Organon Modeli, Alman psikolog ve dilbilimci Karl Bühler tarafından geliştirilen bir iletişim modelidir. Almanca olarak 1934'te yayımlanmış, 1990'a kadar İngilizceye çevrilmemiştir. Bühler bu eserinde dilsel iletişimin tanımlanabileceği işlevleri incelemiş ve tanımlamıştır.^[1]

Organon Modeli'nde iletişim, göndericinin iç unsurları ve alıcının durum ve davranışı ile bunların yönlendirenle olan ilişkisi, genel iletişim durumuna bağlı olarak alıcı üzerindeki etki anlamına gelmektedir.^[2] Organon Modeli "anlatımsallık", "temsil" ve "çağrı" olmak üzere üç işlevden oluşmaktadır:

• Anlatımsallık işlevi, iletinin içeriğini yansıtır.
• Temsil işlevi, iletinin anlamını yansıtır.
• Çağrı işlevi, ileti ile amaçlananı yansıtır.

Bühler'in çalışması Roman Jakobson'un iletişim modeli adlı çalışmasını etkilemiştir.

Buhler'in modeli Lev Vygotsky'yi de etkilemiş olacak ki, hafıza ve hedefe yönelik öğrenmeyi tartışırken şöyle yazmıştır: "K. Buhler'e göre konuşma bizim için düşünür."