No wave
| No wave | |
|---|---|
| Müzikal kökenleri | Punk rock, avangart[1] |
| Kültürel kökenleri | 1970'lerde, New York |
| Önemli çalgılar | Vokaller, gitar, bas gitar, bateri, saksofon |
| Türevler | Dans-punk, noise rock, punk caz |
No wave, 1970'lerde New York şehrinde ortaya çıkan bir müzik, bağımsız sinema, video sanatı ve modern sanat akımıdır.[1][2] "No wave" terimi ise punk kültürü tarafından dönemin popüler New Wave müzik türü ve bu türün ticari öğelerini hicvetmek için ortaya atılmıştır. Bu müzik tarzı özellikle Talking Heads gibi plak şirketleri ile anlaşan new wave gruplarına ve bu tarzdaki gruplar tarafından sıklıkla kullanılan Chuck Berry gitar riff'lerine karşı doğmuştur.[3] Terim, merkezi New York'un sanat jargonuna Diego Cortez'in küratörlüğünü yaptığı 1981 yılındaki "New York/No Wave" performansı ile katılmıştır.[4] Aynı zamanda "no wave"'in Fransız Yeni Dalga öncüsü yönetmen Jean-Luc Godard'dan da esinlendiği düşünülmektedir.[5] Akım her ne kadar kısa sürmüş olsa da, müzik, bağımsız sinema, görsel sanat ve moda dallarını büyük ölçüde etkilemiştir.[6]
No wave müzik tarzı olarak post-punk ile ilişkilendirilmektedir. Bu tarzda müzik yapan sanatçılar, anaakım punk rock'dan etkilense de müziklerinde ağırlıklı olarak atonal, gürültülü ve ritmik öğeler kullanmış; melodiye önem vermemiştir. Chance and the Contortions, Teenage Jesus and the Jerks, DNA ve Mars gruplarından şarkıların bulunduğu ve Brian Eno'nun yapımcılığını üslendiği No New York (1978) derleme albümü, türün önemli örnekledirnden olmuştur. Alternatif rock grubu Sonic Youth da kökenlerini bu akımdan almaktadır.[7]
No wave grupları ve müzisyenleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Teenage Jesus and the Jerks
- DNA
- James Chance and the Contortions
- Mars
- Glenn Branca
- Swans
- Lydia Lunch
- Sonic Youth
- Arto Lindsay
- The Ordinaires
- 8-Eyed Spy
- Boris Policeband
- Bush Tetras
- The Del-Byzanteens
- Futants
- James White and the Blacks
- Jody Harris
- Judy Nylon
- Lizzy Mercier Descloux
- Lounge Lizards
- Material
- Model Citizens
- Raybeats
- Sick Dick and the Volkswagens
- The Static
- Theoretical Girls
- Ut
- Y Pants
- Youth in Asia
No wave görsel sanatçıları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Stefan Eins
- John Fekner
- Isa Genzken
- Nan Goldin
- Kim Gordon
- Barbara Ess
- Jenny Holzer
- G. H. Hovagimyan
- Mike Kelley
- Barbara Kruger
- Thomas Lawson
- Robert Longo
- Joseph Nechvatal
- Tom Otterness
- Tony Oursler
- Richard Prince
- Judy Rifka
- Kiki Smith
- Wolfgang Staehle
- David Wojnarowicz
- Peter Fend
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Romanowski, P., (Ed.) (1995) [1983]. The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll. H. George-Warren & J. Pareles (Revised bas.). New York: Fireside. ss. 717. ISBN 0-684-81044-1.
- ^ Masters 2007, s. 5
- ^ "NO!: The Origins of No Wave by Marc masters for Pitchfork January 15, 2008". 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2015.
- ^ Alison Pearlman, Unpackaging art of the 1980s, p. 188
- ^ O'Brien, Glenn (Ekim 1999). "Style Makes the Band". Artforum International Magazine.
- ^ Masters 2007, s. 200
- ^ No Wave 25 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. AllMusic
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Masters, Marc (2007). No Wave. Londra: Black Dog Publishing. ISBN 978-1-906155-02-5.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Avangart akımları | |
|---|---|
| Görsel sanat |
|
| Müzik |
|
| Şiir ve edebiyat |
|
| Sinema ve tiyatro |
|
| Genel |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
