינג חרדישע אויסגאבע אינעם אידישע שפראך וואס ערשיינט אמאל יעדער מאנאט אדער אמאל יעדע צוויי מאנאטן, עס באשרייבט פארשידענע אינטערעסאנטע טעמעס אין א הויכן סטיל פון שרייבן.

זייער רעדאקטאר איז געווען שמעון ראלינצקי פון מאנסי, א וועטאראן שרייבער אונטער זיין אייגן נאמען און אויך די פענע נעמען ר.ש. כהן, ה. מארש און נאך נעמען.

אויך האבן זיי ארטיקלען פון דעם באקאנטן חרדישן שריפטשטעלער הערשל פרידמאן וואס שרייבט אין דער איד אונטערן פענע נאמען פ הירש און באבאד און נאך נעמען.

זיי האבן זיך איינגעקויפט אסאך רעפוטאציע דורכ'ן צולייגן אין אידיש אזוי שיין למשל: די מעשה פון גרינוואלד-דיאמאנטן סוחר, יו. פי. עס. די שווארצע טאשקע פונעם פרעזידענט סיקרעט סערוויס וכו'.

די רבנים ווי ר' בערל כ"ץ און מחנכים ווי ר' אבא חייא טויבער האבן מוחה געווען ברבים קעגן דעם זשורנאל אז דאס איז דער איינציגסטער וואס איז לער פון אידישקייט ענינים און אנשטאט בראקט דאס אריין אין די ליינער, וואס זענען מייסטענס בחורים וואס פאר די ליידיגע צייט, פילן זיי זיך אן מיט יעדעס שטות און נארישקייט פון וועלטליכע פאליטיק און אומוויכטיגע געשענישן וואס איז נאר פיל מיט דראמא כדי צו ציען די ליינער. און עס האבן זיך אנגעהויבן א געשריי איבער דעם וואס היימישע אויסגאבעס און ליטעראטור האבן אנגעהויבן זיך צו פארנעמען מיט צופיל אומאידישע ארטיקלען.

די רבנים האבן געשאפן א וועד לפיקוח, וואס איינער פון די גרעסטע דעה זאגער איז דער קאסאווער רב הר"ר שרגא פייוויש האגער, דער שטערן און דער שפאקטיוו בראש פון שמעון ראלניצקי איז דער וועלכער איז געווען דער פיאניר זיך צוצושטעלן צו דעם רוף פון די רבנים זיך צוצושטעלן אז זייער אויסגאבע זאל באקומען א הסכמה און עס זאל ווערן איבערגעקוקט דורך די רבנים צי עס איז ראוי אריינצוקומען אין אידישע הייזער.

דער שטערן טענה'ט אז זיי האבן די השגחה פון וועד לפיקוח חומר הקריאה און אז עס איז קלאר נישט געמאכט פאר בחורים נאר פאר מיידלעך מיט אינגעלייט זיי זאלן נישט ליינען גויאישע אומאויסגעהאלטענע מאגאזינען און אז זיי זענען גרייט צו טוהן וואס די רבנים וועלן הייסן.