Stommeln'li Christina (24 Temmuz 1242, Stommeln, Köln, Kutsal Roma İmparatorluğu – 6 Kasım 1312, Stommeln, Köln, Kutsal Roma İmparatorluğu) bir Alman mistikti. Papa X. Pius, 8 Kasım 1908'de onu kutsanmış ilan etti. Kalıntıları Jülich'te bulunur.^[1] Yortusu 6 Kasımdır.^[2]

Christina çiftçi bir ailede doğmuştur. Beş yaşındayken dini görümler görmeye başladı.^[3] On iki yaşındayken ailesi onu evlendirmeye çalıştı ancak izinleri olmadan evden ayrıldı ve Köln'deki bir Beguine topluluğuna katıldı. On beş yaşındayken ellerinde, ayaklarında ve kafasında stigmatalar belirdi. Bu, diğer mistik deneyimleriyle birleştiğinde, topluluğun diğer üyeleri onun deli olduğuna kanaat getirdi ve hor gördü. Bu durum onun 1267'de memleketine dönmesine yol açtı.^[1]

Christina memleketine döndüğünde bölgesindeki rahip tarafından kiliseye alındı. Onun bakımındayken Christina’ya ömür boyu arkadaşı olacak olan ve Christina'nın hayatını yazmayı amaçlayan İsveçli bir Dominiken, Dacia'lı Petrus ile tanıştı. Böyle bir kitap günümüze ulaşmamasına rağmen kitabın içeriğinin nelerden oluştuğu ulaşmıştır.^[3]

Dacia'lı Petrus'un 1288'deki ölümünün ardından Christine'in mistik deneyimleri de sona erdi. Rahibin evinden ayrıldı ve küçük bir manastıra taşındı, burada 6 Kasım 1312'de 70 yaşındaki ölümüne kadar sakin bir hayat yaşadı.

Christina hayatı boyunca tuhaf bir çilecilik biçimi, garip yeme alışkanlıkları gibi adetler benimsemişti. Sürekli olarak şeytani ayartmalara maruz kaldığını söylüyordu. Yaşadığı saldırılardan biri, şeytani bir güç tarafından insan dışkısıyla yapılan bir saldırı olarak tarif edilmektedir.^[4]

Dacia'lı Petrus, Christina'yı bir iman şehidi, şeytani saldırıların masum bir kurbanı, iblisler tarafından korkunç ve açıkça işkence gören bir kişi olarak tanımlamıştır.^[5]