Kişisel bilgisayar veya PC (İng: personal computer), şahsi kullanımına yönelik özel olarak tasarlanmış, herhangi bir uzman veya operatörün yardımı olmadan kişilerin kendi başlarına kullanabileceği bilgisayar türü. Masaüstü bilgisayarlar, dizüstü (laptop) bilgisayarlar ve tablet bilgisayarlar, PC'lere örnek olarak verilebilir. Kişisel bilgisayarlar evde, büroda veya mobil olarak (hareket hâlindeyken) kullanılabilirler.

Kişisel bilgisayarlardaki yazılım uygulamaları; metin işlemeyi, tablolama programını, veritabanlarını, web tarayıcılarını, e-posta istemcilerini, oyunları, sayısız kişisel performans ve özel amaçlı yazılım uygulamarını kapsar. Modern kişisel bilgisayarlarda çoğunlukla internet bağlantısı bulunmakta ve internete (WWW) erişilebilmektedir.

Kişisel bilgisayarlarda en yaygın olarak kullanılan mikroişlemciler x64-uyumlu CPU'lardır. Önceki yıllarda x86-uyumlu CPU'lar yaygın olarak kullanılmıştır ve yakın gelecekte x64 CPU'lar, x86 CPU'ların yerini tamamen alacaklardır.^{[kaynak belirtilmeli]} Çünkü x86-uyumlu işlemciler yeni programların ihtiyaç duyduğu gücü sağlamakta yetersiz kalmakta, yeni nesil işlemciler ise hem daha ucuza mal edilebilmekte hem de performansı daha iyi sağlamaktadır.

İlk kişisel bilgisayar olarak Altair 8800 gösterilmektedir. Kişisel bilgisayarlar yaygın olarak IBM uyumlu olup, Linux işletim sistemini içerebileceği gibi, Macintosh olup Mac OS X de içerebilir. Günümüzde en yaygın işletim sistemi ise Microsoft firmasının ürünü olan Windows serisidir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Kişisel bilgisayar, terimi ilk kez New York Times gazetesinde 3 Kasım 1962'de kullanılmıştır.^[1]

Kişisel bilgisayarlar yaygınlaşmadan önce, masaya sığacak bir bilgisayar inanılmaz derecede küçük sayılıyordu, bu da "masaüstü bilgisayar" adlandırmasının ortaya çıkmasına neden oldu.^[2][3] Günümüzde bu ifade genellikle belirli bir kasa stili bilgisayara işaret eder. Masaüstü bilgisayarlar, büyük dikey kasalardan küçük modellere kadar pek çok farklı stile sahiptir ve bazıları LCD monitörlerin arkasına gizlenebilir veya doğrudan altına yerleştirilebilir.

Taşınabilir bilgisayarların potansiyel faydası en başından beri belliydi. Alan Kay, 1972'de Dynabook'u tanımlamıştı ancak donanımı geliştirilmemişti.^[4][5] Xerox Notepad, yaklaşık 1978'de çok küçük bir deneysel parti olarak piyasaya sürüldü. 1975 yılında IBM 5100, taşınabilir hale getiren bir taşıma çantasına sığabiliyordu, ancak yaklaşık 50 pound ağırlığındaydı. Gazeteciler, ağırlıkları nedeniyle bu erken taşınabilir bilgisayarlara "bagaj" diyorlardı.

Dizüstü bilgisayar taşınabilirlik için tasarlanmıştır ve klavye ve bilgisayar bileşenlerinin bir panelde, menteşeli olarak bağlı diğer panelde ise düz ekranın yer aldığı "kapaklı" bir yapıya sahiptir.^[6][7] Dizüstü bilgisayarı kapatmak, ekranı ve klavyeyi taşıma sırasında korur. Dizüstü bilgisayarlar genellikle yeniden şarj edilebilir bir bataryaya sahiptir, bu da hareket kabiliyetlerini artırır.

Ultrabook ve Chromebook teknik olarak sırasıyla Intel ve Google spesifikasyonlarıdır.^[8][9]

Cep bilgisayarı, Microsoft Windows Mobile işletim sistemiyle çalışan bir taşınabilir bilgisayar (kişisel dijital asistan, PDA) için donanım spesifikasyonudur.^[10][11][12] Alternatif bir işletim sistemi, örneğin NetBSD veya Linux çalıştırma yeteneğine sahip olabilir. Cep bilgisayarları, masaüstü bilgisayarların birçok özelliğine sahiptir. Microsoft Pocket PC spesifikasyonuna uygun cep bilgisayarları için çok sayıda uygulama mevcuttur ve birçoğu ücretsizdir.