NGC 1350
NGC 1350, ESO fotoğrafı Kaynak: ESO.
Gözlem verisi (Dönem J2000)
Takımyıldız	Ocak
Sağ açıklık (α)	03sa 31d 08.1s[1]
Dik açıklık (δ)	-33° 37′ 43″[1]
Galaksi sınıfı	(R'_1)SB(r)ab Sy[1]
Görünür büyüklük (V)	11.46[1]
Yüzey parlaklığı (SB)	13,4[2]
Görünür boyut (V)	5.2 x 2.8 arcmin[1]
Özellikler
Grup veya küme	Ocak kümesi
Kırmızıya kayma (z)	(+6354 ± 11) ∙ 10-6[1]
Helyo dikey hız (${\displaystyle v_{r))$)	(+1905 ± 3) km/sn[1]
Mesafe	87.4 MIy (26.8 Mpc)[1]
Yarı-ışık yarıçapı (${\displaystyle R_{e))$)	65,000 Iy
Keşif
James Dunlop (1826)
Katalog belirtmeleri
NGC 1350 • GC 721 • IRAS 03291-3347 • ESO 358-13 • h 2545 • MCG -6-8-23 • PGC 13059 • AM 0329-334 • Dun 591
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

NGC 1350, Ocak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 87 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan güzel bir çubuklu sarmal gökada. James Dunlop tarafından 24 Kasım 1826 tarihinde keşfedilmiştir.

Gök bilimciler NGC 1350'yi SB(r)ab tipi bir gökada olarak tanımlamaktadırlar. Yani geniş bir merkezi olan bir sarmal gökada. Aslında NGC 1350, bir "kırık halka" ve iki dış kollu düzgün sarmal kategorilerinin tam ortasında yer almaktadır. 130.000 ışık yılı çapında olan ve bu durumuyla Samanyolu'ndan da büyük bir dev gökada olan NGC 1350'nin soluk görünümlü dış kolları içerideki ana halkadan çıkmakta ve her biri yarım daire çizerek öteki kolla birleşerek bir dış halka (ya da göz) oluşturmuş izlenimi vermektedirler. Gökadanın merkez bölgelerinde küçük sarmallar biçiminde görülen ve sanki gözdeki damarlar izlenimi veren bir örüntü oluşturan toz, aynı zamanda yıldız oluşumunun kanıtıdır. Gökadanın dış bölgeleri son derece seyrek olduğundan arkasındaki uzak gökadalar rahatlıkla görülebilmektedir. Bu gökadalardan bazıları milyarlarca ışık yılı uzaklıkta. Yani henüz Güneş ve Dünyamız oluşmadan ortaya çıkmışlardır. Güney gökküredeki Ocak (Fornax) takımyıldızı bölgesinde bulunan gökada her saniye bizden 1860 km uzaklaşmaktadır.^[3]

• Ocak kümesi