Optimizm
Optimizm yoki nekbinlik (fors. nek - "yaxshi", bin - "nazar") — hayotga ijobiy nuqtai nazardan qarash.
Optimizm (lot. optimus — eng yaxshi) — dunyoda ijobiy omil, yaxshilik hukmronlik qiladi degan tasavvur. Bu atama mavjud dunyoning "eng yaxshi dunyo sifatida" yaratilganligi toʻgʻrisidagi G. V. Leybnits taʼlimotini ifodalash uchun joriy qilingan. Pessimizmning ziddi. Oʻrta asr Sharqi hamda Yevropada Uygʻonish davri gumanizmining vakillari, 18-asr fransuz maʼrifatchilarining dunyoqarashi O. ruhi bilan sugʻorilgan edi. Ular "aqlga muvofiq" ijtimoiy tuzumga erishish mumkin deb hisoblaganlar. Umuman O. tarafdorlari uzluksiz taraqqiyotga ishonadilar, kelajakka ishonch bilan qaraydilar. Odamlarni hayotni sevishga, inson aql-idrokini qadrlashga, ilm-maʼrifatga erishishga daʼvat qiladilar.[1]
Optimizm, hayot goʻzal ekanligi, har qanday qiyin holatdan chiqish bor ekanligi va butun insonlar yaxshi ekanliklari haqida uqtiradi.
Falsafada optimizm Gottfried Wilhelm von Leibniz (Gotfrid Vilgelm fon Leybnits) nomi bilan birga keladi. U: "Biz hammamiz bor boʻlishi mumkin boʻlgan butun dunyolarning eng yaxshisida yashayapmiz", deb aytgan.
Shuningdek
[tahrir | manbasini tahrirlash]Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash] | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
