Jesús Luis Ocaña Pernia (9 Haziran 1945 Priego (Cuenca, İspanya) - 19 Mayıs 1994 Caupenne-d'Armagnac (Fransa)) İspanyol bir yarış bisikletçisiydi.

İspanya'da doğan Luis Ocaña, 1957'den beri güneybatı Fransa'da yaşıyordu. 1968 yılında İspanyol Fagor takımıyla profesyonel sözleşme imzaladı. İlk yılında, hemen İspanyol yol şampiyonu oldu. 1969'da Midi Libre'yi kazandı ve ülkesinin raundunda ikinci oldu, bu raundda da dağlar klasmanını, prologu iki kez denemeyi kazandı. Bu iyi sonuçların desteğiyle 1970 yılında Fransız dizilişi Bic'e geçiş yaptı.

1970'te İspanya Turu'nu kazandı ve bir önceki yıl vazgeçtikten sonra, Fransa Bisiklet Turu'nda etap galibiyeti dahil 31. oldu. Sadece 1971'de Tour de France'da Eddy Merckx'e meydan okuyan tek kişiydi. Puy de Dôme'a vararak 8. etabı kazandı ve iki gün sonra Grenoble etabında Merckx'i sarıdan çıkardı. Ama efsane olması 11. etapta oldu. Etabı Lucien Van Impe'nin 5'52" önünde Orcières-Merlette karşısında kazandı. Merckx 8'42" ile 3. oldu. Ocaña Joop Zoetemelk'in 8'43" önündeydi, Merckx 9'46" ile sıralamada sadece 5. oldu. Tur sonucu belli olmuş görünüyordu. Marsilya'ya yapılan sonraki yolculukta, Merckx en başından birkaç takım arkadaşıyla çarpıştı ve iki dakika sonra yarışa geri döndü. İlk Pireneler aşaması Ocaña için ölümcül oldu. Col de Menté'nin yağmurla ıslanmış inişinde düştü ve pes etmek zorunda kaldı. Merckx sonunda Turu Zoetemelk'in neredeyse 10 dakika önünde kazandı.

Ertesi yıl iki kahraman arasındaki büyük düello olmak zorundaydı, ancak Ocaña giriş bölümünde, takım zaman denemesinde, ilk denemede ve ilk dağ etabında geriden gelip geçti. Mont Ventoux'da daha fazla zaman kaybetti, bir yıl önce acımasızca yarıştığı Orcières-Merlette etabında Merckx'in ayak izlerini takip ederek bitirdi ve sonunda zaten 12. dakikaya ulaştığı 15. etaba başlayamadı. 1973'te büyük rakipler bu kez Vuelta a España'da tekrar düello yaptı. Merckx altı etabı kazandı ve etap galibiyeti olmayan Ocaña karşısında 3'46" önde kazandı. Ocaña daha sonra Dauphiné Liberé'yi 3. kez kazandı ve Merckx'in yokluğunda Tour de France'da rakiplerini geride bıraktı. Altı etap kazandı ve sonunda Bernard Thévenet'in 15'51" önündeydi. Les Orres sahnesinde, 1971'den Orcières-Merlette'e olan başarısını tekrarladı. José Manuel Fuente 0'58" ile bitirdi, Mariano Martinez 6'59" geride üçüncü oldu ve Zoetemelk 20'24" ile beşinci oldu.

Ocaña bu muhteşem performansı asla tekrarlayamayacaktı. Aynı yıl Montjuich'teki kendi halkı için Dünya Yol Bisikleti Şampiyonası'nda bronz madalya kazandı ve Vuelta a España'da iki kez 4. ve bir kez 2. oldu, ancak 1974 Turu'na başlamadı ve 1975'te pes etmek zorunda kaldı. 1976'da Pla d'Adet etabında daha sonra kazanan Lucien Van Impe ile atak yaptı ve son sıralamada 14. oldu. 1977'deki son turunda 25. oldu. Bu turda yasaklı maddeler kullanırken yakalandı. Genel klasmanda 10 dakika zaman cezası, 1000 İsviçre frangı para cezası, 1 ay uzaklaştırma ve etapta son sıraya düşmeden oluşan bir yaptırım verildi. Aynı zamanda Merckx'in de sonuncusu oldu. O sezonun sonunda bir sürücü olarak emekli oldu. Kariyeri boyunca toplam 110 maç kazandı.

Aktif kariyerinin ardından Ocaña, İspanya'nın milli antrenörü oldu. Kan nakli sonucu hepatit C'ye yakalandıktan sonra, 19 Mayıs 1994'te Caupenne-d'Armagnac'taki evinde intihar etti.