Kilise Slavcası
Kilise Slavcasındaki Spiridon Zeburundan Sayfa
Ana dili olanlar	Doğu Avrupa
Dil ailesi	Hint-Avrupa Baltık-Slav Slav Güney Doğu Kilise Slavcası
Yazı sistemi	Glagol alfabesi Kiril alfabesi
Dil kodları
ISO 639-1	cu
ISO 639-2	chu
ISO 639-3	chu

Kilise Slavcası, Bulgar, Sırp, Makedon, Rus, Çek Ortodoks kiliselerinin ayinlerde kullandığı yazı ve konuşma dilidir. Telaffuz ve yazımın kökeni Eski Doğu Slavcadan kelimeler ve ifadelere uygun şekilde uyarlanmıştır. Yazı dillerinde Erken Kiril Dönemi ve eskiden kalma Glagolitik etkiler kaldı. 1491 yılında kitapları ilk kez Kraków'da basıldı.

Slavlar, Kilise Slavcasını kendilerine uyarladılar ve bu Kilise Slavcasını üçe ayırdı:

On sekizinci yüzyılda Rus Kilise Slavcası edebiyat olarak çok değişti. Yaygın bir kullanım aldı. Dostoyevski gibi yazarlar bu edebiyatta yazı yazdılar. Ve Güney Slav Dillerinden daha çok Rus Kilise Slavcasında daha fazla Rusça kelime kullanılmıştır bazıları da farklı çekimlere uğramıştır. Bu yüzden Rusçayla bu dil arasında anlaşılabilirlik mümkündür. Rus Kilise Slavcası da bazı istisnalar sonucu yazıldığı gibi okunur. Kelime çekimleri ve vurgu dışında pek değişiklik yoktur.

Sırpçada bazı harfler olmadığından Sırp Kilise Slavcasının bu dile göre uyarlanışı çok daha farklıdır. Bu dilde ses çeşitliliği daha azdır.

Rus Kilise Slavcasıyla benzerlikleri olsa da bu dili Rus Kilise Slavcasından ayıran harf özellikleri ve telaffuzları mevcuttur. Konuşulduğu yerde de rağbet gören bu dilin günümüz Ukraynacasıyla benzerliği azdır.

Ekstra zaman ifadeleri ve harfler mevcuttur. Artikeller değişmemiştir ve kalıplaşmış ifadeler de mevcuttur.